maandag 13 augustus 2001
FC Utrecht B1 on tour
11 en 12 augustus 2001 RKTVC-toernooi te Tiel
Een internationaal toernooi dat in het jubileum-jaar van RKTVC gehouden wordt. Daar horen perfecte omstandigheden bij. En die waren er ook. De zon zou de gehele dag aan de hemel schijnen en de veldcondities waren perfect.
De B1 van de FC Utrecht kon geen gebruik maken van Ruviensky Wederfoort (keelontsteking) en Kevin Heideveld (knie). Laten we er vanuit gaan dat Kevin´s blessure mee zal vallen. De laatste drie jaren heeft hij niets lastigs gehad, dus daar mag best nog een poosje aan vastgeplakt worden. Voor Ruviensky betekende het alleen maar dat hij niet mocht meejuigen of aanmoedigen. Hij moest weinig praten van de dokter.
De poule waarin de FC ingedeeld was bestond uit: Borussia Dortmund, PSV, Helsingborg IF, Feijenoord Ghana en gastheer RKTVC. In de andere poule zaten Germinal Beerschot Antwerpen, FC Groningen, Ajax, FC Twente, Arsenal en Willem II. De eerste wedstrijd was tegen Borussia. Van meet af aan zette de FC druk en bij vlagen werd er zeer goed gevoetbald. Goed en snel over de vleugels en verdedigend weer waterdicht. Diverse kleine kansen werden gecreëerd, maar een hele echte kans was er nog niet. Totdat bij het uitverdedigen Jasper Bolland een splijtende pass gaf en Joris van Rooijen achter de verdediging langs alleen op de keeper af kon. Hij rondde het netjes af en de 1-0 stond op het bord. Met dat vertrouwen werd de druk verder opgevoerd en het ging steeds beter en gemakkelijker. Vrij snel kreeg Dennis Schaap een kans, maar die stuitte op de keeper. Diezelfde Dennis had aan de linkerkant een mooie passeerbeweging, gaf goed en hard voor en bij de tweede paal sprong Jasper Bolland hoog op om snoeihard in te koppen. Een zeer fraai doelpunt: 2-0. De tweede helft gaf een snelle kans op 3-0, maar Sedat Mihci zag zijn schot, overigens goed afgelegd door Joris, door de keeper gekeerd worden. De tegenaanval die daarop volgde betekende 1-2. Zo kan het verkeren, denk je dan. Even was de organisatie weg en kregen de Duitsers grip op de wedstrijd. Met wat wissels probeerde trainer John van Loen het accent te verleggen naar de aanval. Lorenzo Davids en Nick van der Horst kwamen er in voor Kevin van Baarlen en Jasper Bolland. Een gouden wissel zou blijken, want in de resterende 5 minuten wist Nick de eerste de beste kans, na goed inspelen van Joris, om te zetten in een treffer: 1-3. Dat zou ook de eindstand worden.
Een goed begin is het halve werk, want in een toernooi geldt altijd dat de eerste wedstrijd winnen essentieel is. De tweede partij was tegen Helsingborg IF. Die hadden verrassend van PSV gewonnen. Volgens insiders ging PSV er op door 1 tegenaanval en hadden ze eigenlijk moeten winnen. Winnen van de Zweden zou dan ook een grote stap richting finale kunnen worden. Wederom liet de FC goed spel zien. Veel wisselingen van positie en veldspel, snel spel en altijd dreiging. Ook nu weer, het wordt eentonig, verdedigend geen kans weggegeven. Voor de FC waren wat kleine kansen.Nu ontbrak net dat kleine beetje brutaliteit om het af te maken. De brilstand werd ook de ruststand. In de tweede helft werd het spel iets harder. Niet gemeen, maar wel moest er fysiek iets meer gegeven worden. Kees van Buuren bezorgde iedereen een angstig moment. Hij zette door om een bal weg te trappen en strandde op een gestrekt been. De angst dat er iets gebroken zou zijn werd gesust toen bleek dat er een zware kneusing overbleef. Evengoed buitengewoon vervelend, want Kees is één van de betere backs in zijn leeftijdsklasse in Nederland. Laten we hopen dat hij snel herstelt. Niet veel later kwam er een tweede domper bij. De enige keer dat de Zweden een corner mochten nemen leverde een tegendoelpunt op. De corner werd door keeper Daan Huiskamp door het midden weggestompt en hij belandde op Jimmy, degeen die op de 16 de tweede bal moet opvangen. Daar Jimmy er niet was, kon een Zweed de bal aannemen en via een fraaie boogbal van ongeveer 20 m. de 0-1 laten aantekenen. Daarna gooiden de jongens er nog een schepje bovenop en gezegd moet worden dat een gelijkmaker terecht zou zijn. Meer dan een kopbal van Jasper Bolland, net voorlangs, zou er niet inzitten en de 0-1 werd de eindstand. Heel jammer, want deze partij verdiende je gewoon te winnen. Maar ja, dan moet het goede voetbal omgezet worden in minstens één doelpunt.
