Toespraak ingebruikname reconstructieproject Beekweide
Spreekpunten van de minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit, G. Verburg, Ingebruikname reconstructieproject Beekweide, 20 februari 2008.
'Lang gehoopt, stil gewacht, niet gedacht, toch gekomen'.
Dames en heren,
Ik moest aan dit oud-Hollandse gezegde denken, toen ik hier naar toe reed. Al vanaf het begin van de negentiger jaren is de overheid actief in de Gelderse Vallei. Zo zag ik in mijn papieren zelfs de aloude Ruimtelijke Ordening en Milieu (ROM)-regeling nog voorbijkomen.
Die bemoeienis had echter geen spectaculaire resultaten tot gevolg. Integendeel zelfs, zou ik willen zeggen: het Valleilandschap verrommelde en grote delen van de Gelderse natuur zijn in de loop der jaren vermest, verzuurd en verdroogd.
De wederopstanding van dit gebied kwam eigenlijk met het Reconstructieplan. En met de goedkeuring van het plan op 1 maart 2005.
Dames en heren,
Ik ga geen oude koeien uit de sloot halen; dat is een dramatische gebeurtenis. Een groot aantal van u hier aanwezig, kent waarschijnlijk de geschiedenis. Toch wil ik kort ingaan op de situatie in Renswoude en omgeving, omdat het model staat voor wat er bij een groot aantal gemeenten in Nederland speelt.
Het is de worsteling van iedere Nederlandse gemeente op de grens van stedelijk en landelijk gebied. Het is de strijd tussen nieuwe woningen voor de burger en de uitbreidingsplannen van de boer. Het is de strijd tussen herstel of behoud van de natuur versus het binnenhalen van nieuwe bedrijvigheid. En dat zijn meestal gevechten die eindigen in langslepende procedures en rechtspraken.
Dat is in Renswoude niet gebeurd. Dankzij de inspanningen en de overtuigingskracht van mensen als Jacques Damen, Martin van Hoogevest en Jan Wolleswinkel, hebben alle partijen zich maximaal ingezet om gezamenlijk tot een duurzame oplossing te komen. Er zijn compromissen gesloten zonder dat er gezichtsverlies is geleden. En er is creatief, met lef en met een breed draagvlak gehandeld.
Het resultaat is dat een gebied van 150 hectare met publiek-private middelen opnieuw wordt ingericht. En het mooiste van dit alles is dat het budgettair neutraal gebeurt, en met een maximale invulling van de wensen van de agrariërs, de natuurorganisaties en het Waterschap. De boeren hebben weer vertrouwen in hun economische toekomst, er kunnen woningen aan de rand van het dorp worden gebouwd, en er wordt geïnvesteerd in de natuurontwikkeling. Dat noemen ze nu een win-win situatie.Chapeau! Aan de keukentafel kan veel geregeld worden, en vaak is het aan de keukentafel gezelliger en effectieve dan aan de conferentietafel.
En wat ik er ook nog extra prettig aan vind, is dat het gaspedaal ingedrukt blijft. Nadat op 16 juli 2007 de handtekeningen werden gezet onder de samenwerkingsovereenkomst, ging het buitengewoon snel. Amper vier maanden later werd begonnen met het bouwrijp maken van Beekweide, het saneren van de boerenbedrijven en de aanleg van natuur. In de komende maanden wordt begonnen met de bouw en de verwachting is dat de eerste woningen in 2009 worden opgeleverd.
Dames en heren,
Beekweide is wat mij betreft 'reconstructie in optima forma'. Het gebied zat op slot, maar er zijn nu weer ontwikkelingen mogelijk, waar iedereen beter van wordt. En bovendien - uitermate belangrijk - is dit hele proces een katalysator, een aanjager geworden voor de verbetering van het landelijk gebied.
Ik hoop dan ook zeer dat iedereen die in ons land bezig is met reconstructieplannen, hier komt kijken en praten. Want Beekweide bewijst dat met een flinke dosis creativiteit, een integrale aanpak, een goed gevulde keukentafel, grote inzet van alle partijen en de wil om er gezamenlijk uit te komen, bergen verzet kunnen worden. Ik feliciteer u dan ook graag met het resultaat en ik wens u veel succes met de verdere uitvoering van de reconstructie.
Ik dank u wel.