MKB Nieuws, bericht
17-09-2002
MKB-Nederland: Kabinet bezuinigt zichzelf en economie nodeloos de crisis in
Het Kabinet Balkenende bezuinigt zichzelf en de economie nodeloos de
crisis in. Juist in een periode dat de concurrentiepositie van het
Nederlandse bedrijfsleven in snel tempo verslechtert, is een
anticyclisch begrotingsbeleid verre te prefereren boven het strakker
aanhalen van de financiële teugels. Offensieve lastenverlichting van
de overheid zal hand in hand moeten gaan met maximale matiging van de
contractlonen. De loonkosten stijgen in 2003 voor werkgevers al door
de verplichte loondoorbetaling in het 2e ziektejaar en de stijging van
ondermeer pensioen- en ziekenfondspremies. Bij een geraamde inflatie
van rond de 2%, als uitgangspunt voor de totale loonkostenruimte, legt
dit reeds volledig beslag op die ruimte. Indien de loonkosten het
inflatieniveau overstijgen, leidt dit tot verdere verslechtering van
de financieel-economische positie van bedrijven en de
concurrentiepositie.
MKB-Nederland is van mening dat het Kabinet flexibel moet omgaan met
de budgettaire kaders. Offensieve lastenverlichting is nodig,
bijvoorbeeld in de vorm van een lagere (of geen) winstbelasting voor
kleine winsten om het mkb een belangrijke impuls te geven, het
verlagen van de sociale premies voor werkgevers en werknemers om
loonkostenstijgingen af te kopen en het substantieel stimuleren van de
arbeidsproductiviteit in de collectieve sector, door vermindering van
het ziektever-zuim en bevordering van de innovatiekracht.Het
financieringstekort mag wat MKB-Nederland betreft in dat verband tot
1% oplopen, waarbij zo\'n 3 miljard vrijkomt.
Naast de extra inzet van middelen pleit MKB-Nederland voor
herschikking van middelen waar het gaat om het arbeidsmarktbeleid. Zo
legitimeert het Kabinet de verhoging van de arbeidskorting door de
wijzen op de noodzaak tot een verschuiving van aandacht van de aanbod-
naar de vraagzijde op de arbeidsmarkt. In de praktijk betekent dit dat
iedere werkende 10 extra arbeidskorting krijgt. MKB-Nederland vindt
dit een onzinnig idee, temeer daar het Kabinet tegelijk aangeeft
fiscale cadeaus te willen afschaffen. In plaats hiervan dient het
Kabinet de SPAK te handhaven om te voorkomen dat het kind met het
badwater wordt weggegooid. Lager geschoolde arbeid zal hier de dupe
van worden. Financiële ruimte hiervoor kan worden gevonden door de
verhoging van de arbeidskorting alleen in te zetten voor werknemers
met een inkomen van 70 tot 130% minimumloon; daar speelt de
armoedeval. MKB-Nederland vindt het plan om werkgevers die 57+ers
ontslaan te beboeten met een nieuw soort PEMBA, het paard achter de
wagen spannen.
MKB-Nederland moedigt het Kabinet aan de brokstukken visie uit de
begrotingen terzake onderwijs, arbeidsmarkt, welzijn en criminaliteit
te integreren tot één agenda voor jeugd en deugd. Centraal element
hierin is een sluitende aanpak om alle jongeren met een
startkwalificatie naar de arbeidsmarkt te brengen.
Het ministerie bij uitstek om het ondernemersklimaat te stimuleren, is
uiteraard het ministerie van Economische Zaken. De EZ-begroting is
echter zeer teleurstellend. In het voorwoord geven de bewindslieden
Heinsbroek en Wijn een indrukwekkend ambitieniveau ten beste, echter
bij de invulling lijkt minister Hoogervorst van Financiën de pen te
hebben overgenomen. Beknibbelen op innovatie en export is nu juist
precies datgene wat er niet moet gebeuren. Het schrappen van de tante
Agaathregeling staat haaks op de ideeën van de minister om het starten
van een onderneming te stimuleren. MKB-Nederland houdt het op een te
korte inwerktijd van de bewindslieden en hoopt op een snelle
rehabilitatie. Op het energiedossier geeft de minister wel de juiste
signalen af. Zowel ten aanzien van het tempo van de liberalisering als
de zorgvuldigheid van de privatisering snijdt het oordeel van de
minister hout.
