Persbericht
Cable1-CineNova Team prolongeert met Sandor van Es titel in Alfa Challenge
De beslissing in de Pearle Alfa 147 Challenge 2002 bleef spannend tot en met het vallen van het finishdoek tijdens de (door 9.600 toeschouwers bezochte) Finaleraces op Circuit Park Zandvoort. Met zijn vierde plaats in de race stelde Cable1-CineNova coureur Sandor van Es de titel veilig. Voor hem was het een prolongatie van een rijderstitel. Afgelopen jaar won hij immers het DTCC-kampioenschap en het Cable1-CineNova Team was vorig jaar in de Pearle Alfa 156 Challenge succesvol met een titel voor Sandra van der Sloot. In de Olympische Klasse ging de winst dit keer naar Roeland de Groot, maar stelde Bert Stemerdink namens het Cable1-CineNova Team de tweede plaats definitief veilig. Het Cable1-CineNova Junior Team, dat dit keer met de Energy1 reclame-uitingen reed, boekte weinig succes in de Toyota Yaris Cup. Carlijn Bergsma had een podiumplaats bij de Ladies Cup in haar vizier, toen zij hard van de baan ging en via de vangrail op het dak van haar Toyota Yaris landde. Geschrokken en kwaad over hetgeen haar overkomen was, wist zij de auto -ongedeerd- te verlaten. Even later klonk door de speakers op het circuit dat haar teamgenoot Tim Buijs zijn auto met een technisch defect aan de kant moest zetten.
Sandor van Es (Arnhem) kende een wat tegenvallende training. "Zoals bekend blijven wij tijdens de beginfase van de training altijd wat langer in de pits staan, omdat iedereen dan namelijk de baan op gaat en het daar dus druk is. Nu presteren deze banden in de eerste twee ronden het best en moet je dus ook tenminste een vrije ronde hebben om tot een maximaal resultaat te komen. Toen wij op enig moment voor die snelle ronde gingen, bleek er op meerdere punten van de baan zand en grint te liggen. Hoe dat daar terecht gekomen is weet ik niet zeker, maar ik heb wel een vermoeden. Hoewel wij op dat moment met een heuse Cable1-CineNova trein over de baan gingen, lukte het ons niet om ver naar voren te komen. Voor mij stonden op dat moment Rory Bertram, maar ook mijn grootste concurrent Allard Kalff en zijn teamgenoot Sebastiaan Bleekemolen. Om mijn vijfde plaats stonden gelukkig meerdere auto's van mijn eigen team. Na de start heb ik mij bewust buiten de strijd gehouden en ben later die race gaan zoeken naar mogelijkheden om verder naar voren te komen. Eenmaal op de zesde plaats klom ik via Vincent van der Valk en mijn teamgenoot Berend Gesman op naar een vierde plaats. Rory Bertram reed op dat moment aan de leiding en ik wist dat dat voldoende was om de titel te pakken", aldus Van Es. De posities bleven zoals hierboven beschreven en met zijn extra punt voor de snelste raceronde sloot Sandor van Es het kampioenschap op zijn naam met een voorsprong van vier punten op zijn directe concurrent Allard Kalff.
Berend Gesman (Alphen aan den Rijn) stond na de training op een achtste startplaats, maar kwam na het verkleuren van het startlicht verreweg als beste weg. De Alphenaar daarover: "Na de zeker wat tegenvallende trainingen hebben wij als teamleden allerhande scenario's besproken. Wat te doen als er dit gebeurt en wat als er dat gebeurt. Waar ik zelf niet echt mee gerekend had, maar wel gebeurde, was de wereldstart die ik dit keer maakte en mij gelijk in de leidende groep van het veld bracht. Daarbij kreeg ik wat steun van teamgenoot Oscar Middeldorp, die heel mooi een gaatje voor mij open hield. Eenmaal aan de staart van die groep kon ik nog een plaats winnen ten koste van Vincent van der Valk. De mannen voor mij waren net iets te ver weg. Later in de race zag ik Sandor steeds verder naar voren komen en heb hem uiteraard op geen enkele manier gehinderd. Nadat hij mij gepasseerd was, ben ik aangesloten en zo naar de vijfde plaats in de race gereden. Direct achter de nieuwe kampioen!"
Bert Stemerdink (Arnhem) kampte tijdens zijn snelle trainingsronden ook met de vervuiling op de baan. "Later reed er ook nog iemand flink in de weg en zo kwam ik deze keer niet verder dan een 19de startplaats. Gelukkig had ik ook een superstart en wilde die via de binnenlijn door de Tarzanbocht verzilveren. Daar stonden echter meerdere auto's stil, nadat zij elkaar hadden geraakt en kon ik van voren af aan beginnen. Vervolgens had ik wel de nodige strijd met mannen als Thomas Bangma en Willy Welles. Uiteindelijk heb ik twee plaatsen gewonnen en ben dus zeventiende geworden. Daarmee werd ik derde in het Olympisch Klassement van deze dag, maar verstevigde mijn tweede plaats in de ranglijst. Uiteindelijk toch een mooi resultaat", analyseerde Stemerdink zijn eerste raceseizoen in de Alfa 147 Challenge.
