Van vrijblijvendheid naar gebondenheid
In de Ichtuskerk in Colmschate is woensdag 20 november de
Werkconferentie Deventer Wijkaanpak gehouden. Deelnemers waren alle
groepen die betrokken zijn bij de wijkaanpak: de loodsteams,
burgemeester en wethouders, de gemeenteraad, convenantpartners en
wijkteamleden.
Na het feest ter gelegenheid van tien jaar wijkaanpak in oktober, was
het nu tijd samen te bekijken hoe de wijkaanpak effectiever kan
functioneren. Want hoewel de Deventer Wijkaanpak in alle Nederlandse
gemeenten geroemd wordt vanwege de samenwerking met wijkbewoners
('Deventer Wijkaanpak is wereldberoemd in Nederland!') is gebleken dat
de aanpak uiteindelijk te weinig resultaatgericht is. Wijkaanpak is te
vrijblijvend!
Wijkaanpak moet op de agenda
Wat bewoners willen is wel duidelijk: een veilige, schone wijk. En met
kleinschalige projecten die de uitvoerende taakgroepen dragen wordt
daar ook het nodige in bereikt. Maar Wijkaanpak moet verder. Het
collegeprogramma zegt: 'De vertaling van signalen uit de Wijkaanpak
die in meerdere wijken leven, moeten duidelijker gestalte krijgen.'
Wethouder Ina Adema - die de zieke wethouder José Dirksen verving - zei hierover: "Wijkaanpak moet doordringen tot de politieke agenda van de gemeente en een deel van die agenda bepalen. De wijkwethouder krijgt hierin een zwaardere rol en zal meer betrokken worden bij de wijk. Bewoners en bestuurders moeten samen de regie in handen nemen."
Aan het werk
Vervolgens gingen de aanwezigen aan het werk: iedereen moest uit een
grote hoeveelheid foto's een vervoermiddel kiezen dat volgens hem of
haar het beste beeld weergaf van de huidige Wijkaanpak en de
Wijkaanpak zoals die zou moeten worden. Er zijn stellingen besproken
en aan de hand van een herkenbaar vraagstuk in de wijk is gekeken, op
welke terreinen iedereen - vanuit zijn eigen invalshoek - aan de
verschillende onderdelen van het vraagstuk kan bijdragen. Zo ontstond
een beeld van wat mensen verwachten en vinden van de Wijkaanpak.
Aan het eind van de conferentie kregen de verschillende groepen (die
allemaal bestonden uit zoveel mogelijk disciplines van de Wijkaanpak)
een probleem voorgelegd waarvoor zij zo duidelijk en resultaatgericht
mogelijk een oplossing moesten bedenken.