Biobrandstof kan benzine vervangen
Brandstof uit hout kan op termijn een goedkoop en schoon alternatief
vormen voor benzine en diesel in het wegverkeer. Hout is om te zetten
in methanol, synthetische benzine, ethanol en waterstof en kan over
twintig tot dertig jaar benzine als autobrandstof verdringen, zo
blijkt uit een STW-studie, uitgevoerd aan de Universiteit Utrecht.
De conclusie uit het onderzoek van de NWO-Technologiestichting STW staat loodrecht op het Europese beleid om met de verbouw van gewassen zoals koolzaad en bieten de productie van biobrandstoffen te stimuleren. Deze eenjarige gewassen leveren brandstoffen die het milieu minder sparen dan hout. Ook qua economie en rendement bieden deze routes geen wezenlijk alternatief voor de transportsector.
De aantrekkelijkste biobrandstoffen op langere termijn worden
geproduceerd uit meerjarige gewassen, zoals hout en grassen. Deze
leveren perfecte benzine, zonder uitstoot van CO2, koolmonoxide, NOx
en koolwaterstoffen. Vergassing levert methanol, waterstof en
synthetische, Fischer-Tropsch-benzine. Hydrolyse en fermentatie levert
ethanol op.
De STW-onderzoekers vergeleken de kosten en besparingen van bron tot
en met gebruik in autos. Zij hielden rekening met de kosten voor de
productie (groei van bomen en gewassen), logistiek, omzetting van de
biomassa naar brandstoffen, de distributie en het uiteindelijke
gebruik van de brandstof in voertuigen. Zij berekenden voor waterstof,
methanol, ethanol, synthetische koolwaterstoffen en biodiesels de
kosten per getankte Joule (de energie-eenheid) brandstof.
Ethanol uit hout kost in de toekomst aan productie- en
distributiekosten $6 tot $7 per gigajoule brandstof. Waterstof,
methanol en Fischer-Tropsch-diesel zullen $8 à $10 per gigajoule
kosten. Deze prijzen komen zeer dicht in de buurt of liggen zelfs
onder de huidige kosten van benzine en diesel aan de pomp. Waterstof
is qua productie zelfs de goedkoopste route, maar deze brandstof
vereist een dure opslag en distributie.
Uit een vergelijking van het nettorendement van de diverse
brandstoffen, uitgedrukt in het aantal gereden kilometers op een
hectare gewas, blijkt waterstof in brandstofcellen de beste keus.
Aangepaste middenklassers kunnen meer dan 200.000 kilometer per jaar
rijden op waterstof afkomstig van een hectare gewas. Methanol en
ethanol zijn goed voor ongeveer 140.000 km per hectare per jaar.
Brandstof uit koolzaad en bieten is minder doeltreffend.
Brandstofcelvoertuigen zijn op termijn ten opzichte van de huidige
gemiddelde auto twee tot drie keer zo efficiënt. Waterstof en methanol
hebben daarbij het extra voordeel dat brandstofcellen deze
brandstoffen doelmatig omzetten in vermogen. Koolwaterstoffen en
ethanol verliezen op dit punt omdat ze aan boord moeten worden omgezet
in waterstof.
Uit het Utrechtse onderzoek blijkt overigens dat de brandstofkosten
laag zijn ten opzichte van investeringen voor de auto.
Brandstofbelastingen in West-Europese landen overtreffen de
productiekosten van een liter benzine vier tot zes maal. De
onderzoekers concluderen dan ook dat de productiekosten geen
beslissende rol hoeven te spelen bij de invoering van een alternatief
voor fossiele diesel en benzine.
Nadere informatie bij:
* dr. André Faaij (UU, Natuurwetenschap & Samenleving)
* tel.(030) 2537643, fax (030) 2537601
* e-mail a.faaij@chem.uu.nl