Jacques de Coo, LWG/DG
'Mensen consumeren zich gek'
Jacques de Coo 'Denk mondiaal, handel lokaal.' Dat is het motto van
LWG/DeGroenen en daarmee ook van Jacques de Coo (60). Hij was erbij
toen in 1985 de partij werd opgericht en heeft er sindsdien al heel
wat jaren in de Leidse gemeentepolitiek op zitten. Als eenmansfractie
maakt hij zich sterk voor een stad met meer groenvoorzieningen en een
betere leefomgeving. 'In Leiden is zo langzamerhand een onleefbare
situatie ontstaan.'
Het verontrust hem dat mensen steeds meer willen. 'Dat komt door het
economische marktdenken, het moet allemaal meer, groter en beter.
Mensen consumeren zich gek. Als het aan mij lag mocht het allemaal wel
wat minder. Deze tendens is niet iets van de laatste tijd maar heeft
zich eigenlijk al enkele decennia geleden ingezet. Dat was voor mij
een belangrijke reden om samen met enkele anderen de partij LWG/DG op
te richten. We vonden dat Leiden onvoldoende oog had voor de
leefbaarheid in de stad.'
Veel is er al verbeterd, maar nog altijd is Leiden volgens Jacques
niet die ideale stad die de partij voor ogen heeft. 'Zo wil ik me
graag meer inzetten voor het welbevinden van de burger, zowel in de
stad als daarbuiten. We hebben in de ons omringende gebieden veel
boeren zitten, die we meer bij de stad zouden kunnen betrekken. Een
stap in de goede richting is al gezet. De biologische boerenmarkt die
eerst weggestopt was op de maandag is nu verplaatst naar de woensdag,
wanneer de reguliere markt er staat. Wat me nu zorgen baart zijn de
duizend kapvergunningen die de gemeente onlangs heeft afgegeven. Dat
waren er eerst vijfhonderd maar vanwege bezuinigingen is het aantal
dus nu verdubbeld. Dan is de gemeente minder kwijt aan
onderhoudskosten. We gaan de komende tijd proberen het aantal
kapvergunningen aanzienlijk terug te brengen.'
Als lid van de commissie voor de rekeningen bekijkt hij of de gemeente
de uitgaven kan verantwoorden. Het lezen van de stukken hiervoor kost
de nodige tijd. 'Maar gelukkig krijg ik het binnenkort iets rustiger
want ik ga met de VUT. Ik heb een baan bij het Centrum voor
Arbeidsverhoudingen Overheidspersoneel in Den Haag. Het is een
onafhankelijke stichting die de arbeidsvoorwaarden voor
overheidswerkgevers en vakbonden regelt. Dat kunnen banen in de
welzijnssector zijn maar ook openbare bibliotheken horen daarbij. Ik
heb er de afgelopen tien jaar met plezier gewerkt, maar nu wil ik me
helemaal richten op het raadswerk. Bovendien heb ik een eigen
drukkerij. Het is er één van het ambachtelijke soort, met losse
lettertjes en een mechanische drukpers. Daar breng ik ook heel wat
uurtjes door.'
Gemeente Leiden