Gemeente Kesteren


Nieuws

Waterdichten in de gemeente Kesteren rbc 17 jul 2002

Trots is de gemeente dat de dichters van eigen bodem komen. Leerlingen van scholen uit de gemeente deden mee met een poëziewedstrijd. Deze maakte deel uit van het project Rivierenland WaterRijk, georganiseerd door de Stuurgroep Natuur en Milieu Educatie Riverenland in samenwerking met de Stichting Reinwater.
Uit een veelheid van prachtige gedichten koos de jury per deelnemende gemeente er vijf uit die op een -natuurlijk waterdicht- bord zijn afgedrukt en die op een prominente plaats in de gemeente zijn opgehangen.
Er is ook een bundel verschenen waarin de gedichten zijn opgenomen. Deze is kosteloos verkrijgbaar bij het IOR (Intergemeentelijk Orgaan Rivierenland) te Tiel, tel. 0344-612649.

Burgemeester Heidema feliciteerde tijdens een feestelijke bijeenkomst op het gemeentehuis de prijswinnaars die voor een volle zaal hun eigen gedichten voordroegen. (Op de foto: Rianne van Capelle). Daarna plaatste de burgemeester samen met de dichter Tineke van Duijn het waterdicht In de stille tuin bij het plantsoen voor het gemeentehuis.

Hierna twee van de vijf waterdichten

Rivierenland
Het water wordt vervuild
En als je heel stil bent kun je horen dat het huilt. Die vervuiling van het water is een steek in mijn oog. Daardoor ging mijn visje ook daar boven de regenboog. De zee is ziek dankzij de mens
En daarom heb ik deze wens:
Het vervuilen van het water moet worden gestopt Dus er mag niks meer in het water worden gedropt. Is er dan geen vervuiling meer?
Dan leven alle zeedieren en zeeplanten weer!!!!!!! Dan kunnen ze ook weer zwemmen in de Rijn
Dat vinden we toch allemaal fijn?!!!!
Dan kunnen we weer gissen
Naar de namen van allerlei soorten vissen.
Dan is het water vol pracht en kleur
En wordt het niet verstoord door die afvalgeur. De zon verdwijnt achter een mooie, schone, blauwe zee!! Rivierenland neem me mee!!

Sven Janssen, 11 jaar, J.A. Houtkoperschool Ochten (nabij cafetaria De Veerstoep, Ochten)

Alleen
Ik sta op het strand
Te kijken naar de golven.
Die rollen over het zand

Ik kijk om me heen
en zie ik ben niet alleen
In het water staat een meisje
Ze lijkt precies op mij
Het is een weerspiegeling in de golven

Ik wil het pakken met mijn handen
Maar het sijpelt door mijn vingers heen
en ik ben bij het water weer helemaal alleen.

Rianne van Capelle, 11 jaar, basisschool Het Kompas Kesteren (bij De Ples in Kesteren)

Volgende week: nog meer waterdichten.