Persbericht Trimbos-instituut
Zelfverwonding begrijpelijk gemaakt
Utrecht, 22 januari 2002. Er bestaan grote verschillen in opvatting
tussen ervaringsdeskundigen en hulpverleners over zelfverwonding.
Hulpverleners interpreteren zelfverwonding vaak als een destructief
ritueel, terwijl ervaringsdeskundigen het zien als een constructieve
daad: het voorkomt erger. De reactie van hulpverleners is er meestal
op gericht het zelfverwondend gedrag zo snel mogelijk te stoppen, maar
volgens ervaringsdeskundigen kan dat een negatief effect hebben en
leiden tot meer of nog ernstiger vormen van zelfverwonding.
Dit zijn lessen die getrokken kunnen worden uit de ervaringsverhalen
van mensen die zichzelf verwonden. Zeven van deze verhalen staan
opgetekend in het boek Zelfverwonding begrijpelijk maken. In dit boek
worden handvatten aangereikt om de machteloosheid rond zelfverwonding
op te heffen. De publicatie kwam tot stand onder redactie van Wilma
Boevink en Sandra Escher en is voortgekomen uit een samenwerking
tussen het Trimbos-instituut en de Riagg Maastricht.
Zelfverwonding is één van de hardnekkigste taboes in de geestelijke
gezondheidszorg. Voor mensen die zichzelf beschadigen is hun gedrag
vaak beladen met schuld- en schaamtegevoelens. Zij praten er liever
niet over en verbergen hun wonden voor de buitenwereld. Zij maken hun
zelfverwonding tot een individueel probleem, terwijl er in veel
gevallen een maatschappelijk probleem - seksueel misbruik of
mishandeling - aan ten grondslag ligt.
Hulpverleners hebben moeite met zichzelf verwondende cliënten. Deze
zouden aandacht zoeken, proberen te manipuleren of te chanteren, pijn
prettig vinden of helemaal geen pijn kunnen voelen. Hun zelfverwonding
zou één van de symptomen zijn van een psychische stoornis. De reacties
van hulpverleners op zelfverwondend gedrag worden door cliënten
doorgaans niet als behulpzaam ervaren, maar als een bevestiging van de
negatieve spiraal waar zij in zitten. Hulpverleners weten vaak niet
hoe zij het beste kunnen reageren op zelfverwondend gedrag van hun
cliënten; zij voelen zich vaak machteloos en leggen dat gevoel neer
bij hun cliënten: 'Als u er niet mee stopt, kunnen wij u ook niet
helpen.'
In Zelfverwonding begrijpelijk maken vertellen zeven
ervaringsdeskundigen over hun zelfverwondend gedrag, hun pogingen het
te ontgroeien en hun ervaringen met hulpverleners. Ook onderzoekers en
therapeuten komen daarover aan het woord. Voorts omvat het boek een
interviewschema waarmee hulpverleners en hun cliënten het gesprek over
zelfverwonding kunnen voeren, tips en adviezen voor diverse
betrokkenen en informatie over zelfhulpgroepen.
Zelfverwonding begrijpelijk maken. Red. Wilma Boevink en Sandra
Escher. Uitgave: Stichting Positieve Gezondheidszorg, Bemelen, 2001,
160 pagina's (exclusief interviewschema). ISBN: 90-5681-118-5. Te
bestellen door 16 Euro (incl..verzendkosten) over te maken op
banknummer 54.40.40.090 van de ABN t.g.v. de Stichting Positieve
Gezondheidszorg te Bemelen onder vermelding van 'zelfverwonding'.
---
_____
Voor meer informatie en recensie-exemplaren bel Henk Maurits (030-297
11 38) of Harald Wychgel (030-297 11 16) voorlichters van het
Trimbos-instituut.
Bezoekadres: Da Costakade 45, Utrecht.
Postadres: Postbus 725, 3500 AS Utrecht.
Telefoon (030) 297 11 00
Fax: (030) 297 11 11
---