Het zure gevoel dat PSV had na hun wedstrijd tegen de Zweden kon nu ook ervaren worden door de FC. De derde en laatste wedstrijd van de dag was tegen PSV. Zij hadden hun tweede wedstrijd met maar liefst 12-0 tegen RKTVC gewonnen. Dan ben je in ieder geval gewaarschuwd. De toeschouwers zouden een rare en rommelige wedstrijd te zien krijgen. Een eerste helft waarin de FC gewoon beter was en een tweede helft waarin PSV beter was. Kijken we naar het eindresultaat (1-1, waarbij de treffer van de FC door Joris van Rooijen aangetekend kon worden na voor een lege goal gezet te zijn na een afketsende vrije bal van Dennis Schaap), dan is het een terechte uitslag. De tegentreffer was een weggevertje in de tweede helft door een foutje van Sedat Mihci, waarna men simpel uitgespeeld werd. Een wedstrijd met twee gezichten en een einduitslag waar de FC het minste mee kan. Nu dient men op de tweede dag tegen RKTVC het doelgemiddelde enorm op te krikken om een tweede plaats te kunnen pakken. Er mag vanuit gegaan worden dat de Zweden hun tweede dag met minstens één winstpartij afsluiten en daardoor poule-winnaar worden. PSV moet nog tegen Dortmund en misschien zit daar nog een verrassing.
Wij moeten nog tegen Feijenoord Ghana en RKTVC. De twee zwaksten na de eerste dag. Kijken we naar deze eerste dag, dan mogen we concluderen dat het een goede dag was. Er zit duidelijk progressie in en het aanpassen aan het 4-4-2 systeem gaat steeds beter. Effe minder is de blessurelijst die snel stijgt, want op zo´n tweede dag kan je een ieder hard gebruiken. Dennis Schaap (aanhechting), Stefan Jacobs (blauwe teen), Sedat Mihci (pijntjes), Kees van Buuren (enkel) worden toegevoegd aan Kevin Heideveld en Ruviensky Wederfoort.
De tweede dag was het weer totaal anders. Dat betekende ook andere veldcondities met hogere balsnelheden. Op zich niet onprettig. Een ieder zat te wachten op de bevestiging dat Kees van Buuren een ware kneuzing had, want voor alle zekerheid ging hij ´s avonds toch maar een foto laten maken. De kneuzing werd bevestigd en er waren geen breuken. De gastheren (RKTVC) waren de eersten van de dag die bestreden moesten worden. De 12 doelpunten die PSV er ingekiept had moesten we zien te overtreffen. Trainer John van Loen had de hele verdediging omgegooid en een zeer aanvallend team ingezet. Vanaf het begin werd druk gezet en de Tielenaren zagen de ene aanval na de andere over zich heenkomen. Kevin van Baarlen zag de eerste kans op de paal eindigen. Niet veel later was het Sergio Keizerweerd die op rechts de achterlijn haalde en hard voorgaf. Nick van der Horst stond er voor het lege doel en de jacht op de 13 was geopend. We waren echter wel al in de 10e minuut en dat is eigenlijk laat voor een eerste treffer. Vrij snel daarna kregen we een vrije bal die Kevin van Baarlen schitterend inkrulde: 2-0. Vlak voor de rust zag Joris van Rooijen de scheids de bal op de stip leggen, nadat hij er onderuit geduwd werd. Hij benutte de penalty feilloos: 3-0. Tussen de doelpunten door waren er weer kansen die eigenlijk doelpunten zouden moeten worden. Als men ze in de competitie op dezelfde manier zo eenvoudig afdwingt, dan kan het weleens wenselijk zijn dat er beter gebruik gemaakt van wordt. Scherpte en wedstrijdritme, dat zijn dan het magische woorden. De