LNV wil voedselnormen gebaseerd op wetenschap
Nederland zal de komende jaren onverkort blijven inzetten op het
bieden van een hoog beschermingsniveau voor consumenten waar het gaat
om voedselveiligheid. Centraal uitgangspunt hierbij zal zijn dat
normstelling gebaseerd dient te zijn op een wetenschappelijke
risicoanalyse, die in de EU is afgestemd.
Daarbij zal de overheid zich sterk maken voor een toenemende
harmonisering van de normstelling en eisen voor de veiligheid van
voedingsmiddelen in zowel EU-verband als in internationale gremia
zoals de Codex Alimentarius. Binnen de gestelde voorwaarden is het
bedrijfsleven primair verantwoordelijk voor de veiligheid van het
geproduceerde voedsel.
Het is in de eerste plaats de verantwoordelijkheid van de sector zelf
om kwalitatieve meerwaarde te geven aan zijn producten, waarbij de
markt bepaalt of er behoefte bestaat aan deze extra toegevoegde
waarde. Voedselveiligheid zal worden bezien in samenhang met
internationale handel, landbouw en milieu.
Ketengarantiesystemen
De toepassing van ketengarantiesystemen geeft de consument de
mogelijkheid bewuster te kiezen voor de producten die hij koopt.
Transparante ketens maken kwaliteitsverschillen tussen producten beter
zichtbaar. Inspanningen zijn nodig om de consument bewust te maken van
het feit dat verantwoord geproduceerd voedsel zijn prijs heeft en
koopgedrag maatschappelijke gevolgen heeft.
Private stelsels waarbij de onderscheiden schakels in de
voedselproductieketens over en weer elkaar inzichtelijk,
controleerbaar en sanctioneerbaar garanties afgeven zijn daarvoor
essentieel en zullen dan ook de komende jaren centraal staan in het
LNV-beleid. De overheid is voor wat betreft de voedselveiligheid
verantwoordelijk voor de normstelling (in wet- en regelgeving) en de
controle en handhaving daarvan. Het voldoen aan eindnormen staat
hierbij centraal. Dit betekent dat de overheid, op basis van
risicoanalyses, wettelijk vastlegt waaraan producten in de
winkelschappen en voor de export dienen te voldoen.
Consumentenkeuze
Daarnaast zal controle en handhaving van wet- en regelgeving
geschieden om de voedselveiligheid te borgen. Hierbij wordt onder
andere gebruik gemaakt van de Voedsel en Waren Autoriteit (VWA).
Daarnaast behoort de consument de keuzemogelijkheid te hebben om te
kiezen tussen kwaliteit. Daartoe zullen richtlijnen voor de
etikettering van producten worden opgesteld en transparante systemen
voor tracking en tracing worden ontwikkeld. Ook het
Consumentenplatform kan hier een waardevolle bijdrage aan leveren. Op
deze manier kunnen goed geïnformeerde consumenten de productieketen
aansturen.
Streefwaarden
In 2003 moet ten minste in één sector een privaat ketengarantiestelsel
operationeel zijn. In 2003 wordt een nieuw systeem van
risicomanagement opgezet t.b.v. het reduceren van de
voedselveiligheidsrisicos. De ontwikkeling en het (her)inrichten en
implementeren van monitoringsystemen maken hier deel van uit.
Beleidsinstrumenten
1. Ketengarantiesystemen
Bij een bedrijf wordt een pilot gedraaid om ervaring op te doen met de
ontwikkeling van een ketengarantiesysteem. Mede op basis van deze
pilot wordt vervolgens beleid ontwikkeld om de ontwikkeling van
ketengarantiesystemen te stimuleren.
2. Risicomanagement
Het streven is om uiteindelijk in alle productieketens de risicos in
de verschillende schakels van de keten in beeld te brengen om adequate
maatregelen te kunnen treffen om deze risicos te beheersen. Daartoe
zal o.a. onderzoek verricht worden naar mogelijke risicos.
3. Handhaven niveau van veiligheid via toezicht en
communicatie/voorlichting
Aan uitvoerende diensten die zich bezighouden met de controle op de
voedselveiligheid zullen opdrachten worden verstrekt om toe te zien op
de voedselveiligheid. Het gaat daarbij onder andere om de RVV (die ook
het toezicht op diervoeders moet intensiveren), AID, VWA en COKZ. Door
deze diensten worden controles uitgevoerd op de naleving van de
nationale en Europese regelgeving in het productieproces.
Daarnaast wordt een bijdrage verstrekt aan VWA en VCN ten behoeve van
voorlichting en communicatie aan de consument, hoe op een veilige
manier om te gaan met voedsel en de risicos daarbij.