Ouderen nemen bezit van centrum Didam
Minister Klink opende op 21 februari in het centrum van Didam een grootschalig woonzorgcomplex voor ouderen. Ouderen kunnen er volledig zelfstandig wonen, maar ze kunnen ook, als dat nodig is, een beroep doen op verzorging of verpleging. Daarvoor hoeven ze dan niet te verhuizen, de zorg komt naar ze toe. Klink: "Dit past prima binnen het kabinetsbeleid."
Dames en heren, beste bewoners,
Toen ik enige tijd geleden het verzoek kreeg om hier vanmiddag aanwezig te zijn, dacht ik in eerste instantie: ze vragen de verkeerde persoon. Ze moeten de staatssecretaris van VWS, Jet Bussemaker, hebben. Zij heeft immers ouderenzorg en verzorgings- en verpleeghuizen in haar portefeuille zitten.
Maar toen ik even later in een tijdschrift over Meulenvelden en Didam las, werd mij snel duidelijk dat ik hier toch op mijn plaats ben. In dat tijdschrift stond dat het bouwen in het centrum van Didam gezien wordt als een hartoperatie. Het begint met verstoppingen, omleidingen en uiteindelijk is er weer een vitaal centrum, las ik.
En dat is, zoals we dat in vaktermen noemen cure, oftewel genezing, en dat is zondermeer mijn portefeuille.
Ik moet u zeggen, ik ben onder de indruk van deze operatie. U hebt in een paar jaar tijd het hele centrum op de schop genomen en er één grote, levensloopbestendige woonvoorziening van gemaakt.
Wie hier komt wonen, hoeft niet meer weg.
Die hoeft niet, als gezondheidsproblemen zich aandienen, te verhuizen naar een verderop gelegen verzorgings- of verpleeghuis. De hulp- en zorgbehoevende oudere kan gewoon hier blijven, in zijn vertrouwde buurt, bij de Diemse toren, met vertrouwde mensen om zich heen.
Bewoners hoeven de zorg niet te zoeken, de zorg komt naar ze toe!
En ook andere voorzieningen zijn hier letterlijk om de hoek, of zelfs ín het gebouw. Ik zag onder meer een kapsalon, een bakker en zelfs een filmzaal.
Ook is er een centraal loket voor wonen, welzijn, zorg en service. Een soort winkel waar de bewoners – en ook de andere inwoners van Didam – terecht kunnen met uiteenlopende vragen en verzoeken om zorg. Daarmee sluit het naadloos aan op de WMO. Want door dit loket weet de gemeente precies welke zorgvraag er is onder haar bevolking. En zoals het een goed winkelier betaamt, kan daardoor vraag en aanbod passend op elkaar worden aangesloten. U weet dat dat ook de doelstelling van de WMO is.
Kortom, met deze woningbouw en de aanwezige voorzieningen sluit Meulenvelden helemaal aan op de ideeën en plannen van dit kabinet: mensen moeten zo lang mogelijk thuis kunnen blijven wonen en zo lang mogelijk in staat worden gesteld zelfstandig te functioneren. En met zolang mogelijk bedoel ik: zo lang mensen de regie over hun eigen leven kunnen voeren.
We noemen dat zorg thuis/ beter thuis. En staatssecretaris Bussemaker werkt daar samen aan met minister Vogelaar, van Wonen, Wijken en Integratie.
Het uitgangspunt is: alles wat je in een verzorgingshuis kunt krijgen, moet je ook thuis kunnen krijgen. We gaan er vanuit dat dat vanaf 1 januari volgend jaar voor iedereen mogelijk is. Maar daarop vooruitlopend heeft u dat hier al gerealiseerd!
En mocht iemand de regie over zijn leven kwijtraken, dan moet hij een plaats kunnen krijgen in een kleinschalig verpleeghuis. Waar iedereen een persoon is en de aandacht en verzorging krijgt die nodig is. Dat kan betekenen dat er kleine groepswoningen in een verpleeghuis zijn, voor maximaal 6 mensen, of dat er een apart, klein tehuis in de woonwijk is voor maximaal 24 bewoners, die dan in hun vertrouwde omgeving blijven wonen.
Wel wil ik duidelijk stellen dat het hier gaat om wat de mensen zélf willen. Het is niet zo dat ouderen per se zelfstandig moeten wonen. Dat is natuurlijk niet zo. Wie liever in een verzorgingshuis zit, moet die keuze ook kunnen maken.
Dat hebben de bewoners van het traditionele verzorgingshuis dat in Didam stond, ook gedaan.
Ik heb begrepen dat 30 bewoners van dat tehuis nu zelfstandig wonen in Meulenvelden. De overige 50 hebben gekozen voor een intramurale plaats.
Voor de mensen die gekozen hebben zelfstandig te wonen, is dat natuurlijk een enorme stap. Maar het geeft ook aan dat ouderen niet automatisch kiezen voor een verzorgingshuis.
Gelukkig beschikken we tegenwoordig over veel technische middelen om zelfstandig wonen makkelijk te maken. In Meulenvelden is van deze zogenaamde domotica ook veel gebruik gemaakt. Daardoor zijn mensen 24 uur per dag zeker van onmiddellijke zorg, als dat nodig is.
Wat ook van belang is bij de realisering van een woonzorgcomplex als Meulenvelden, is dat het flexibel is. Daarmee wil ik zeggen: het moet aangepast kunnen worden aan de vraag van ouderen. Toekomstige generaties ouderen zullen nog meer dan de huidige zolang mogelijk zelfstanding willen blijven wonen. Daar moet Meulenvelden dan ook op aangepast kunnen worden. En ik heb begrepen dat dat inderdaad mogelijk is.
Wat ook aansluit bij de wens van ouderen om zelf te beslissen hoe en waar ze willen wonen, is het voornemen van het kabinet om wonen niet langer uit de AWBZ te betalen. Niet alleen wordt de AWBZ daardoor kleiner, maar het maakt het voor mensen ook makkelijker om keuzes te kunnen maken. Als je immers zelf beslist waar je je geld aan uitgeeft, ga je ook eisen stellen. Dan kun je zeggen dit huis, of deze kamer bevalt me niet. Daar geef ik mijn geld niet aan uit. Dan ontstaat er meer dan nu het geval is marktwerking in de ouderenhuisvesting.
Dames en heren, ik ga afsluiten.
En dat doe ik door u nogmaals te complimenteren met deze geslaagde operatie.
Hiermee is Didam in een klap helemaal bij de tijd wat ouderenzorg en -huisvesting betreft. Maar Didam is nog niet af, heb ik gehoord. Het centrum krijgt nog een face lift en er komt nog een gezondheidscentrum met maar liefst 32 verschillende disciplines.
Als dat gerealiseerd is, heeft Didam een verjongingskuur doorstaan waar menig oudere in de rest van Nederland jaloers op zal zijn!