tweede helft moesten er dus maar liefst 10 treffers gemaakt worden. Het begon snel met een kopbal van Jimmy van Baarlen. Deze ging net naast. Het was Nick van der Horst die er zelf eens op uitging en zijn solo afrondde met de vierde treffer. Het tempo ging nog verder omhoog, want men begon op schema te liggen. Twee treffers in 7 minuten. Helaas duurde het daarna vrij lang, mede door het vele tijdrekken van RKTVC, voordat er weer een treffer aangetekend kon worden. Het was nu Dennis Schaap die van links af soleerde en Jimmy van Baarlen vrij voor de goal zette. Jimmy miste niet: 5-0. Hierna leek het net of er iets uitging, want de scherpte ging er af. Van achteruit werd er slordiger gespeeld en het rendement daalde zienderogen. We zouden nog aan een zesde treffer komen. Een penalty nadat Nick van der Horst ten val gebracht was in de zestien. Joris van Rooijen had er al een paar genomen en nam deze ook zonder aarzeling. Daarna waren er nog twee grote kansen en een buitenspeldoelpunt. Bij het eindsignaal was de teller op 6 blijven steken. Bij het verlaten van het veld werd medegedeeld dat Borussia Dortmund van Helsingborgs met 2-0 gewonnen had. Niet geheel onverwachts als we weten dat de Zweden erg defensief spelen en aanvallend niet veel doen. Dat was aan de Duitse ploeg wel besteed. Het betekende tevens dat er drie partijen op 7 kwamen en de Zweden op 9 bleven staan. Helsingborgs moest nog tegen RKTVC en PSV tegen Dortmund. Er was nog een kans op de tweede plaats in de poule, indien PSV en Borussia gelijk spelen en wij van Feijenoord winnen. Winst op Feijenoord garandeerde in ieder geval een 3e plaats en een extra wedstrijd op deze dag. Maar ja, dan moet je wel eerst tegen Feijenoord Ghana winnen.
Feijenoord Ghana was een fysiek kleine ploeg. Maar de mannekes kleunden er flink in en speelden zeer goed het balletje rond. Dat deden ze ook in een hoog tempo. De oplossing is dan zo kort mogelijk dekken en zo veel mogelijk druk zetten. Dat gebeurde ook. Langs de kant werden de mensen wanhopig van de kansen die gecreëerd werden, maar waar geen doelpunten uit voortkwamen. Dennis Schaap en Joris van Rooijen kregen de bal er niet in. Aan de andere kant moest de verdediging alert blijven, want iedere aktie was doelgericht van de Ghanezen. Sedat Mihci verslikte zich een keer, net als in de wedstrijd tegen PSV, maar was het keeper Daan Huiskamp die de kans voor de Ghanezen om zeep hielp met een fraaie redding. Of het nu nonchalance is ("die kleintjes van Feijenoord") of vermoeidheid, wie het wist mocht het zeggen. Dat het niet goed was, werd in de rust duidelijk gemaakt. De tweede helft liet een agressiever FC zien, maar qua spelbeeld veranderde weinig. Nu ontbraken de echte kansen en was het spel wel wat verzorgder en simpeler. Enkele minuten voor het einde vergreep een Feijenoorder zich aan Joris van Rooijen. Joris viel en kreeg de penalty. Hij benutte hem ook zelf. Daarmee was eigenlijk het hoogtepunt in de tweede helft (en misschien ook wel van de wedstrijd) benoemd. Ja, de Ghanezen kregen nog twee enorme kansen op de gelijkmaker, maar ook zij misten scherpte. Soms is winnen belangrijker dan de wijze waarop. Welnu, dat gold toch ook hier. Winnen betekent een ronde verder. PSV won haar partij ook en werd daardoor tweede in de poule.
