Toespraak van minister Hennis-Plasschaert : ‘350 jaar Korps Mariniers, is 350 jaar pionieren, samenwerken en trouw aan de Nederlandse Staat’
Toespraak van minister Hennis-Plasschaert (Defensie) voorafgaand aan het defilé ter gelegenheid van het 350-jarige bestaan van het Korps Mariniers, op 12 december 2015 te Rotterdam. Let op: Alleen het gesproken woord geldt!
Majesteit, ridder Militaire Willems-Orde, excellenties, generaals, admiraals, dames en heren,
F
irst of all I would like to extend a warm welcome to General Smith, Royal Marines, and General Nelson, United States Marine Corps.
Our cooperation has always been of great value. Our bond is something to cherish. I am confident that our partnership will remain as tight-knit in the future as it is today. The simple truth is that we can defend our freedom more successfully if our nations continue to stand together. In this age of uncertainty, this much is certain! And I am dedicated to strengthening our long standing partnership whenever we can. Thank you so much for being with us today.
Please allow me to continue in Dutch.
Dames en heren,
350 jaar pionieren, 350 jaar samenwerken, 350 jaar trouw aan de Nederlandse Staat. Met recht een mijlpaal!
Al eeuwenlang schakelt Nederland haar mariniers in:
Zij zijn het die vaak als eerste het strijdtoneel betreden of een crisissituatie het hoofd bieden.
Zij zijn het die gaan waar geen weg meer is. Licht genoeg om er te komen, Zwaar genoeg om te winnen.
Zij zijn het die worden ingezet, waar ook ter wereld, onder alle omstandigheden. Voor welke opdracht dan ook. Van de befaamde tocht naar Chatham in 1667 tot en met de antipiraterij-missie in de Indische Oceaan anno 2015.
Er werd, én er wordt, veel van ze gevraagd. Als de opdracht is gegeven, gaat de marinier voorwaarts. Er is immers geen weg terug. Achter hem ligt de zee, voor hem de vijand. Terugtrekken is simpelweg geen optie. Improvisatietalent, veerkracht, teamgeest en de 'can-do' mentaliteit zijn dan eigenschappen die hét verschil maken. Deze eigenschappen kenmerken het Korps Mariniers.
Aangetreden mariniers en oud-mariniers,
Het zijn deze eigenschappen die u vanaf dag één krijgt bijgebracht op de Van Ghentkazerne, hier in het gastvrije Rotterdam, de stad die al zo lang verbonden is met het Korps Mariniers.
Die eigenschappen zitten ook in uw DNA. U gaat door waar anderen stoppen. Op de grens van winnen of verliezen komt het hierop aan. Zeer terecht wordt de lat dan ook hoog gelegd. U leert te vechten en te overleven in alle mogelijke situaties. Fysieke en mentale hardheid - evenals een sterk ontwikkeld esprit de corps - zijn daarvoor cruciaal.
Onder invloed van de steeds veranderende veiligheidssituatie in de wereld, heeft het Korps Mariniers zich de afgelopen 350 jaar steeds weer moeten aanpassen. En met succes!
Van Nieuw Guinea tot de flanken van het NAVO-verdragsgebied en daar voorbij.
Van onlusten in de West tot grootschalig anti-terreur optreden in eigen land.
Van rampenbestrijding tot VN-vredesmissies.
Van licht amfibische infanterie tot maritieme special forces.
Krijger, orde-handhaver, opleider én hulpverlener.
En steeds weer zijn uw verbondenheid, uw kracht én uw toewijding doorslaggevend.
Eén van de mariniers, hier vandaag aanwezig, omschreef het op treffende wijze – en ik citeer:
'Met niets anders dan je wapen en je rugzak het gebied in en de klus klaren. Het is een mentaliteitskwestie. De marinier heeft een push-button readiness: zodra op ons een beroep wordt gedaan, gaan we en zijn we operationeel. Je hebt bij je wat je kunt dragen.
En zo is het! Niet voor niets heeft het Korps Mariniers model gestaan voor de snel inzetbare, expeditionaire krijgsmacht waarover Nederland vandaag de dag beschikt.
En ja, voor een buitenstander zal de Korpsgeest wellicht iets ongrijpbaars hebben. Maar juist dat, dames en heren, maakt onze mariniers zo uniek.
Op vele plekken - in binnen én buitenland - hebben zij een belangrijke bijdrage geleverd aan herstel van orde en stabiliteit. En ook in de toekomt zal veelvuldig een beroep op onze mariniers worden gedaan.
De wereld is er immers niet bepaald rustiger op geworden. De veiligheidssituatie aan zowel de Europese oost- als zuidflank is de afgelopen jaren ernstig verslechterd. Dat zal niemand zijn ontgaan.
En die onrust waait niet even over. Integendeel. De realiteit is rauw. En meer dan dat.
De migratiestromen zijn groots en stellen ook onze samenleving voor enorme uitdagingen. Het machtspolitieke denken en doen van Rusland, zowel in de eigen regio als daarbuiten, blijft een bron van grote zorg en spanning. De terroristische dreiging is substantieel en daarmee reëel.
De panelen van het wereldtoneel zijn flink in beweging. Ingrijpende gebeurtenissen, heftige conflicten en hevige emoties. En ik verwacht dat dit ons ook de komende jaren nog vele hoofdbrekens zal bezorgen. Waakzaamheid is - én blijft - geboden!
Dames en heren,
Die rauwe realiteit mogen we niet accepteren. Die rauwe realiteit is ook niet te negeren.
Wat wellicht ooit ver weg leek, is dichtbij gekomen. De recente aanslagen in Parijs hebben dat op zeer schrijnende wijze duidelijk gemaakt. En let wel, er is geen enkele reden om niet te geloven in de fundamentele rechten waarvoor we zo lang gestreden hebben. Je niet laten leiden door angst, maar pal staan voor de vrijheid die ons zo lief is.
Dit gaat ons allemaal aan.
Wegduiken is geen optie.
De krachten bundelen, het devies.
En dus vooral niet blind zijn voor de veranderingen om ons heen, voor het toegenomen belang van een sterke krijgsmacht. De toestand in de wereld laat dit simpelweg niet toe.
Niet zonder reden worden er steeds hogere eisen gesteld aan de flexibiliteit, gereedheid en inpasbaarheid van onze eenheden. Aard en karakter van de conflicten dwingen ons ook tot slim en creatief handelen. Dichtbij, maar ook ver voorbij de grenzen van Europa. Het Korps Mariniers heeft dat reeds lang geleden begrepen.
Dames en heren,
Op 10 december 1665 was het eerste regiment zeesoldaten een feit. Ook toen al werd er gestreefd naar expeditionaire inzet om de belangen van handelsland Nederland veilig te stellen. In dat opzicht was het Korps, samen met de vloot, zijn tijd ver vooruit.
Inmiddels is er veel veranderd. En soms is dat maar goed ook.
Maar niet alles. En óók dat is soms maar goed ook.
Want waar zouden we zijn zonder het Korps Mariniers…?!
Een eeuwenoude traditie. Nu met eigentijds perspectief.
Nog altijd is het Korps Mariniers, in combinatie met de vloot, een constante factor van belang. Tot het uiterste getraind, opererend op en vanuit zee, opererend op het land. Direct en veelzijdig inzetbaar. Zo wijd de wereld strekt, Qua Patet Orbis!
Dank-u-wel