Ingezonden persbericht

Alternatieve begrotingsopstelling PvdA

Om het oplopend tekort terug te dringen tot 0.5% bezuinigt het kabinet per saldo 2,5 EUR mrd en verzwaart het de lasten met ruim 2,6 EURmrd. Het gekozen pakket heeft ernstige bezwaren:


* het is naar omvang procyclisch: het laat de economie krimpen. De werkloosheid loopt op, de koopkracht daalt, net als de investeringen en de productie;

* het is naar aard procyclisch. Een kabinet dat kiest voor méér werkloosheid van de zwakste groepen, dat investeringen van burgers en bedrijven in het milieu ontmoedigt, dat zorg en onderwijs op achterstand zet, zo een kabinet krijgt later de rekening dubbel en dwars terug;
* het pakket trekt de inkomensverhoudingen scheef ten nadele van de midden- en lagere inkomensgroepen.

De PvdA heeft een alternatief pakket ontwikkeld dat deze bezwaren ondervangt. Het financieringstekort wordt daarmee op korte termijn iets hoger, maar komt in 2006 op hetzelfde niveau uit als bij het kabinetsbeleid. De lasten worden dus niet doorgeschoven naar volgende generaties.

Ook nu de groei drie jaar achtereen slechts 1% is, houdt de PvdA vast aan goede voorzieningen: aanpak van de wachtlijsten, opheffen van het lerarentekort, méér veiligheid op straat. De PvdA realiseert zich dat dit zijn prijs heeft in de vorm van een geringe lastenverhoging.

Het CPB houdt voor de komende jaren vast aan een trendmatige groei van 2.75%. Daaruit zullen dus de extra belastinginkomsten (meevallers) komen die deels worden ingezet voor méér schuldaflossing.

De uitgangspunten voor het PvdA-alternatief


* De PvdA wil géén beleid dat Nederland brengt naar een negatieve economische spiraal van meer werkloosheid, hogere premies, hogere loonkosten en uiteindelijk dus nog minder banen. Het is beter nu iets minder te bezuinigen om ruimte te geven aan publieke en particuliere investeringen. Dat kan zonder het lange termijndoel voor de staatsschuld te verwaarlozen.
* De kabinetten Kok hebben bewezen dat een stimulerend arbeidsmarktbeleid de economische spiraal de goede kant op buigt. Door een beter evenwicht tussen rechten en plichten werd de arbeidsmarkt flexibeler gemaakt. Werkgevers werden geprikkeld om nuttige banen te scheppen. Die investeringen werden dubbel en dwars terugverdiend: mensen die eerst een uitkering ontvingen gingen nu belastingen en premies betalen. Het resultaat is bekend: 1,2 miljoen banen erbij en een sterke economie die sociaal beleid mogelijk maakte. We moeten niet van 'werk, werk, werk', naar 'uitkering, uitkering, uitkering'.

* Een beheerste loonontwikkeling is nodig. Dat lukt niet door het zorgvuldig bereikte WAO-akkoord te verscheuren, te kappen in het arbeidsmarktbeleid en de I/Dbanen en door het afschaffen van fiscale voorzieningen voor het moderne gezin om arbeid en zorg te combineren. Dat lukt niet als de mogelijkheden om zelf voor pensioen te sparen worden ingeperkt. Wie eerst de bonden en de werkgevers tegen zich in het harnas jaagt, verliest het recht om zonder blikken of blozen werknemers te vragen met dalende koopkracht genoegen te nemen. Tenzij het kabinet kiest voor de cynische aanpak om de werkloosheid op te jagen en de positie van werknemers en hun vakbonden zodanig te verzwakken dat ze wel genoegen móeten nemen met lagere lonen.

* Daarom wil de PvdA de bezuinigingen schrappen die de economische groei verlagen en de werkgelegenheid van de zwaksten aantast. Liever aan het werk dan in de Bijstand.

* Zorg, onderwijs en veiligheid staan al op achterstand. Wie die achterstanden verder laat oplopen krijgt de rekening dubbel en dwars terug. Iedereen weet dat schooluitval een belangrijke bron van criminaliteit is. Wie de schooluitval nú aanpakt, bezuinigt miljoenen op latere schade aan de samenleving.

* Méér mensen aan de slag, dat is ons motto. Werk en zorg moeten daarom te combineren zijn. Wie de huidige mogelijkheden daarvoor schrapt en denkt te kunnen volstaan met een Verlofknip maakt Schraalhans tot keukenmeester. De PvdA wil een volwaardige voorziening, want juist dáár zit voor veel werkende ouders de bottleneck.

* De Hanzelijn naar het noorden, de A2-traverse in Maastricht en vele andere projecten worden geschrapt. De prijs van het treinkaartje en de strippenkaart gaan snel en zonder vertraging omhoog. Dát is de kiezer niet beloofd. Er is juist méér geld nodig. De PvdA stelt voor het Kwartje van Kok terug te geven in de vorm van een controleerbaar Fonds voor leefbaarheid en mobiliteit.

* Wij hebben een plechtige belofte gedaan in Kyoto. Dat hebben we gedaan om onze milieuschuld aan toekomstige generaties tijdig af te lossen. Daarom kiest de PvdA wél voor duurzame energie, voor duurzaam beleggen, voor schone auto's en voor schone technologie. Bezuinigingen daarop draaien we terug; als er geld nodig is liever een extra bijdrage van de vervuilers. Ook wij willen niet dat subsidies voor duurzame energie weglekken naar (vaak oude) buitenlandse centrales. Maar waar blijft de nieuwe regeling om binnenlands duurzaam te stimuleren?

Koopkracht

De komende jaren gaan veel mensen er op achteruit. Omdat zij werkloos worden. Omdat hun arbeidsongeschiktheidsuitkering wordt verlaagd. Of omdat zij geen bijzondere bijstand meer ontvangen. Ook de koopkracht van grote groepen werknemers en ouderen wordt door de kabinetsplannen bedreigd.

De belofte was dat 'niemand erop achteruit zou gaan'. Maar als rekening wordt gehouden met maatregelen als de afschaffing van het spaarloon, afschaffing van de kindertoeslag in de huursubsidie en de stijging van de ziektekostenpremie, blijkt dat praktisch iedereen erop achteruit gaat.

Het kan anders en beter door de verhoging van de nominale ziekenfondspremie te schrappen. De laagste en middeninkomens hebben recht op koopkrachtbehoud. Zo kan het kabinet tonen dat de sterkste schouders de zwaarste lasten behoren te dragen.

Beloftes zijn er om te worden nagekomen. Of, om premier Balkenende te citeren uit zijn toespraak in Johannesburg : 'Put your money where your mouth is.'


Alternatief PvdA (+ is groter tekort, - is kleiner tekort) Zie het origineel .