Gemeente Ede

nummer 70 / Ede, 30 maart 2004

Voorzieningen gehandicapten onder de loep

In 2002 stelde de gemeenteraad van Ede een nieuwe verordening voor de uitvoering van de Wet voorziening gehandicapten (Wvg) vast. Uit een evaluatie blijkt nu dat er tot 2008 steeds meer gehandicapten een beroep zullen doen op de Wvg-voorzieningen. Om de Wvg betaalbaar te houden, heeft het college van burgemeester en wethouders besloten om het voorzieningenpakket kritisch te bezien.

In de afgelopen periode heeft de gemeente Ede het huidige voorzieningenpakket onder de loep genomen. Het huidige voorzieningenpakket bestaat uit mobiliteitvoorzieningen, zoals (elektrische)rolstoelen, scootmobielen en woonvoorzieningen. Daarnaast heeft de gemeente een onderzoek gedaan naar de kostenontwikkeling binnen de Wvg tot 2008.

Door de vergrijzing van de Edese bevolking wordt er op dit moment al een groot beroep gedaan op de Wvg. De betaalbaarheid staat de Wvg-voorzieningen staat daarom onder druk. Bovendien blijkt uit het onderzoek dat de vraag tot 2008 jaarlijks zal stijgen. De belangrijkste reden is het ouder worden van de inwoners van de gemeente Ede die tot op hoge leeftijd zelfstandig blijven wonen.

Betaalbaar
Om de Wvg betaalbaar te houden is het voorzieningenpakket doorgelicht en onderzocht op besparingsmogelijkheden. Al jaren verstrekt de gemeente voorzieningen boven het wettelijk vereiste niveau. In de huidige verordening bepaalt de cliënt in grote mate de keus van de voorziening. Deze vraaggerichte benadering wordt in de nieuwe verordening bijgesteld. Het college heeft namelijk besloten om het aanbod van de voorzieningen meer in overeenstemming te brengen met de grenzen die de wet stelt.

Als een voorziening voor een cliënt bedoeld is om belemmeringen in zijn functioneren op te heffen of te beperken, bepaalt de gemeente in de toekomst de keus van de voorziening. Vraaggericht wordt op die manier aanbodgericht. Met Welzorg, de leverancier van de hulpmiddelen, is een kernassortiment van voorzieningen samengesteld. Deze verandering betekent dat gehandicapten geen voorzieningen meer krijgen die tot de algemeen gebruikelijke goederen behoren. Dit zijn goederen die normaal in de winkel te koop zijn zoals verhoogde toiletpotten, éénhendelkranen en thermostatische kranen.

Met deze maatregelen hoopt het college de kostenstijging in de hand te houden zonder dat dit nadelig is voor de echte noodzakelijke voorzieningen voor gehandicapten.

---