PERSMEDEDELING VAN HET KABINET VAN MINISTER VERA DUA VLAAMS MINISTER
VAN LEEFMILIEU EN LANDBOUW Dinsdag 3 december 2002
Minister Dua ondertekent Maas- en Scheldeverdrag
Vlaams Minister van Leefmilieu Vera Dua heeft
vanmorgen, in naam van de Vlaamse regering, de
"Verdragen van Gent" ondertekend. Met deze "Verdragen
van Gent" gaan alle oeverstaten van Schelde en Maas
eindelijk op weg naar een gezamenlijke aanpak van
problemen zoals overstromingen, waterverontreiniging
en droogte in beide stroomgebieden. Deze Verdragen
zijn een Europese primeur omdat ze de eerste
grensoverschrijdende uitvoering vormen van de EU-
kaderrichtlijn Water.
Vanmorgen heeft Vlaams milieuminister Vera Dua de
"Verdragen van Gent" ondertekend in naam van het
Vlaams Gewest. De ondertekening gebeurde op het
stadhuis van Gent. Naast Vlaams milieuminister Vera
Dua tekenden ook de vertegenwoordigers van de federale
regering, het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, het
Waals Gewest, de Franse republiek, het Koninkrijk der
Nederlanden, de Bondsrepubliek Duitsland en het
Groothertogdom Luxemburg. Met deze 'Verdragen van
Gent' zetten alle betrokken staten een belangrijke
stap in de richting van een integraal waterbeheer.
Vrijwaren van levenskwaliteit
Elkeen heeft recht op een waardige levenskwaliteit.
Het vrijwaren van de kwaliteit van de watersystemen is
een absolute noodzaak om het gebruik van het water
door de mens, op lange termijn te waarborgen.
Integraal waterbeleid is het sleutelinstrument om dat
te bereiken. Het garandeert immers dat alle functies
van waterlopen en grondwaterlagen worden beschouwd en
afgewogen in het licht van een duurzame bescherming.
Met de ondertekening van de Schelde- en Maasverdragen,
vandaag 3 december 2002, wordt het integraal
waterbeleid door alle oeverstaten van Schelde en Maas
op het hoogste politieke niveau onderschreven en vorm
gegeven.
Samenwerken rond waterkwaliteit
Met deze ondertekening engageren de oeverstaten zich
om samen te werken rond de waterkwaliteit en tot een
gemeenschappelijke aanpak van het hele
stroomgebiedsdistrict. De oeverstaten willen bovendien
aspecten als overstromingen en droogte gezamenlijk
aanpakken.
De nieuwe Verdragen bevatten een mooie combinatie van
oud en nieuw, van enerzijds een verder zetting en
opsmuk van de verworvenheden zoals de
actieprogramma's, het homogeen meetnet, een
alarmeringssysteem bij rampen, het aanpakken van de
waterbodems en het ecologisch herstel; naast
anderzijds aanknopingspunten voor tal van nieuwe
acties.
De 'aanwinst' in de nieuwe verdragen is betekenisvol:
- in de eerste plaats is er de verruiming met de
vroegere waarnemers die nu Verdragsluitende
Partij zijn geworden, namelijk de
Bondsrepubliek Duitsland, het Koninkrijk België
en het Groothertogdom Luxemburg;
- het toepassingsgebied wordt uitgebreid tot het
oppervlaktewater, het grondwater en het
kustwater in het hele stroomgebied en is niet
meer beperkt tot enkel de hoofdstroom;
- de Internationale Schelde- en Maascommissie
wordt het forum voor de multilaterale
coördinatie van de internationale
stroomgebiedsdistricten van de Maas en de
Schelde; de uitwerking van één enkel
stroomgebiedsbeheersplan voor de Maas en de
Schelde is hun voornaamste doelstelling;
- de kwantiteitsaspecten - noodzakelijke schakel
in een integraal beheer - zijn opgenomen in hun
ruimste betekenis: afvoer, overstromingen en
droogte. Voor de Maas werd de "Werkgroep
Hoogwater Maas" geïntegreerd en ook voor de
Schelde zal aandacht worden besteed aan de
hoogwaterproblematiek.
- binnen de nieuwe Commissies zal enkel de
multilaterale coördinatie plaatsvinden; de
coördinatie voor grensoverschrijdende
deelstroomgebieden zullen plaatsvinden in een
passend regionaal kader. Er blijft dus een
belangrijke rol weggelegd voor de bestaande of
nog op te richten bi- of trilaterale
overlegorganen waar de juiste expertise en
praktisch terreinkennis voorhanden is.
- de NGO's krijgen het statuut van waarnemer en
de Commissies kunnen ook zonder beperking
experten, waaronder deze van de NGO's,
uitnodigen in hun werkgroepen.
De ondertekening van deze Verdragen van Gent mag dan
ook beschouwd worden als een historisch moment. Voor
het eerst zullen binnen de Europese Unie alle
ondertekenaars van rivierverdragen zich er toe
verbinden om één enkel stroomgebiedsbeheersplan op te
stellen van bron tot monding, met inbegrip van het
kustwater.
Water stopt niet aan de staatsgrenzen
Het waterbeleid moet de staatsgrenzen en
administratieve grenzen overstijgen. Water heeft
immers de eigenschap niet te stoppen aan de grenzen.
Een gezamenlijk waterbeleid per stroomgebied blijft
voor alle betrokken overheden de beste weg om duurzaam
over voldoende watervoorraden van een goede kwaliteit
te kunnen beschikken. Er is daarom gekozen voor een
soepel samenwerkingsverband gebaseerd op goed
nabuurschap en vrijwillig engagement, wat moreel en
politiek even bindend is als strikt juridisch
afdwingbare verplichtingen.
De in 2009 voorziene stroomgebied-beheersplannen
moeten volgens minister Vera Dua meer zijn dan de
bundeling van de autonome bijdragen van de
verschillende oeverstaten. Integratie van de
verschillende aspecten van het waterbeleid, en van de
visies en intenties van de verschillende overheden is
de hoofddoelstelling.
De participatie van de maatschappelijke sectoren is
belangrijk voor de totstandkoming van het waterbeleid
in de stroomgebieden. De verdragen voorzien dat de
Commissies via een huishoudelijk reglement later
zullen bepalen op welke wijze de samenwerking met
waarnemers zal verlopen.
Volgens minister Vera Dua moet er per stroomgebied een
internationale Adviesraad opgericht worden, waarin
alle relevante maatschappelijke sectoren (milieuNGO's,
industrie, vissers, drinkwatermaatschappijen.)
gelijkwaardig aan bod komen.
info : Ann Bats, woordvoerder van
minister Dua - tel. (02) 553 27 81
e-mail: persdienst.dua@vlaanderen.be