MKB-Nederland betreurt het dat in de EZ-begroting de sectoren er zo
bekaaid vanaf komen. De sector detailhandel komt geheel niet aan bod
en de sector toerisme en recreatie moet het vooralsnog doen met een
wat ondermaats plan dat op dit moment bij de Tweede Kamer ligt. Het
ministerie van LNV erkent de sector toerisme en recreatie weliswaar
als een maatschappelijke en economische factor van betekenis, maar
laat na hier beleidsconsequenties uit te trekken.
Een bijzonder positief geluid laat het ministerie van VROM horen, dat
hoog inzet op vermindering en vereenvouding van milieuregelgeving en
de praktische uitvoerbaarheid. MKB-Nederland hoopt dat deze drastische
koerswijziging tot concrete resultaten leidt. Minder positief is
MKB-Nederland over het opnieuw uitblijven van substantiële
woningbouwproductie. Beleidsintensiveringen voor wat betreft
deregulering en de aanpak van verouderde stadswijken ontbreken,
evenals een heldere visie op de rol van de woningbouwcorporaties.
De in woorden tot uitdrukking komende daadkracht van VenW om snel
knelpunten in weginfrastructuur en openbaar vervoer op te lossen, gaat
vergezeld van weinig financiële middelen en komt in de praktijk neer
op de aanleg van 11 spitsstroken, die er dan wel in 2006 moeten
liggen.
Ten aanzien van veiligheid en het terugdringen van criminaliteit
zetten de ministeries van BZK en Justitie de juiste toon. Er lijkt
ruimte te komen voor meer onorthodoxe manieren om de criminaliteit te
bestrijden en de veiligheid te garanderen. Of het ook inderdaad leidt
tot grotere effectiviteit van politie en Justitie, moeten we
afwachten.
MKB-Nederland roept het Kabinet op de komende periode te gebruiken om
het rendement op de financiële bijdrage aan Europa aanzienlijk te
verhogen. Nederland wordt op dit moment 3x arm van Europa: Nederland
is de grootste netto-betaler, krijgt daarvoor weinig topposities en
duidelijke Nederlandse beleidskeuzes zijn zeldzaam.
De nieuwe aanpak van het ministerie van VWS m.b.t. de meer vraaggerichte aanpak van de zorg spreekt MKB-Nederland aan. Een meer centrale rol voor de aanbieders van de zorg, een betere concurrentieverhouding tussen aanbieders en verzekeraars, het schrappen van onnodige regeltjes, het stimuleren van waardevolle experimenten en grotere efficiency, vindt MKB-Nederland goede ontwikkelingen. Dit zal ongetwijfeld leiden tot de zo sterk gewenste verhoging van de arbeidsproductiviteit en het wegwerken van de wachtlijsten. Het zou echter een historische fout zijn in dat verband alle aandacht te richten op de ziekenhuizen. De rol van de sectoren verzorging, welzijn en wonen komt veel minder uit de verf. Deze sectoren lopen in het traject van aanbod naar vraagsturing voorop, hetgeen extra inzet en aandacht van de overheid rechtvaardigt.
MKB-Nederland onderschrijft de rode draad die door de Miljoenennota loopt te komen tot meer efficiency, minder ziekteverzuim en beter werkende overheidsorganisaties. Efficiencywinsten worden zelfs al ingeboekt, maar hoe ze in werkelijkheid worden bereikt is niet helder. Dit vervult MKB-Nederland met zorg. Meer aandacht voor micro-management van de overheid is hier op zijn plaats.