Algemene Onderwijsbond


* 5 februari 2004; Brief onderwijsorganisaties aan de minister voor Vreemdelingenzaken en itegratie

Aan de Minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie mevrouw drs. M.C.F. Verdonk
Ministerie van Justitie
Postbus 20301
2500 GH DEN HAAG

Utrecht, 5 februari 2004
Briefnr. * :531706 MM/MD/LSC
Onderwerp :asielzoekerskinderen; humanitair pardon asielzoekers

Geachte mevrouw Verdonk,

Kinderen van asielzoekers hebben er niet voor gekozen van huis weg te gaan en in Nederland te komen wonen. Zij zijn meegekomen met hun ouders, die zich gedwongen voelden hun land van herkomst te verlaten.

Kinderen in een asielprocedure volgen onderwijs. Terecht, want net als ieder ander kind hebben zij recht op educatie. Om dit onderwijs te kunnen volgen moesten zij Nederlands leren verstaan en praten en moesten zij leren zich staande te houden temidden van Nederlandse kinderen met Nederlandse gewoonten. Zonder de inzet van gemotiveerd onderwijspersoneel, enthousiaste schoolleiding en maatschappelijk betrokken schoolbesturen in grote en ook in kleine scholen - zou dit bij velen nooit gelukt zijn. De inspanningen op de scholen leiden er zelfs vaak toe dat het de kinderen waren die de eigen ouders ondersteunden bij het leren van de Nederlandse taal en gewoonten. Ditzelfde geldt voor de kinderen van asielzoekers die hier zijn geboren. Ook zij leren van huis uit niet of nauwelijks de Nederlandse taal en gewoonten. Ook zij hadden bij aanvang van hun schoolcarrière een achterstand op Nederlandse kinderen, die alleen weggewerkt kon worden door extra inspanningen van het onderwijspersoneel.

Deze leerlingen helpen te integreren trok een zware wissel op het onderwijs. Veel van deze kinderen van asielzoekers kwamen zoals u weet getraumatiseerd in de klas, begrepen de taal niet en moesten zich in korte tijd aanpassen aan vreemde gewoontes. De nieuwe plannen zetten een rigoureuze streep door al het werk en de extra inspanningen van onder andere de mensen in het onderwijs. Uw voorgestelde maatregel doet niet alleen onrecht aan hun inzet, het zadelt de scholen ook op met een nieuw probleem: hoe leg ik het wegsturen van een klasgenootje uit aan de achterblijvende kinderen?

Tenslotte willen wij u wijzen op de onmenselijke gevolgen voor de asielzoekerskinderen zelf. Zij zijn vaak meer Nederlander dan dat zij zich verbonden voelen met het land van herkomst. Door deze kinderen terug te sturen ontneemt u hen hun toekomst. Om niet terug te hoeven gaan naar het land waarvandaan zij gevlucht zijn, zullen veel uitgeprocedeerde asielzoekers in de illegaliteit verdwijnen. Uit angst gevonden te worden zullen veel asielzoekerskinderen door hun ouders van school weggehouden worden. U creëert daarmee een grote groep kinderen die geen onderwijs zal volgen. Dat kan de bedoeling niet zijn!

Wij constateren dat in het onderwijs het begrip schrijnende gevallen geheel anders wordt ervaren dan op het ministerie van justitie. Wij vragen u dan ook de mogelijkheid van een humanitair pardon voor de groep uitgeprocedeerde asielzoekers te overwegen. In ieder geval daar waar het gaat om de kinderen in de leerplichtige leeftijd en hun ouders.

Hoogachtend,

Algemene Onderwijsbond (AOb), Walter Dresscher, voorzitter Algemene Vereniging van Schoolleiders, (AVS), Roelf Willemstein, directeur
Besturenraad, Henk Strietman, directeur
Bond Katholiek Basis Onderwijs (KBO), Theo Joosten, voorzitter Bond Katholiek Beroeps- en Voortgezet Onderwijs (KBVO), Jan Reulen, voorzitter
Onderwijsbond CNV, Cees van Overbeek, voorzitter Vereniging Bijzondere Scholen (VBS), Simon Steen, directeur VOS/ABB, Philip Geelkerken, directeur.