Ministerie van Buitenlandse Zaken
Persbericht ministerraad
20 september 2002
KABINET WIL VERANTWOORDE UITBREIDING VAN DE EUROPESE UNIE
Het kabinet heeft op voorstel van minister De Hoop Scheffer en staatssecretaris Nicolaï van Buitenlandse Zaken ingestemd met de notitie Verantwoord Uitbreiden. In de notitie wordt aangegeven dat de komende uitbreiding van de EU de belangrijkste politieke gebeurtenis is in het Europa van na de Tweede Wereldoorlog. Het is de logische consequentie van de val van de muur. De politieke en economische voordelen van uitbreiding zijn onmiskenbaar. Een uitgebreide EU wordt de grootste gezamenlijke interne markt ter wereld, die met 500 miljoen consumenten grote kansen biedt voor het Nederlandse bedrijfsleven. Uitbreiding is dan ook in het Nederlands belang.
De uitbreiding moet wel op een verantwoorde wijze tot stand komen. Ook de laatste fase van het
toetredingsproces moet zorgvuldig verlopen. Dat betekent dat alleen landen kunnen toetreden die er
klaar voor zijn en voldoen aan de Kopenhagen-criteria: democratie, rechtstaat, concurrerende
markteconomie en het overnemen en implementeren van de Europese regels. Het kabinet wil een eigen
oordeel vormen over elke kandidaat-lidstaat op basis van de rapportage van de Europese Commissie
die 9 oktober aanstaande zal verschijnen. Op Nederlands aandringen verschijnt de rapportage een week
eerder dan gepland. Op basis daarvan zal het kabinet zijn standpunt bepalen over de vraag welke
kandidaat-lidstaten in staat zijn deel te nemen aan de laatste onderhandelingsronde. Daarover zal ook
overleg met de Tweede Kamer worden gevoerd. Het besluit zal vallen bij de Europese top van
24/25 oktober 2002.
Een verantwoorde uitbreiding betekent ook dat uiterlijk bij de Europese Raad van Kopenhagen in
december een houdbaar financieel kader wordt overeengekomen dat geen hypotheek legt op de
financiele toekomst van de EU. Het kabinet wil dat Kopenhagen het onomkeerbare politieke beginpunt
is van betekenisvolle brede hervormingen in de Europese landbouw. Dat betekent: geen uitbreiding van
inkomenssteun naar nieuwe lidstaten. Indien dit echter onontkoombaar is, versterkt dit de noodzaak
van versnelde uitfasering van die steun aan de oude lidstaten, waarover besloten zou moeten zijn
voordat de toetreding van nieuwe lidstaten een feit is.
RVD, 20.09.2002