Ingezonden persbericht


ABSOLUTLY AMSTERDAM - Swiss Textiles Fashion Show

Gisteravond stond een afgeladen Loods 6 in Amsterdam in het teken van Zwitserland. Of beter gezegd: de Zwitserse textiel. Want textiel is het op vijf na belangrijkste exportproduct van Zwitserland. Negen eindexamenstudenten van het Fashion Institute Arnhem waren daarom uitgenodigd om hun creaties te presenteren in Zwitserse kwaliteitsstoffen. Ook vier bekende mode- ontwerpers uit Nederland, Frankrijk en Zwitserland showden hun Zwitserleven- gevoel. Resultaat: meer dan een uur lang een daverende show waarin designers lieten zien dat Zwitserse katoen, zijde en broderie met folklore niets te maken had.

"We willen graag laten zien hoe mooi en creatief Zwitserland kan zijn," vatte de Ambassadeur van Zwitserland gisteravond voor de start het doel van de modeshow samen. De Nederlandse modepers, Zwitserse genodigden, fotografen, mode en grafische ontwerpers en stylisten waren op de warme zomeravond naar het KNSM- eiland gekomen om een nieuwe kant van Zwitserland te leren kennen: de kwaliteit en gevarieerdheid van de Zwitserse textiel. De belangen van de textielbranche (in 2002 goed voor een omzet van 3,8 miljard CHF) worden behartigt door de Zwitserse Textiel Federatie, waaraan ongeveer 200 textiel en confectiekledingproducenten verbonden zijn. Vanaf begin 2000 treedt de Federatie naar buiten met de kreet 'Swiss Textiles, don't limited your imagination- get it produced'. Om zelf het goede voorbeeld te geven, startte de Federatie de Swiss Textiles Award, een jaarlijks terugkerende geldprijs van E 100.000,- waaraan modestudenten van internationale mode- academies deelnemen. Maar ook het buitenland moet maar eens leren dat Zwitserland meer is dan kaas, chocola en horloges. Daarom werd de Swiss Textiles Fashion Show georganiseerd, waarbij aan negen eindexamenkandidaten van het Fashion Institute in Arnhem (de zogenaamde Vijfde Generatie) prachtige Zwitserse stoffen ter beschikking gesteld werden: Madelon Spijker, Frido van der Weij, Hamid Ed-dakhissi, Rianne Caminada, Faye Wilde, David van Cotthem, Mada van Gaans, Charlotte Albers en Monique van Heist. Het was voor allen de eerste keer dat zij in aanraking kwamen met het Zwitserse product en zij waren verrast door de prachtige kwaliteit en grote variatie in stoffen. Aansluitend presenteerden Spijkers en Spijkers (Arnhem), Amok (Zürich), Benoît Missolin (Parijs) en Daniel Herman (Zürich) hun op Zwitserse stof geïnspireerde ontwerpen. Missolin won vorig jaar de Swiss Textiles Award, twee jaar daarvoor was dat Herman.

De collecties van Hamid Ed-dakhissi, Madelon Spijker en Frido van der Weij zijn vanaf vandaag tot 22 juni te zien in de etalage van de Bijenkorf op de Dam.

Voor persinformatie en beeldmateriaal:
Cachet Communicatie
Jolanda Rijling/ Judith Verkerk
Tel. 036-548 2121
E-mail:cachet@euronet.nl


---- --
De ontwerpers en hun collecties.

Madelon Spijker bedacht een 'lichtflitsen- collectie'waarbij moderne vormen en spacy materialen toch voor vrouwelijke stukken zorgden, zoals een jackje met laagingezette pofmouwen van zilvergrijs technomateriaal en een rok in zilver en grijs met felle groene accenten. Frido van der Weij wilde de klassieke mannenmode doorbreken en liet zijn modellen in witte transparante tops lopen of een bontsweater op een jogging- achtige broek. De collectie van Hamid Ed-dakhissi laat zijn onderzoek zien naar het ultieme Haute Couture stuk. In drie outfits waarvan de eerste daar het minste bij in de buurt komt (een fuchsia knalroze helft van een body met voet) en de laatste het toppunt van beauty verbeeldt: een tere kanten bh- top en chique wijde omgeknoopte plooirok tot op de enkels die zo in de klassieke collectie van Yves Saint Laurent zou kunnen. Hamid: "Een vrouw heeft niet veel nodig om mooi te zijn. Twee basisstukken zijn voldoende, meer maakt eerder lelijk dan mooi." Vervreemding was voor Rianne Caminada het thema. Zo maakte ze van een rijtje losse opgestikte zakken een ceintuur maar de pocket- vorm kon ook als print op een mouwloze witte top of op een colbert. Heel popperig en daardoor een tikkeltje feeëriek waren de ontwerpen van Faye Wilde. Jassen met lagen dubbelgevouwen stof, gekke prints, tule en een enorme tros blauwwitte Nederlands klompjes waren vrolijk en deden denken aan een sprookje; Alice in Wonderland maar dan in Amsterdam. Met zwart leer en veel nette ruches, een soort surfpak met verbrede heupdelen en gekleurde accenten en een jas met één mouw wilde David van Cotthem de tegenstrijdigheden in de Japanse cultuur laten zien. Hij liet zich inspireren door de kleding van middeleeuwse samurai krijgers en de traditionele Japanse ceremoniekleding. Lieslaarzen en rokjes met plooitjes maakten de collectie van Mada van Gaans sexy maar tegelijkertijd zorgden de materialen van stretch satijn, jersey en gecoate lakstof voor een ruige touch. De kralen muis op de schouder gaf een clowneske touch. Vrolijk waren de jurken als ijsjes in zachte pastels met gekleurde vlakken en dansende schootjes van Charlotte Albers. De collage- collectie van Monique van Helst mixt comfort en decoratie: een jumpsuitachtige pak en een theatrale gifgroene draperiejurk. Voor de vrouw die weet dat niet alles perfect is en daar ook geen punt van maakt.

