Ingezonden persbericht


Persbericht

3 maart 2004

Mars: vloeibaar water was er beslist, maar was er ook leven?

De missie van de NASA Marsrover Opportunity is geslaagd. Haar opdracht was: vindt bewijzen voor een warme, waterrijke periode. En dat deed ze, zodat we nu, 6 weken na haar landing op Mars, weten dat Mars in een ver verleden, net als de Aarde, nat en warm was. En daarmee ook net als de Aarde een voedingsbodem was voor het ontstaan van leven.

Of dat leven ook gevormd is, is de volgende vraag die we nu beantwoord willen zien. Maar daarvoor moeten we wachten tot een volgende missie met instrumenten, die dat kunnen meten. En als we het grondig willen onderzoeken zullen we mensen moeten sturen.

Zo n bemande missie is door het water dat we alom aantreffen op Mars wel eenvoudiger. Mars heeft momenteel nog genoeg, bevroren, water in haar bodem, zo toonden NASA en ESA in de afgelopen twee jaar met verschillende satellieten aan. Hierdoor is een Marsmissie met mensen een stuk bereikbaarder, want goedkoper. En uiteindelijk zijn de kosten toch datgene wat politiek de doorslag zal geven.

Samen met de NASA, en de ESA, viert de Mars Society niet alleen feest, maar bereid zich ook de beantwoording van de vraag of Mars ooit leven bevatte. Hoe we verder gaan in het onderzoek naar leven op Mars stond al op de rol, zowel bij de NASA als bij de ESA. Die hebben beiden al een sample return missie gepland, waarbij er Marsrotsen naar Aarde terug zullen worden gehaald voor uitgebreid onderzoek. Met de bewijzen van de Opportunity voor een nat Mars zijn die plannen alleen maar zekerder geworden. 2004 lijkt hiermee een goed, feestelijk Marsjaar te worden. Eerst was daar de succesvolle aankomst van de Mars Express, de Europese satelliet, die veel van onze vragen over Mars zal gaan beantwoorden. De eerste wereldschokkende metingen kregen we reeds enkele weken geleden: bovenop zuidpool van Mars ligt momenteel een grote ijskap, bewijs van een watercirculatie op haar oppervlak in vroeger tijden. Dan de succesvolle landingen van Spirit in de grote Gusev Krater en de Opportunity in een kleine inslagkrater in het Meridianum Planum. Opportunity vond haar bewijzen voor een nat Mars. Spirit heeft nog de tijd om die ook te vinden.

Natuurlijk kent een industrie als de ruimtevaart ook tegenvallers. En aangezien de ogen van de hele wereld op je gericht zijn, als het mis gaat, zet dat nog wel eens de toon voor de verwachtingen. De Japanse satelliet Nozomi (hoop) moest half december worden opgegeven. Ze kon niet meer goed worden aangestuurd en zou daardoor op Mars te pletter kunnen slaan, waarbij ze Mars zou kunnen vervuilen met Aardse bacteriën. Een satelliet wordt namelijk niet even grondig steriel gemaakt als een lander en ook na 5 jaar omzwervingen door de ruimte zouden er nog bacteriën in leven kunnen zijn. Er werd geen enkel risico genomen. Ons hart bloedt voor de Japanse wetenschappers en ingenieurs die minstens 10 jaar van hun leven hebben gegeven aan deze ene satelliet. Maar wij danken hen voor hun grote integriteit, waarbij wetenschap voor alles ging. Met Kerst verdween de Europese Marslander Beagle2 van onze schermen om er niet meer terug te keren. Haar lot zal wellicht nooit geweten worden. Jammer, dubbel jammer, omdat deze lander juist wel de instrumenten aan boord had om leven te kunnen detecteren. We zitten niet bij de pakken neer. Een onderzoek naar wat we beter hadden moeten doen is onderweg, en een Beagle3 staat inmiddels in de plannen.

