Gemeente Zwolle

Wwb: Column

Vanaf 1 januari is de nieuwe Wet werk en bijstand in werking getreden. De wet heeft al veel stof doen opwaaien en dat is logisch. Veel mensen, ook in Zwolle, zijn voor hun baan en hun inkomen direct afhankelijk van deze wet. De discussie in politiek Den Haag is dan ook doorgegaan tot in de maand december 2003. Vooral het koopkrachtverlies van grote groepen mensen met een laag inkomen stond centraal. Zo´n discussie lijkt ver weg, maar het gaat meteen om honderden euro´s inkomen meer of minder en dat maakt heel veel uit.

Het college van B&W en de gemeenteraad hebben die Haagse discussie met heel veel aandacht gevolgd en ook geprobeerd haar te beïnvloeden. Gelukkig heeft de discussie er toe geleid dat het kabinet onder druk van de Tweede Kamer ongeveer ¤ 110 miljoen extra beschikbaar heeft gesteld voor bijzondere bijstand. Het gevolg is dat de gemeente Zwolle nog steeds heel veel geld minder krijgt voor de armoedebestrijding, maar in plaats van ¤ 1,5 miljoen minder is dat nu ongeveer ¤ 1 miljoen minder. Nog steeds heel moeilijk op te vangen, maar toch dank aan de Tweede Kamer voor haar vasthoudendheid.

Terwijl de politieke discussie doorwoedde, is de wet al ingevoerd. Uiteindelijk wisten wij als gemeente dat de cliënten op 5 januari gewoon weer aan de balie zouden verschijnen en onze medewerkers moesten dan wel kunnen zeggen wat kan en niet kan. Ook als er nog geen Haagse duidelijkheid zou zijn!

Daarom heeft het college van B&W in december een aantal noodzakelijke besluiten genomen en heeft de gemeenteraad voorlopig de verordeningen voor het minimabeleid ingetrokken. Op 6 januari heeft het college ook belangrijke besluiten genomen over de ID/WIW banen, de reïntegratie en het sanctiebeleid. Op 13 januari volgt besluitvorming over de bijzondere bijstand en het minimabeleid.
Omdat op alle budgetten zeer fors bezuinigd is, zijn de mogelijkheden op alle terreinen beperkt.

Een heikel punt is de afschaffing van de ID/WIW banen. De honderden mensen die via deze regelingen werken zijn erg bevreesd over het voortbestaan van hun werk. Met het zogenoemde werkbudget dat de gemeente van de rijksoverheid ontvangt kunnen de banen ook niet voortgezet worden. Dat kunnen we financieel niet aan. Het college doet daarom het volgende voorstel aan de gemeenteraad:
met ongeveer honderd mensen wordt nu gewerkt aan uitstroom naar regulier werk;
met werkgevers wordt overlegd over het regulier maken van de gesubsidieerde baan;
met werkgevers gaat overlegd worden over het meebetalen in de loonkosten;
tot 1 juli 2004 zullen gedwongen ontslagen voorkomen worden; per 1 januari 2005 moeten de kosten voor gesubsidieerd werk met tenminste 50% teruggebracht worden.

Alleen op deze manier kunnen we geld beschikbaar houden voor mensen die echt aangewezen blijven op gesubsidieerde arbeid en waarvoor de werkgever zelf niet voldoende middelen heeft om mee te betalen. Op die manier willen we er alles aan doen om te zorgen dat iedereen werk kan houden. Dat kan echter alleen als iedereen bereid is om mee te werken aan uitstroom of doorstroom. En omdat dat zo belangrijk is, zullen we daar ook verplichtingen aan verbinden. Dat is niet de leukste boodschap, maar wel beslist noodzakelijk. En alleen op deze manier kan er ook geld beschikbaar komen voor mensen met een uitkering die graag ondersteuning willen in de richting van de arbeidsmarkt. Wij vragen dus medewerking en solidariteit.

Martin Knol
Wethouder sociale zaken


---