Sleepnetten grote bedreiging voor oceaanleven
WWF, IUCN en NRDC presenteren rapport op biodiversiteitsconferentie
Zware kettingen, netten en stalen platen waarmee grote vissersschepen de
oceaanbodem omploegen op zoek naar vis vormen een van de grootste bedreiging
voor het kwetsbare leven in de oceanen. Dit blijkt uit het rapport over de
gevolgen van diepzeevisserij voor het oceaanleven dat het internationale
Wereld Natuur Fonds, IUCN en de Amerikaanse natuurbeschermings-organisatie
NRDC tijdens de biodiversiteitsconferentie in Kuala Lumpur presenteren. De
natuurbeschermingsorganisaties roepen de regeringsdelegaties op om de
kwetsbare oceaangebieden met zeebergen, koudwaterkoraal en andere unieke
onderwatersoorten per direct te beschermen tegen de schadelijke effecten van
diepzeevisserij met sleepnetten.
De diepzeevisserij is goed voor 300 tot 400 miljoen dollar omzet per
jaar. Dit is maar een fractie (0,5van de jaarlijkse omzet van 70 tot
80 miljard dollar in de totale visserij wereldwijd. Wetenschappers
voorspellen echter dat de vangsten van diepzeevis buiten de 200
mijlszone de komende jaren zullen toenemen, omdat binnen de 200
mijlszone de hoeveelheid diepzeevis sterk zal afnemen. Nieuwe
visserijmethoden en overbevissing in dicht bij de kustgelegen
visgebieden maken dat visserijbedrijven genoodzaakt zijn hun blik te
verruimen en koers te zetten naar de diepzee. Sterk afnemende
vispopulaties en overbevissing zullen ertoe leiden dat in de toekomst
visserijbedrijven alle hoeken en gaatjes van de zeeën en oceanen gaan
opzoeken.
Eén enkele vistrawler kan een koudwaterkoraal voorgoed vernietigen.
Het Wereld Natuur Fonds vindt dat de internationale gemeenschap nu
zijn verantwoordelijkheid moet nemen en moet zorgen dat de kwetsbare
diepzeegebieden, waar koudwaterkoraalkolonies en onderwaterbergen
voorkomen, niet voorgoed verloren gaan. Juist omdat die
diepzeevisserij maar een fractie is van wat er jaarlijks wereldwijd
naar schatting omgaat in de visserij, zullen de economische gevolgen
van restricties niet groot zijn en zullen de aanvoer van vis danwel de
prijzen daar niet onder leiden', zo verwacht het Wereld Natuur Fonds.
Er leven naar schatting tussen de 500.000 en 100 miljoen planten- en
diersoorten in de wereldzeeën. Sommige soorten, zoals koralen en
sponzen, groeien zeer langzaam en zijn uiterst gevoelig voor
verstoring van hun leefgebied. Vissoorten zoals de Patagonische
tandvis en de slijmkopvis, die maar liefst 150 jaar oud kan worden,
kunnen zich pas na 30 jaar voortplanten. Wanneer deze vissen gevangen
worden voordat ze zich kunnen voortplanten. komt hun toekomst op het
spel te staan.
Het Wereld Natuur Fonds hoopt met deze nieuwe gegevens
regeringsdelegaties in Kuala Lumpur zover te krijgen dat zij zorg gaan
dragen voor kwetsbare onderwatergebieden. Goede afspraken over
diepzeevisserij waar wel en waar niet en het realiseren van netwerken
van beschermde zeegebieden moeten de broodnodige bescherming bieden
aan onderwatergebieden en het zeeleven. Uiteindelijk is daarmee ook de
visserij op de lange termijn gebaat.
---
Voor meer informatie en/of om het rapport te downloaden:
http://www.panda.org/news_facts/publications/marine/index.cfm
Naar het persarchief
Neem een abonnement op onze persberichtenservice
Wereld Natuur Fonds Nederland