Ingezonden persbericht


Maastricht, 16 oktober 2001



Kuurbehandeling in combinatie met oefentherapie werkzaam bij ziekte van Bechterew

Op 13 oktober jl. ontving Astrid van Tubergen, artsonderzoeker van het academisch ziekenhuis Maastricht (azM), de Boxberger-Preis Bad Kissingen. De prijs is dit jaar voor het eerst uitgereikt in verband met het 1200-jarig jubileum van de Duitse kuurstad Bad Kissingen aan een hoogstaand onderzoek op het gebied van kuren. Van Tubergen heeft de prijs ontvangen voor haar onderzoek naar de werkzaamheid van kuurbehandelingen in combinatie met een intensief oefenprogramma bij de ziekte van Bechterew, een chronisch reumatische aandoening. Met haar onderzoek heeft Van Tubergen aangetoond dat kuren werkzaam is bij deze ziekte. Aan de prijs is een geldbedrag van 10.000 euro verbonden.

Kuurbehandelingen (waaronder baden in warm, thermaal water) bestaan al eeuwen. De werkzaamheid van kuurbehandelingen voor reumatische aandoeningen is echter omstreden. Al jaren melden patiënten goede resultaten (minder pijn, stijfheid en beter functioneren), maar hard wetenschappelijk bewijs ( evidence based medicine ) was tot voor kort nauwelijks voorhanden.

De afdeling Reumatologie van het azM heeft de werkzaamheid van kuurbehandelingen in combinatie met een intensief oefenprogramma bij de ziekte van Bechterew onderzocht. De ziekte komt naar schatting bij 1 op de duizend mensen voor en gaat gepaard met verstijving en verkromming van de rug, met als gevolg pijn en beperkingen in het functioneren.

Aan het azM-onderzoek deden 120 Bechterewpatiënten mee. Zij werden gerandomiseerd in drie groepen van 40 patiënten elk. Twee patiëntengroepen kuurden drie weken (groep 1 in een kuuroord in het Gasteiner Tal in Oostenrijk, groep 2 in het Thermaalbad Arcen, Nederland). De resultaten werden vergeleken met een controlegroep, die in deze periode doorging met de gebruikelijke therapie bestaande uit het gebruik van ontstekingsremmers en wekelijkse groepsoefentherapie. Na de kuurperiode volgden alle patiënten nog negen maanden wekelijkse groepsoefentherapie.

Gedurende de hele onderzoeksperiode vertoonde de controlegroep nauwelijks of geen verandering. Daarentegen vertoonden na afloop van de kuur de beide kuurgroepen statistisch significante verbeteringen ten opzichte van de controlegroep op de belangrijkste uitkomstmaten: mate van functioneren, algemeen welbevinden van de patiënt, mate van pijn en de duur van ochtendstijfheid. Deze verbeteringen hielden tot negen maanden na afloop van de kuur aan.

De resultaten van de studie verschijnen deze week in Arthritis and Rheumatism 2001; vol 45 (issue 5): een toonaangevend medisch tijdschrift op het gebied van de reumatologie.