Oscar Middeldorp (Alphen aan den Rijn) vertelde na afloop: "Ik denk dat ik als enige binnen het team eigenlijk redelijk tevreden was met de training. Ik stond zevende en pakte mijn snelste tijd in de zesde ronde. Mijn auto was gelukkig weer een stuk beter en ik kon zodoende de rest ook bijhouden. Dan kun je ook meestrijden en daar doe je uiteindelijk ook voor mee. Berend Gesman was bij de start inderdaad super goed weg, terwijl ik mij achter Sandor positioneerde om hem zo de nodige rugdekking te geven. Tijdens mijn gevechten verloor ik uiteindelijk ook weer wat plaatsen en eindigde als elfde. Maar ik was wel tevreden met de manier waarop die racegevechten verliepen. Scherp, maar fair en dan is racen natuurlijk hartstikke leuk".
Sandra van der Sloot (Alphen aan den Rijn): "Het verhaal van de training is door iedereen al uitgebreid verteld. Ik wil daar dan ook niet al te veel over zeggen, maar echt sportief is het niet, wanneer dit met moedwil gedaan zou zijn. Mijn negende plaats na de training was zeker niet oké, maar meer zat er helaas niet in! Tijdens de race heb ik voornamelijk in dienst van Sandor gereden. Kijken waar hulp geboden kon worden, om zijn titel niet te verliezen. Net als de anderen had ik ook een superstart en zat daarmee gelijk in de goede groep. Nadat Sandor al wat verder naar voren reed, had ik nog een mooi en spannend gevecht met Michael Bleekemolen. Op sommige stukken was hij sneller en op andere stukken was mijn Alfa net weer wat sneller. In die strijd heb ik echter geen risico genomen. Aankomen was het belangrijkste deze race. Ik ben als achtste geëindigd. Dat was niet genoeg voor een Top 3 klassering in het overall klassement, waarin ik nu zesde sta. Niet echt goed dus, maar normaal gesproken zijn de oneven jaren voor mij het meest succesvol, dus laten we maar op 2003 wachten!"
Robert Sotthewes uit Wenumwiesel (bij Apeldoorn) had een doel op zich. "Ik wilde dit weekend onder de twee minuten grens rijden. Dat lukte mij eerst niet. Twee blank verscheen meerdere ronden op de klok, maar het moest nog net wat beter. In mijn zevende trainingsrondje klokte ik 1.59.771 en daarmee was mijn trainingsdoel bereikt! Bij de start van de race had ik gelijk drie of vier man te pakken en zocht in de Tarzanbocht naar een gaatje om nog verder weg te komen. Dat lukte niet ik werd ge-sandwiched tussen twee andere deelnemers en kon daarna opnieuw beginnen. Gelukkig vond ik aansluiting bij teamgenoot Bert Stemerdink en ben op die manier als 19de geëindigd. Het had beter gekund, maar dan moet je ook net wat meer geluk hebben", luidde de vaststelling van Robert na afloop.
Toyota Yaris Cup
Carlijn Bergsma (Amsterdam) en Tim Buijs (Berg en Dal) kwamen spijtig genoeg niet aan de finish van een -overigens tumultueus verlopen- finalerace bij de Toyota Yaris Cup. In de training realiseerde Tim Buijs een achtste plaats, maar tijdens de race viel hij in de achtste ronde uit. Het werd overigens een race die eenmaal herstart moest worden na een koprol door één van de vrouwelijke deelnemers. Voor Carlijn Bergsma betekende dat een tweede kans, want die eerste start verliep voor haar niet geheel volgens plan."Ik moest vandaag tweede of derde bij de dames worden om als derde in de Ladies Cup te eindigen. Bij mijn eerste start werd ik opgehouden en kwam dus niet zo heel goed weg. Na die tweede start schoot het veel beter op, maar kwam ik even later met een klap in de vangrail terecht. Volgens mij werd ik van achteren aangetikt en schoot daarna op de vangrails en kwam op mijn dak terecht. Ik was kwaad. Op mezelf en degene die mij had aangetikt. Ik realiseerde me dat ik nu geen kansen meer had. Nu ben ik als vierde in de Ladies Cup geëindigd", stelde de toch wel teleurgestelde Amsterdamse vast.
Zandvoort/Arnhem 14 oktober 2002