GroenLinks

GroenLinks Tweede-Kamerfractie Nieuwsbrief 16 februari 2002 11:56

PvdA en VVD maken chaos van WAO beleid

(16 februari 2002)

Fragment uit de speech van Paul Rosenmöller tijdens de verkiezingsbijeenkomst op zaterdag 16 februari 2002 in Twente.

Verwarring, chaos en een dreigende confrontatie met vakbonden en werkgevers. Dat is Paars op z'n best t.a.v. de WAO de afgelopen dagen. In een campagneklimaat waar 'hard, harder hardst' en 'flink, flinker, flinkst' de toon zetten moet nu het hoofdlijnenakkoord van de SER het bezuren. In het kabinet spreken Staatssecretaris Hoogervorst en Premier Kok elkaar regelrecht tegen. De eerstverantwoordelijke wil niet meer wachten op het SER akkoord dat half maart zal verschijnen; de premier lijkt dat wel te willen. Daarover eist GroenLinks in een debat op korte termijn opheldering en verduidelijking. Verwarring en chaos is troef.

Maar ook de PvdA fractie maakt het bont. Melkert heeft een onverantwoorde keuze gemaakt om een kernelement uit het SER akkoord (de verhoging van de uitkering voor hen die definitief arbeidsongeschikt zijn) niet in de doorrekening van het PvdA verkiezingsprogramma mee te nemen. De warme woorden die hij eventueel nog zal gaan spreken over dit akkoord zijn hol. De financiering is op de pof. Nu Melkert gezegd heeft premier te willen worden zal hij ook de leiding moeten nemen op een onderwerp dat de PvdA al eerder in crisis heeft doen belanden.

Nu klinkt er nog een waarschuwing uit de hoek van de vakbeweging in zijn richting (en in die van het CDA). Dat kan een harde confrontatie worden als de PvdA zich weigert sterk te maken voor alle hoofdelementen uit het SER akkoord.Als de PvdA links wordt ingehaald door de werkgevers is de koers echt fout. Dat kan een nieuwe crisis in de PvdA betekenen waar de WAO'ers de dupe van zullen zijn. Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald zou ik vandaag de kandidaat premier willen meegeven!

Waar in de afgelopen jaren het aantal WAO'ers is gestegen en de kosten zijn gedaald wordt nog eens duidelijk dat het WAO probleem in niet primair een financieel probleem is. Het is vooral een sociaal probleem waarbij kansen en mogelijkheden op werk in plaats van een WAO uitkering niet worden benut. Dat noemen wij een sociale schande. Die verdient ook een sociale oplossing. Nu de oren laten hangen naar een CPB doorrekening die verschillende varianten kent met een wel heel grote bandbreedte in de te verwachten kosten- en volume effecten zou onverantwoord zijn.