Nieuw-Vlaamse Alliantie
Paars tracht eigen deuken uit te blutsen (21/03/04)
De megaministerraad blinkt tot nu toe vooral uit in een euvele poging
om vroegere blunders recht te zetten. De eigen maatregelen die
gisteren verafgood werden, worden vandaag verguisd. Verhofstadt II
blijft echter klungelen, betuttelen en pesten.
Veiligheidscoördinator: consument blijft betalen.
Verhofstadt I wou per se verder gaan dan de Europese richtlijn, met
een belangrijke meerkost voor de consument tot gevolg. De verplichte
coördinator zal nu niet meer gelden voor normale gezinswoningen, wel
voor grote. Moeten arbeiders op de ene werf dan minder beschermd
worden dan op de andere? Daarenboven schuift paars nu alles naar de
architecten die gestimuleerd zullen worden om de coördinatie op zich
te nemen. Voor de consument verandert er niets, die betaalt hoe dan
ook de factuur.
Weggebruiker wordt verder gepest.
Socialisten, liberalen en spiritisten beseffen blijkbaar nog steeds
niet welke ergernis de onmenselijke boetes veroorzaken. De
socialistische burgemeester van De Panne vertolkt met zijn publiek
verzet tegen de verkeerswet de mening van miljoenen Vlamingen.
Vandaag komt men niet verder dan enkele kleine overtredingen
symbolisch minder zwaar te bestraffen. De andere pesterijen blijven
overeind.
Het verkeersveiligheidsbeleid in Nederland toont hoe het wél moet:
geen onmenselijke boetes maar wel een efficiënt handhavingsbeleid met
een hoge pakkans. De N-VA kiest daarenboven ook voor een aangepaste
weginfrastructuur en een administratieve afhandeling van de boetes.
De N-VA pleit al lang voor een zone 30 in kwetsbare omgevingen, zoals
scholen. Er moet echter niet overal een permanente zone 30 zijn. Met
duidelijke oplichtende borden op zonne-energie kan in bepaalde zones
op risicovolle momenten de snelheid beperkt worden tot 30 km/u., op
andere momenten kan 50 km/u blijven gelden.
Woon- en stedenbeleid is Vlaamse bevoegdheid
De federale regering blijft maar maatregelen spuien inzake het woon-
en stedenbeleid, niettegenstaande dit een materiële Vlaamse
bevoegdheid is. Waar blijft de minister-president om te eisen dat alle
bevoegdheden en middelen in één hand komen? Alleen zo kan je immers
een efficiënt en doorzichtig beleid voeren.
Kwaliteit van het leven bij het dessert
Pas na het belangrijke werk, komen de ministers bij het dessert toe
aan het sociaal beleid. De N-VA heeft een korf maatregelen in haar
gezinsplan (www.n-va.be/gezin) voor de verbetering van de
levenskwaliteit. Zo pleit de partij voor een fiscaal gezinsquotiënt
waardoor voor de berekening van de belasting alle gezinsinkomsten
samengeteld en gedeeld worden door het aantal personen dat ervan
moeten leven. Dit voorstel gaat veel verder en is veel eenvoudiger dan
Verhofstadts pleidooi voor de fiscale aftrekbaarheid van inwonende
ouders.
De N-VA waarschuwt echter ook. De paarse regering heeft de afgelopen
jaren het geld over de balk gegooid zodat er nog amper geld is voor
sociale maatregelen. En intussen blijft onze economie sputteren omdat
de regering onze ondernemingen onvoldoende zuurstof geeft en de
misbruiken niet worden aangepakt. Zo telt heel Wallonië zogezegd één
werkweigeraar, Vlaanderen bijna vierhonderd. Kom nou! Ook in de
gezondheidssector weigert de federale overheid op te treden tegen de
misbruiken en de overconsumptie.
Levenskwaliteit kan enkel op basis van een duurzaam economisch beleid.
En net dat laat de Belgische blokkering niet toe. De Vlamingen moeten
de hefbomen voor hun welvaart en welzijn in eigen handen krijgen. Dat
is fundamenteel.
Wanneer krijgen we daar eens een superministerraad over?
Auteur:
Frieda Brepoels, ondervoorzitter, Geert Bourgeois, kamelird, alg.
voorzitter
Nieuw-Vlaamse Alliantie
Meer informatie:
Contactpersoon: Ben Weyts, woordvoerder
Telefoon: 02/219.49.30
Fax: 02/217.35.10
E-post: ben.weyts@n-va.be
Url: www.n-va.be