De collectie van de tweeling Truus en Riet Spijkers (Spijkers&Spijkers) die in 1997 de Robijn Fashion Award wonnen, naar de Londen Fashion Week gingen en ook in Parijs furore maken, grijpt terug naar het Art Deco en modernisme uit de jaren 20. Grafische vormen en sensualiteit vinden elkaar in elegante en krachtige ontwerpen, gemaakt van wol, fluweel, zijde, leer, katoen en chiffon. Veel basic en poedertinten als zwart, grijs, ecru, beige en bruin met accenten van oud zilver en goud. Leren patchworkrokjes, transparante tops, hun beroemde spinnenwebtrui, een fladderplooirok, witte broek met zwarte biezen asymetrisch verdeeld, een motorsweater en superkorte goudzilveren minirokjes. Elegant, draagbaar, vrouwelijk en krachtig.

Amok is de merknaam van Sandra Kuratle uit Zürich. Zij durft de man weer een rok aan te trekken. Mannen die een rok dragen zijn niet alleen zelfverzekerd maar ook moedig, stelt zij. Sinds 1996 houdt zij zich al bezig met het ontwerpen van mannenrokken. Sinds 2001 maakt ze ook shirts, truien, tops en broeken. Gister toonde ze mannen in een rok die af en toe deed denken aan een horecasloof, sexy en zwart. Verder was er een lange rok tot op de grond, een krijtstreepbroek met daarover een rok die bestond uit de onderkant van een colbert, een rok met drie knopen die verder open naar beneden valt, een jeansrok die eigenlijk weer een

broek leek en een aantal sexy rokken met splitten achter. Voor de man die man durft te zijn.

Benoît Missolin stuurde op vijftienjarige leeftijd zijn ontwerpen naar Christian Lacroix in Parijs. Die vond ze 'Stipt en actueel, geïnspireerd op het moment'. De ontwerper en de leerling ontwikkelden een briefwisseling, delen hiervan waren onlangs te lezen in het magazine Dépêche Mode. Na zijn opleiding aan de academie ging Missolin bij Lacroix in de leer. Hij kreeg opdrachten bij Thierry Mugler, Veronique Leroy en Jean Colonna, om uiteindelijk bij Givenchy als persattaché te gaan werken. Zijn ontwerpen van gisteravond waren vrolijk en speelden met de eighties- kitsch. Een vleermuistop, een rozerode sweater met opgenaaide sterren en het woord Elvis in applicatieletters, shirts met sexy en tegelijkertijd kinderlijke prints van leer en satijn, een sweatshirtjurk tot op de knie met een regenboog van glitterband die eindigt in een trosje strikjes op de schouder en veel opgenaaide wolkjes, bomen en strepen. Missolin: "Ik ben dol op de passie en de naïeve kunst uit Zuid Amerika. Voor deze collectie ben ik ook naar Japan geweest. Japanners zijn zo jong en fris. Geweldig ook om te zien hoe Japanse vrouwen zich uitdossen. Ze halen er van alles bij. Ik houd ook van zo'n mix, ik neem alles wat ik zie in me op en op een dag explodeert dat. Dat wordt de basis voor mijn collectie. Vrolijk, naïef. Zwitserland? Wist je dat ze daar de beste katoen en poplin van de wereld maken?"

Daniel Herman startte aan het prestigieuze St. Martin's College of Art en Design in Londen, maar eenmaal in het Engelse, besefte hij hoe mooi de Zwitserse stoffen waren om mee te werken. "Iedere keer wanneer ik mijn Zwitserse vrienden sprak, roemden zij weer de kwaliteit van de Zwitserse textiel. Waarom blijven als je thuis met het beste materiaal ter wereld kunt werken? Dus ben ik teruggegaan. Ik heb geen moment spijt gehad. Ik kan werken met de mooiste en beste stoffen die er zijn en wat ik ermee maak show ik tijdens de London Fashion Week." Zijn onconventionele lijnen en vormen maar vooral zijn bijzondere materiaalkeus zorgden ervoor dat hij in 2000 doorbrak bij Gwand, een Zwitsers mode event voor jonge ontwerpers. Doordat zijn snij- techniek zo geraffineerd is, ontstaat er als het ware een 'open' stof die volume geeft. Het patroon van zijn ontwerpen versmelt met de lijn van de kleding. Zo kan Herman de zijnaden verbergen. Bekend is Herman ook om zijn latex creaties; sensueel zonder dat ze ordinair zijn. "Ik ben een techniekfreak, ik probeer zoveel mogelijk nieuwe dingen uit of probeer bestaande elementen verder te ontwikkelen." Met zijn latexcreaties won hij in 2000 de Swiss Textiles Fashion Award. In Amsterdam showde hij gisteren zijn latex- collectie. Daarnaast waren er een paar opvallende ontwerpen, gemaakt van geweven katoen en jacquard, zoals de lange patchworkjas. Herman: "Het is tijd om meer over Zwitserland te weten te komen. Want daar gebeurt veel op creatief gebied. We staan bekend als een cool volk, ingetogen en Pietjes Precies. Maar we maken mode met passie en daar gaat het om. Dus mijn collectie heeft niets met kaas te maken."

Voor persinformatie en beeldmateriaal:
Cachet Communicatie
Jolanda Rijling/Judith Verkerk
Tel. 036-5482121
E-mail: cachet@euronet.nl


---- --