Ministerie van Buitenlandse Zaken

Mocht het document in de email u niet in goede orde bereiken, ga dan voor het brondocument naar: http://www.minbuza.nl/default.asp?cms_item=8F61EFA98C3540239709E9F2E3BD6CA4X3X44431X16

Aan de Voorzitter van de
Tweede Kamer der Staten-Generaal
Binnenhof 4
Den Haag

Directie Westelijk Halfrond
Afdeling Noord Amerika
Bezuidenhoutseweg 67
2594 AC Den Haag


Datum
25 oktober 2002
Auteur
Drs. T.E. Westerhuis


Kenmerk
DWH-NM-184/02
Telefoon

+31 (70) 348 6267


Blad

1/4
Fax

+31 (70) 348 5472


Bijlage(n)

E-mail
dwh-nm@minbuza.nl

Betreft
Beantwoording vragen van de leden Koenders, Rehwinkel, Eurlings, Van Aartsen, Karimi, Van Bommel, De Graaf, Huizinga-Heringa, Van der Staaij en Teeven over problemen van HIV+-patiënten bij reizen naar de VS

Zeer geachte Voorzitter,

Graag bied ik u hierbij de antwoorden aan op de schriftelijke vragen gesteld door de leden Koenders, Rehwinkel, Eurlings, Van Aartsen, Karimi, Van Bommel, De Graaf, Huizinga-Heringa, Van der Staaij en Teeven over problemen van HIV+-patiënten bij reizen naar de VS. Deze vragen werden ingezonden op 27 september 2002 met kenmerk 2020300640. De Minister van Buitenlandse Zaken
Mr. J.G. de Hoop Scheffer

Antwoord van de heer De Hoop Scheffer, Minister van Buitenlandse Zaken, op vragen van de leden Koenders, Rehwinkel, Eurlings, Van Aartsen, Karimi, Van Bommel, De Graaf, Huizinga-Heringa, Van der Staaij en Teeven over problemen van HIV+-patiënten bij reizen naar de VS. Vraag 1
Herinnert u zich de vragen die aan uw ambtsvoorganger zijn gesteld met betrekking tot de discriminatie-problemen van HIV+-patienten bij reizen naar de VS? Antwoord
Ja.
Vraag 2
Erkent u dat er nog steeds problemen zijn voor HIV+-patienten die naar de VS reizen en hun status benoemen? Ondervinden anderen met ziekten dezelfde inreisbeperkingen? Antwoord
Problemen die HIV+-patiënten - of andere personen die lijden aan een overdraagbare ziekte - ervaren bij het reizen naar de VS komen voort uit bepalingen in Amerikaanse wetgeving. De "Immigration and Nationality Act, Section 212" geeft aan dat personen die lijden aan overdraagbare ziekten die schadelijk zijn voor de volksgezondheid, niet in aanmerking komen voor visa en toegang tot de VS. De meeste Nederlanders hebben, als gevolg van het "Visa Waiver Pilot Program", geen visum nodig om naar de VS te reizen. In het vliegtuig krijgen zij een formulier uitgereikt dat zij dienen in te vullen en bij aankomst in de VS aan de immigratieambtenaar dienen te overhandigen. Dit 'I-94' formulier bevat een vraag met betrekking tot "communicable disease of public health significance". Indien de reiziger invult dat hij/zij aan betreffende ziekte lijdt, dan wordt hem/haar in beginsel de toegang tot de VS geweigerd. Zoals ook destijds is gesteld doen de Amerikaanse autoriteiten in geval van een weigering tot toelating tot de VS geen mededeling aan de ambassade of de consulaten van het betrokken land. Aangezien er geen meldingssystematiek bestaat voor beperkingen die burgers ondervinden bij het reizen naar de VS, ben ik afhankelijk van meldingen die burgers eventueel zelf doen. In de laatste jaren hebben dergelijke meldingen mijn ministerie zeer sporadisch bereikt. De wetgeving geldt niet alleen voor personen die lijden aan overdraagbare ziekten met volksgezondheids-aspecten, maar ook voor personen met ernstige psychische stoornissen en druggebruikers. Vraag 3
Welke maatregelen treft u om deze problemen bij de Amerikaanse regering aan de orde te stellen? Antwoord
Bij de beantwoording van de onder vraag 1 genoemde kamervragen, heeft mijn voorganger gesteld dat een benadering in internationaal en EU-verband waarschijnlijk meer effect zal sorteren. Ik zal deze lijn voortzetten. De Nederlandse delegatie die in juni 2001 de Speciale Zitting over HIV/AIDS van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties (SAVVN) bijwoonde, heeft speciale aandacht gevraagd voor het recht op vrij reizen van HIV-geïnfecteerden. Daarnaast zijn Nederlandse en Europese NGO's zeer actief bij het op de agenda houden van discriminatie van HIV+-patiënten inzake het recht op vrij reizen. Nederland zal ook in de toekomst bij bespreking van HIV/AIDS in multilaterale en/of Europese fora aandacht vragen voor de problematiek. Vraag 4
Bent u bereid bij eventuele individuele problemen van naar de VS reizende HIV+-patiënten met de Amerikaanse autoriteiten terstond assistentie te verlenen? Antwoord
Vanzelfsprekend is mijn ministerie bereid bij individuele problemen de gebruikelijke consulaire bijstand te verlenen. Daarbij zijn mijn ambtenaren uiteraard wel gehouden de relevante wetgeving van de VS te respecteren. Vraag 5
Bent u bereid de zorgen van de Tweede Kamer over de discriminatieproblemen van HIV+-patiënten bij het reizen naar de VS over te brengen aan de regering van de Verenigde Staten? Antwoord
Het internationaal recht staat ieder land toe zelf te bepalen wie zij tot haar grondgebied toelaat. De VS is bekend met de Nederlandse opvatting over het recht op vrij reizen van HIV+-patiënten. De VS is verder bekend met onder andere de "International guidelines on HIV/AIDS and Human Rights" van UNAIDS en de UNHCR (1999), die reisbeperkingen voor HIV/AIDS-patiënten veroordelen. Deze "guidelines" kunnen echter niet worden afgedwongen. Naast acties zoals verwoord onder vraag 3, ben ik bovendien bereid het Nederlands standpunt nogmaals onder de aandacht te brengen van de Amerikaanse autoriteiten.

===