CBK EDUCATIE
CBK en PABO-studenten brengen kunstonderwijs op basisscholen
Meer kleding dankzij kunstenaars voor de klas
CBK brengt via PABO-studenten kunstonderwijs op basisscholen
Het Centrum Beeldende Kunst Rotterdam heeft samen met de Pabo van Hogeschool Rotterdam een curriculum kunsteducatie ontwikkeld. Dit meerjarig leertraject is een primeur voor Nederland. Gedurende meerdere studiejaren worden pabostudenten in contact gebracht met alle aspecten van de hedendaagse kunst in relatie tot lesgeven. Dit leertraject is anders dan andere kunsteducatieve trajecten, in die zin dat de studenten vertrouwd raken met kunst, en tezijnertijd naar eigen inzicht en volgens hun persoonlijke affiniteit gemotiveerd kunstonderwijs kunnen geven aan basisschoolleerlingen.
Het leertraject besteedt aandacht aan de kunstenaar, de
kunstinstelling en de overweldigende beeldcultuur op de Rotterdamse
straat. In het eerste leerjaar maken de studenten kennis hiermee,
door atelierbezoeken af te leggen en tentoonstellingen te bezoeken
en mogen zij zich bezig houden met hun eigen visievorming hierover.
De tweedejaars pabostudenten gaan op basis van hun in het eerste
jaar samengestelde visie over kunst onderzoeken wat zij met de drie
kernonderwerpen in de klas kunnen. In het tweede jaar wordt ook
aandacht besteed aan kunsteducatiebeleid van basisscholen. Dit
alles resulteert in het derde jaar van het leertraject uiteindelijk
in een zelf georganiseerd en uitgevoerd kunstproject van studenten
met hun stageklassen.
De eerste lessen met een kleine tweehonderd eerstejaars studenten
zijn begonnen in november 2002. De studenten maken hun individuele
en groepsopdrachten via het digitale portfolio op internet. Alle
gegevens die de studenten nodig hebben en gaan verzamelen, worden
via het internet gecommuniceerd. Als na vier jaar de studenten
klaar zijn en gaan lesgeven, kunnen ze daarin creatieve aspecten
belichten maar ook de reflectieve componenten van kunst via
bezoeken van kunstenaars op school of in het atelier, opdrachten
over de beeldcultuur op straat en bezoek aan kunstinstellingen. In
2006 verlaat dan de eerste lading studenten de pabo om les te gaan
geven aan basisscholen.
Meer kleding dankzij kunstenaars voor de klas
Nicolette Pot, bekend van haar merkloze modeposters in abri's,
werkt als beeldende kunstenaar veel met mode. Ze werd voorjaar 2002
door het CBK voorgesteld aan een basisschool aan de Beukelsdijk.
Deze had het CBK benaderd omdat het een kunstenaar zocht die zich
beweegt op het snijvlak van beeldende kunst en textiel. Zo werd
Nicolette Pot gevraagd om les te geven aan een VMBO-klas met
vijftien meisjes. Zes weken lang gaf ze elke donderdagochtend een
workshop met een heel reclamegerichte kledinglijn tot gevolg.
Nicolette Pot blikt terug.
"De groep bestaat uit Marokkaanse, Turkse en Surinaamse meisjes, en
een Pakistaanse, tussen de dertien en vijftien jaar oud. Er zijn
vier hoofddoekjes, twee op Turkse en twee op Marokkaanse wijze
geknoopt. Mijn introductieles bestaat klassiek uit een diashow met
uitleg en ik heb wat plastictassen kleding meegenomen. Het slaat in
als een bom! Dat willen ze ook wel maken. Gelukkig, want de
opdracht is een rok van plastic tassen, en uiteindelijk in deze rok
gefotografeerd worden. Ze moeten zelf thuis tassen uitzoeken en
meenemen naar school. De keuze van de tas is vrij, maar liefst een
waar je mee -en in - gezien wil worden. Dit lijkt mij
doeltreffender dan een gesprek over identiteit, merkgerichtheid en
massacommunicatie. De eerste stap van het ontwerp is de roklengte;
een gegeven waarover elke modeontwerper zich twee-jaarlijks het
hoofd breekt en waar statistische rapporten over verschijnen. Deze
groep heeft het echter snel bepaald. De Pakistaanse wil hem tot op
de grond. De Turkse en Marokkaanse meisjes geven de voorkeur aan de
kuitlengte en de Surinaamse meisjes kiezen voor mini. Later sluit
een stevige Marokkaanse zich bij de laatsten aan. Een meisje dat
voor micro kiest, wordt door haar groep overgehaald de zoom te
verlagen; 'Je staat in je blote kont, man!'. Hierna volgt het
opmeten van elkaars taille en heupmaten. Het kost me nogal wat
overredingskracht om ze te overtuigen dat dit echt niet over
kaftan, broek en jurk gemeten kan worden. Het patroon is klaar en
het 'dessin' van de rok kan worden bepaald. Het lijkt alsof er meer
naar kleur en patroon is gekeken dan naar logo of merk, want BAS,
H&M, Gall&Gall en ETOS zijn favoriet. De 'mini' groep heeft gekozen
voor een assemblage a la Gaultier en Galliano. Na uren van knippen,
spelden, rijgen, plakken en stikken, verlucht met elkaars
wedervaren (een korte hechtenis, een zwangerschap) is het moment
daar - De Foto. Fotograaf Pieter Vandermeer maakt met zijn
professionele apparatuur en zijn beminnelijkheid zoveel dat
hooffdoekjes verdwijnen en soloportretten worden geëist. Als een
week later de resultaten er zijn is iedereen apetrots. Vraag me
niet wat deze workshop voor mijn -of hun- verdere ontwikkeling
heeft betekend. Ik weet alleen dat het waardevol was - en leuk!"