De laatste wedstrijd was om de 5e en 6e plaats. Vorig jaar was de B1 6e, dus het zou leuk zijn als je dan nu 5e zou worden. Tegenstander: Ajax. En daar hoef je niemand voor te motiveren ! En dat was merkbaar ! Ongelooflijk. De Amsterdammers mochten dan wel minder gemotiveerd ogen, maar als je zo van de mat gespeeld wordt, dan mag je bij jezelf ten rade gaan. De vele toeschouwers zagen een ontketend FC Utrecht. Al in de derde minuut ging Jimmy van Baarlen er aan de rechterkant vandoor en legde de bal op de veter van Joris van Rooijen die de bal zo kon intikken. Met name de snelheid die in de aanval zat gaf veel geroezemoes. De Ajaxieden waren duidelijk aangeslagen. Slordig uitverdedigen was kaassie voor de alerte Dennis Schaap. Hij pikte de bal op, legde aan en schoot onhoudbaar de 2-0 erin. Schijnbaar schrokken de Amsterdammers daarvan wakker, want ineens begon men agressiever te spelen. De FC-ers begonnen wat meer naar achteren te voetballen en dan zie je het fout gaan. De verwachte tegentreffer kwam dan ook. Wil je een tegenstander dan extra ontmoedigen, dan moet je zo snel mogelijk over een tegentreffer heen zelf scoren. De eerste de beste aanval die we deden pakte ook zo uit. Kevin van Baarlen schoot de bal naar een hoek en het zag ernaar uit dat de keeper hem zou hebben. Wonderbaarlijk genoeg bleek dat niet zo te zijn en rolde de 3-1 er in. Daarmee werd ook gerust. Een schitterende eerste helft met flitsend voetbal, goede combinaties en veldspel. Een lust om naar te kijken. De tweede helft werd er gewezen op rust bewaren en uitspelen. Als ware het voor de zekerheid kopte Joris van Rooijen de bal door naar Lorenzo Davids, deze zette voor en bereikte Nick van der Horst. Die nam aan en schoot de bal in de uiterste hoek: 4-1. Ajax kreeg in de tweede helft geen enkele kans en de FC temporiseerde en tikte goed de wedstrijd uit.
De vijfde plaats is een mooie start van het seizoen. De zekerheid dat als je wat meer beloond was voor de wijze waarop gevoetbald werd, dan had je in de finale kunnen staan. De winst van het toernooi: veel duidelijkheid over de mogelijkheden die in het team zitten en een goede inpassing van het 4-4-2 systeem. Kansen weten de jongens voldoende te creëeren, nu het afmaken nog iets beter.
Volgende week zaterdag, de 18e is er een vriendschappelijke wedstrijd tegen FC Den Bosch.
08-08-2001 FC Utrecht B1 - FC Groningen B1
De aftrap van een nieuw seizoen. Zo kan men letterlijk en figuurlijk deze wedstrijd zien. Een flink vernieuwde B1 van FC Utrecht verwelkomde de Noorderlingen op het vernieuwde complex Zoudenbalch. Helaas mocht er nog niet op het hoofdveld gespeeld worden, maar dat mocht de pret niet drukken. Kijken we naar de selectie, dan mag men gerust constateren dat er zeer veel mogelijkheden bestaan. Alle posities zijn 2x bezet en veel spelers kunnen op meerdere plaatsen spelen. In de voor- en achterhoede razendsnelle, doelgerichte en technisch vaardige jongens. Op het middenveld balans wat betreft techniek en werkvermogen. Eveneens allen doelgericht. En twee ijzersterke keepers.
Trainer John van Loen mag er iets moois van maken. Jimmy en Kevin van Baarlen, Sedat Mihci, Bas Mooij en Joris van Rooijen zijn de "oudgedienden". Vanuit de C1 kwamen over: Coco Bosanga, Kees van Buuren, Burak Dudukcu, Kevin Heideveld, Nick van der Horst en Dennis Schaap.
Nieuw bij de FC: Jasper Bolland, Lorenzo Davids, Daan Huiskamp, Stephan Jacobs, Sergio Keizerweerd, Rory Olsthoorn en Ruviensly Wederfoort. Verzorger Jeroen Hogendoorn heeft nog weinig te doen gehad en spreekt de wens uit dat dit zo mag blijven. Leider Jan Veerman en grensrechter Ceriel Haggenburg completeren de begeleiding. Het spelsysteem dat men wenst te spelen zal afgestemd zijn op het eerste, maar kan verschillend zijn: 4-4-2, 4-3-3, 3-4-3. Het is maar net waar de tegenstander mee verrast (en gepakt) kan worden. Zoals eerder gezegd, biedt deze selectie genoeg mogelijkheden. Een ander bewijs van de kwaliteiten is het gegeven dat er in de gebroeders van Baarlen, Kees van Buuren, Nick van der Horst en Dennis Schaap ook Oranje-gangers in de B1 zitten.
