CMHF

Werken bij het Rijk ... maakt niet rijk!

Aanpassen van de wervingsleuze die de overheid gebruikt bij de imagocampagne op de arbeidsmarkt lijkt gepast.

Het opnieuw achterblijven van de ambtenarensalarissen bij die in het bedrijfsleven zal de kwaliteit van de overheid niet ten goede komen. De gehanteerde methoden om tot bezuiniging en efficiencyverbetering te komen, staan bovendien haaks op de uitgangspunten en doelstellingen van de operatie 'Van beleidsbegroting tot beleidsverantwoording', waarmee een nieuwe manier van begroten en verantwoording wordt bedoeld. Kort gezegd komt het neer op begroten in termen van doelen, middelen en effecten. Het lijkt alsof hier een vakbond aan het woord is, maar het is de Raad van State, wiens geluid de CMHF van harte ondersteunt in haar reactie op de Miljoenennota 2003.

In goede tijden loopt de loonontwikkeling bij de overheid al een jaar achter op het bedrijfsleven. In slechte tijden zou ze om het goede voorbeeld te geven voorop moeten lopen met loonmatiging. Zo lopen ambtenaren een dubbele achterstand op. Het loslaten van het trendbeleid op die momenten waarop het de overheid goed uit komt, is voor de CMHF onaanvaardbaar.

De sectoralisatie en differentiatie van de arbeidsvoorwaarden bij de overheid, waardoor ook looptijden en inhoud van CAO's variëren heeft meer gevolgen. Over een periode van 10 jaar gemeten ligt de cumulatieve ontwikkeling van de CAO-lonen in de sector Rijk beduidend lager dan het gewogen gemiddelde van de loonontwikkeling in de andere overheidssectoren. Het thans door de overheid voorgestelde beleid tot maximalisering van de loonstijging op 2,5%, zal deze achterstand nog verder vergroten. Onlogisch, inconsequent en dus onacceptabel ad-hoc beleid waaruit opnieuw de onbetrouwbaarheid van de overheid als werkgever blijkt.

Helaas zijn er meer voorbeelden waaruit blijkt dat de beleidsvoorstellen van de overheid naar het eigen personeel toe onjuist zijn en tegelijkertijd ook op gespannen voet staan met het eigen, in woorden geuite, beleid.
* De arbeidsmarkt gaat gebukt onder spanningen die het gevolg zijn van mismatch tussen vraag en aanbod, vooral voor hoger opgeleiden en technische functies. Tegelijkertijd worden budgetkortingen voor HBO en WO aangekondigd terwijl extra investeringen noodzakelijk zijn.
* Dit kabinet lijkt vooral tot stand gekomen vanuit een roep om veiligheid in de maatschappij. Een integrale visie op zo'n beleid ontbreekt. Kortingen op onder meer het budget van Defensie zijn in strijd met het steeds grotere beroep dat door de maatschappij wordt gedaan op inzet van militairen.
* Terugdringing van gedetailleerde regelgeving blijft steken in bezweringsformules. Ruimte aan uitvoerende organisaties om het dagelijks werk naar eigen inzicht vorm te geven, wordt niet geboden. Een aanzet tot een dergelijk beleid, dat zou moeten leiden tot een beter bestuur, ontbreekt. Sterker, de budgetruimte voor de decentrale overheden wordt sterk ingeperkt met naar wij vrezen ook daar grote gevolgen voor de arbeidsverhoudingen.
* Terughoudend ook staat de CMHF vooralsnog tegenover het voornemen van het kabinet om vanuit zijn wens tot grotere arbeidsproductiviteit voorstellen te doen voor verbetering van de indeling van ministeries en diensten. Het voortdurend verschuiven van (taken tussen) ministeries en de gevolgen van beleidswisseling bij nieuw samengestelde kabinetten zijn de voornaamste oorzaken van achterblijvende productiviteitsontwikkelingen bij de overheid. De gevolgen hiervan afwentelen op de arbeidsvoorwaardenvorming is onjuist en niet acceptabel.

Via de site van het ministerie van Financiën is meer te lezen over de operatie VBTB (www.minfin.nl/zoeken/VBTB).

19-09-2002

CMHF - Postbus 176 - 2260 AD Leidschendam - tel.: (070) 419 19 19 - centrale@cmhf.nl