Het is geweldig wat de NASA gepresteerd heeft. Een robot neerzetten op een verre planeet. Die robot bodemonderzoek laten doen, dat wetenschappelijk goed gefundeerd is door zijn variatie aan experimenten. Met uitkomsten van die experimenten die unaniem aantonen, dat de bodem van de krater waarin die robot geland is door veel, heel veel water beroerd is. Dat de rotsen hun uiterlijk en mineralogische samenstelling aan die grote hoeveelheid water te danken hebben. Voor ons staat als een paal boven water, dat we terug moeten met een robot met instrumenten en tests die de vraag kunnen stellen die we nu beantwoord willen hebben: was hier ook ooit leven?

Met ongeduld en vooral met het rotsvaste geloof, dat alleen verdere missies deze vraag kunnen beantwoorden zien we de toekomst met optimisme tegemoet. Mensen naar Mars is sinds gisteren niet alleen een politieke droom van een Amerikaanse president, maar ook de enige manier om voor eens en altijd antwoord te krijgen op die aloude vraag: zijn wij alleen?

-------------------------------------------

"Whether we become a multi-planet species with unlimited horizons, or are forever confined to Earth will be decided in the twenty-first century amid the vast plains, rugged canyons and lofty mountains of Mars."

Sir Arthur C. Clarke

De Mars Society is een internationale publieke ruimtevaartorganisatie met afdelingen over de hele wereld en zo n 7.000 leden. Zij werd in augustus 1998 opgericht met het hoofdkwartier in Boulder, Colorado in de VS. De Stichting Mars Society Nederland is een van de afdelingen. Doel is bemand onderzoek van Mars, en uiteindelijk bewoning van Mars.

De vermetele plannen van president Bush zijn mede te danken aan intensief lobbywerk van The Mars Society en andere "pro-space" organisaties. Die lobbygroepen hebben pas een deel van de winst binnen. De komende jaren zullen zij moeten blijven lobbyen om een bemande missie naar Mars ook daadwerkelijk te laten plaatsvinden.

De Mars Society houdt zich intensief bezig met de voorbereidingen voor het stationeren van mensen op Mars. Zij heeft hiervoor ondermeer 2 Mars Research Stations of Habitats in bedrijf in Mars-analoge gebieden hier op Aarde. Het Flashline-Mars Arctic Research Station (F-MARS) sinds 2000 in de Haughton Krater, een inslagkrater, in het Canadese poolgebied. Het Mars Desert Research Station (MDRS) in de woestijn van Utah, in een sedimentsgebied vergelijkbaar met de Gusev Krater op Mars waar de rover Spirit net geland is. Het European Mars Analogue Research Station (Euro-MARS) zal dit jaar in Europa in gebruik worden genomen in samenwerking met de andere Europese vestigingen van de Mars Society, mits er voldoende sponsors gevonden worden om de Habitat ook in te richten.

Per ruimtemissie zal er ander half jaar onderzoek op de Rode Planeet worden verricht. In deze habitats wordt het wonen en werken van de Marsonauten op Mars gedurende die 1 ½ jaar gesimuleerd door telkens wisselende groepen van test-astronauten. Zowel NASA als ESA (European Space Agency) zien veel nut in de ideeën van de Mars Society en leveren hun steun aan projecten van de Mars Society. In de Habitats worden instrumenten voor hen getest. Zo is een prototype van de marsrover Spirit in F-MARS getest enkele jaren geleden, maar ook camera s die op de Marssatelliet Mars Odyssey zitten zijn getest in habitats van de Mars Society.

Voor de inrichting van de Euro-MARS leverde de Nederlandse architect Frans Blok een belangrijke bijdrage. Samen met Europese collega architecten en andere deskundigen verfijnt hij de inrichting van de Hab. De buitenkant van de Hab is in de VS gebouwd. De Hab heeft in 2002 een aantal maanden tentoongesteld gestaan bij het Adler Planetarium te Chicago, waar zij heel veel belangstellende trok en zij op haar plek bij de rivier gedurende die tijd een landmark was voor Chicago. Ook het MDRS werd voor zijn in gebruik name in Utah maandenlang tentoongesteld op Cape Canaveral en trok daar drommen belangstellenden.

De Europese Hab richt zich op een zo realistisch mogelijke inrichting van een optimale woon- en werkruimte. De vele aspecten van het reizen naar en het leven op Mars worden zo natuurgetrouw mogelijk gesimuleerd. Zo wordt in de Euro-MARS habitat de impact gemeten op de mens van het voor lange tijd afgesneden zijn van de thuiswereld. Uitrustingen worden getest en EVA s (Extra Vehicular Activities) worden gesimuleerd om de performance van de Marsonauten op Mars te verbeteren. De realistische woon/werk indeling over 3 verdiepingen is het verschil van deze Hab met de twee reeds operationele Mars Society habitats.