Trainer John van Loen had tegen Groningen gekozen voor de 4-4-2 variant. Het was merkbaar dat men dit speltype niet gewend was. Velen komen uit 4-3-3/3-4-3 systemen en dan is dit even anders. Vooral de omschakeling van balverlies naar balbezit eist dan iets meer snelheid. De bedoeling van 4-4-2 is dat er meestal defensief genoeg bezetting bij balverlies is en er kan snel druk gezet worden. Daardoor verdedig je dan weer ver van de goal. Als je dan razendsnelle backs hebt en een goede mandekker (en die zijn er), dan hoef je je niet snel zorgen te maken. In de goal stond Burak. Daan is nog even vakantie vieren en Ruviensky was ziek. Achterin: Kees, Bas, Kevin Heideveld en Sedat. Het midden: Jimmy, Jasper, Rory en Kevin van Baarlen. Voorin: Dennis en Joris.
De eerste helft verliep aanvankelijk stroef en dat mag natuurlijk ook. Even wennen aan elkaar. De Groningers lieten zich helaas niet verleiden tot meerennen en hielden steevast 4 man op lijn in de verdediging. Gevolg was dat bij nieuw balbezit er een beetje "gezocht" werd naar oplossingen en dat dit het spel vertraagde en voorspelbaar maakte. Het veldoverwicht was er wel. Langzaam ging het ook wat beter en de laatste 15/20 minuten van de eerste helft waren voor de Utrechters. Er moesten alleen nog echte doelrijpe kansen gecreëerd worden. Aan de linkerkant ging Sedat er regelmatig overheen en dat leverde wat kleine kansen. Aan de rechterkant ging Jimmy er regelmatig als een speer langs. Scherpe en goede voorzetten kwamen van zijn voet. Dit alles resulteerde in een paar schoten vanaf de 16 en kleine kansen voor Joris en Jasper. Toch was de allerbeste kans voor de gasten. Men sneed dwars door het midden heen en de bal werd wat wild naast geschoten. Iets meer overleg en je kijkt door die ene (en de enige) aanval tegen een achterstand aan. Oorzaak: even niet alert en scherp genoeg bij het ingrijpen. Maar goed, aan de andere kant is het een compliment waard, want het geeft aan dat het verdedigend goed zit !
In de tweede helft kwamen Coco Bosanga, Lorenzo Davids, Nick van der Horst en Stephan Jacobs in het veld voor resp. Sedat, Rory, Dennis en Kevin Heideveld. In de eerste helft was Jimmy al vervangen door Sergio. Zo kwam een ieder aan spelen toe. De tweede helft gaf een ander beeld. De bal werd nu wat meer van achteruit snel diep gespeeld, maar daar konden de spitsen Joris en Nick te vaak niets mee. Een hoge bal is nog steeds eenvoudig te verdedigen en zeker als er fysiek stevige jongens staan. De aanzet om meer over de grond te spelen bleef uit en er bleef een rommelig ogend geheel over. Van beide zijden. Het aantal kansen was miniem. Joris kwam vrij voor de keeper maar had net iets te weinig balcontrole en tijd en Nick zag een kopbal uit een corner net naast gaan. Dat was het. Wederom was het Groningen dat de beste kans kreeg. Dit keer een gevolg van foutief meelopen waardoor de buitenspelval inklapte. Het was nu aan keeper Burak om te laten zien waar hij zo goed in is: het één-tegen-één duel. Niet voor niets vorig jaar de minst gepasseerde keeper en ook nu hield hij het doel schoon door dit duel te winnen.
Resumerend: de beginstand is de eindstand worden. Gezien het aantal kansen zou een kleine overwinning op zijn plaats geweest zijn. Laten we ervan uitgaan dat het gebrek aan wedstrijdritme hieraan debet is. Bij de Groningers lopen een paar voetballers waar in de competitie wellicht op gelet moet gaan worden. Met name de linkerkant is bij hen sterk bezet.
Een nuttige en leerzame generale met een nieuw systeem. Kwaliteiten (individeel en als team) zit er genoeg in deze selectie.
Aanstaande zaterdag en zondag een loodzwaar en schitterend internationaal toernooi in Tiel. Een mooi gegeven om naar uit te zien.