Stichting Wakker Dier

RECLAME CODE COMMISSIE: VLEESRECLAME MISLEIDEND

Persbericht - 08 april 2004

De Reclame Code Commissie vindt de reclame van de varkenssector in landelijke dagbladen misleidend. Dit stelt zij naar aanleiding van een klacht die Stichting Wakker Dier samen met een biologische varkenshoudster indiende. De vleesindustrie liet in de reclame ten onrechte mooie plaatjes zien van dieren in een dik pak stro. In de bio-industrie zitten varkens bijna altijd in kale betonnen hokken zonder stro en treedt meer milieuvervuiling op dan in de reclames werd gesuggereerd, zo stelt de Commissie. Het is de tweede keer in korte tijd dat de reclame van de varkenssector als misleidend is beoordeeld. Wakker Dier is woedend dat de vleesindustrie in een miljoenen kostende reclamecampagne kiest voor misleiding van consumenten in plaats van dit geld te steken in verbetering van de leefomstandigheden van varkens. Biologische varkenshoudster Irene Peters is blij met de uitspraak: Consumenten moeten weten waarvoor zij iets extras betalen als ze vlees kopen met Eko-keurmerk: stro, ruime hokken met uitloop en behoud van de krulstaart en dat krijg je dus niet met industrievlees.


De zaak is uniek omdat Wakker Dier met de Wet Openbaarheid Bestuur een intern document van de vleessector boven tafel had gekregen waarin zij zelf al aangeven dat varkens in de bio-industrie te slecht worden behandeld om een geloofwaardige positieve reclamecampagne te kunnen voeren.



In 2003 startte de PVE (Productschap) met een reclamecampagne voor de varkenssector. Met meer dan 1 miljoen aan reclamebudget werd via krantenadvertenties en radiospotjes mensen verteld dat de varkenshouderij sinds de varkenspest een stuk diervriendelijker is geworden. Dat stelde een door de PVE ingehuurd reclamebureau in duur betaalde reclames die in december te lezen waren in onder andere de Volkskrant, het Algemeen Dagblad en het NRC. In een intern evaluatierapport uit de PVE een andere mening: gaande de campagne bleek dat er onvoldoende feitelijke bewijzen zijn die aantonen dat en op welke onderdelen veel veranderd is in de Nederlandse varkenssector. De feitelijke onderbouwing van de goede intenties en aanpak van de sector bleek te mager. Met name bij de heikele onderwerpen (leefoppervlak, castratie, transport) blijkt er weinig verweer te zijn.De fase in het veranderingsproces en andere omstandigheden zijn niet optimaal om op grote schaal te uiten dat de varkenshouderij zo goed bezig is. Bovendien is gebleken op welke onderdelen extra inspanningen moeten worden gedaan om tot een geloofwaardige representatie van de sector te komen. . Wakker Dier wil dat de varkensindustrie naar aanleiding van deze uitspraak haar geld steekt in verbetering van de omstandigheden in plaats van misleidende reclames.