* 5 februari 2004; Brief onderwijsorganisaties aan de minister voor
Vreemdelingenzaken en itegratie
Aan de Minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie
mevrouw drs. M.C.F. Verdonk
Ministerie van Justitie
Postbus 20301
2500 GH DEN HAAG
Utrecht, 5 februari 2004
Briefnr. * :531706 MM/MD/LSC
Onderwerp :asielzoekerskinderen; humanitair pardon asielzoekers
Geachte mevrouw Verdonk,
Kinderen van asielzoekers hebben er niet voor gekozen van huis weg te
gaan en in Nederland te komen wonen. Zij zijn meegekomen met hun
ouders, die zich gedwongen voelden hun land van herkomst te verlaten.
Kinderen in een asielprocedure volgen onderwijs. Terecht, want net als
ieder ander kind hebben zij recht op educatie. Om dit onderwijs te
kunnen volgen moesten zij Nederlands leren verstaan en praten en
moesten zij leren zich staande te houden temidden van Nederlandse
kinderen met Nederlandse gewoonten. Zonder de inzet van gemotiveerd
onderwijspersoneel, enthousiaste schoolleiding en maatschappelijk
betrokken schoolbesturen in grote en ook in kleine scholen - zou dit
bij velen nooit gelukt zijn. De inspanningen op de scholen leiden er
zelfs vaak toe dat het de kinderen waren die de eigen ouders
ondersteunden bij het leren van de Nederlandse taal en gewoonten.
Ditzelfde geldt voor de kinderen van asielzoekers die hier zijn
geboren. Ook zij leren van huis uit niet of nauwelijks de Nederlandse
taal en gewoonten. Ook zij hadden bij aanvang van hun schoolcarrière
een achterstand op Nederlandse kinderen, die alleen weggewerkt kon
worden door extra inspanningen van het onderwijspersoneel.
Deze leerlingen helpen te integreren trok een zware wissel op het
onderwijs. Veel van deze kinderen van asielzoekers kwamen zoals u weet
getraumatiseerd in de klas, begrepen de taal niet en moesten zich in
korte tijd aanpassen aan vreemde gewoontes. De nieuwe plannen zetten
een rigoureuze streep door al het werk en de extra inspanningen van
onder andere de mensen in het onderwijs. Uw voorgestelde maatregel
doet niet alleen onrecht aan hun inzet, het zadelt de scholen ook op
met een nieuw probleem: hoe leg ik het wegsturen van een klasgenootje
uit aan de achterblijvende kinderen?
Tenslotte willen wij u wijzen op de onmenselijke gevolgen voor de
asielzoekerskinderen zelf. Zij zijn vaak meer Nederlander dan dat zij
zich verbonden voelen met het land van herkomst. Door deze kinderen
terug te sturen ontneemt u hen hun toekomst. Om niet terug te hoeven
gaan naar het land waarvandaan zij gevlucht zijn, zullen veel
uitgeprocedeerde asielzoekers in de illegaliteit verdwijnen. Uit angst
gevonden te worden zullen veel asielzoekerskinderen door hun ouders
van school weggehouden worden. U creëert daarmee een grote groep
kinderen die geen onderwijs zal volgen. Dat kan de bedoeling niet
zijn!
Wij constateren dat in het onderwijs het begrip schrijnende gevallen
geheel anders wordt ervaren dan op het ministerie van justitie. Wij
vragen u dan ook de mogelijkheid van een humanitair pardon voor de
groep uitgeprocedeerde asielzoekers te overwegen. In ieder geval daar
waar het gaat om de kinderen in de leerplichtige leeftijd en hun
ouders.
Hoogachtend,
Algemene Onderwijsbond (AOb), Walter Dresscher, voorzitter
Algemene Vereniging van Schoolleiders, (AVS), Roelf Willemstein,
directeur
Besturenraad, Henk Strietman, directeur
Bond Katholiek Basis Onderwijs (KBO), Theo Joosten, voorzitter
Bond Katholiek Beroeps- en Voortgezet Onderwijs (KBVO), Jan Reulen,
voorzitter
Onderwijsbond CNV, Cees van Overbeek, voorzitter
Vereniging Bijzondere Scholen (VBS), Simon Steen, directeur
VOS/ABB, Philip Geelkerken, directeur.
Algemene Onderwijsbond