Omdat de beslissing voor een bemande missie een politieke keuze is, wordt momenteel door de Mars Society in de VS een felle, en ook succesvolle, campagne gevoerd om senaatskandidaten en presidentskandidaten te overtuigen van het nut van een bemande missie. Dr. Robert Zubrin sprak onlangs op hun uitnodiging voor Science Commissie van de US Senate tijdens de Senate Hearing on the Future of NASA . De Senaatsleden waren zeer geïnteresseerd en reageerden met enthousiasme op de toekomst die Dr. Zubrin schetste voor NASA.

In antwoord op de plannen van president Bush om mensen naar de Maan en naar Mars te zenden hebben de Europese Mars Society afdelingen van 8 landen gezamenlijk aan de Europese Unie gevraagd niet te wachten op de plannen en daden van de Verenigde Staten, maar de reeds geplande bemande Marsmissie van de ESA voor 2030 naar voren te halen. Onderzoek in de Ruimte en vooral missies naar Mars inspireren de jeugd in de richting van technische studies en beroepen. Een stimulans die de EU kan bestendigen door Europa een gemeenschappelijk doel te geven in een bemande missie naar Mars.

Een bemande missie naar Mars zou een enorme stimulans betekenen voor de Europese economie. Iedere Euro die wordt uitgegeven aan het project, wordt betaald aan een Europees bedrijf om onderdelen of diensten te leveren. De uitvoering van een bemande missie zal heel wat banen voor Europeanen opleveren. Het multiplier effect voor de economie is heel moeilijk van te voren te berekenen. Ongetwijfeld zullen de bakker, groenteboer, en slager ook profiteren van de Euros die al die werknemers uit te geven hebben. En zo zal een missie naar Mars hoogstwaarschijnlijk een economisch voordeliger zet zijn, dan vele andere plannen en maatregelen van de Europese Unie.

Ruimtevaart is bovendien zonder twijfel het middel bij uitstek om Europa te verenigen.

Mars heeft wellicht leven gedragen en het kan in ieder geval leven dragen van ons mensen. De Mars Society is van mening, dat wij, mensen, op dit moment letterlijk op de drempel van de Ruimte staan. Om uit onze Aardse wieg te stappen is er niet meer nodig dan de wil en de moed om als mens de Ruimte in te gaan. Mars is daarbij de logische eerste stap.


- Voor een uitgebreid overzicht over Mars

www.marssociety.nl


- The Case for Mars , door Robert Zubrin.

http://www.marssociety.nl/boeken.php#case


- uitleg van het Mars Direct Plan

http://www.marssociety.nl/direct.php


- projecten van de Mars Society

http://www.marssociety.nl/projecten.php


- voor het hoofdkantoor van de Mars Society:

www.marssociety.org


- Dr. Robert Zubrin spreekt in de Senate Hearing on the Future of NASA: http://www.marssociety.org/news/2003/1029.asp


- Voor de website van de Mars Exploration Rovers: http://marsrovers.jpl.nasa.gov/home/index.html


- Voor beelden over de landingsplaats van de Spirit en Opportunity zie de NASA website over de 2 Mars Exploration Rovers http://marsoweb.nas.nasa.gov/landingsites/index.html

Hier treft u 6 mogelijke landingssites op Mars aan, die Kees Veenenbos op verzoek van de NASA visualiseerde.


- Op de NASA site wordt er gelinkt naar de site van Kees Veenenbos http://ltpwww.gsfc.nasa.gov/tharsis/other_links.html


- De site van Veenenbos wordt hier door de NASA aangeduid met de tekst: Award-winning artistic renders of Mars by Kees Veenenbos .


- voor beelden van de landingsplaatsen van beide rovers en de Beagle2 zie de website van de Apeldoornse Kees Veenenbos http://www.space4case.com/mars/mars7/mars_7.html

Kees Veenenbos is een gewaardeerde collega binnen de Mars Society