Vrije Universiteit Amsterdam

Informatie voor de pers. Vrije Universiteit Amsterdam. 15/04/2004


---

André Kuipers onderzoekt botvorming in de ruimte

De Nederlandse kosmonaut André Kuipers, die maandag 19 april vertrekt naar het internationale ruimtestation ISS, neemt op zijn reis onder meer botmateriaal mee van het Academisch Centrum Tandheelkunde Amsterdam (ACTA). Kuipers gaat in het ruimtestation onderzoeken hoe de vorming van botmateriaal op celniveau verloopt onder gewichtloze omstandigheden. Het experiment wordt gecoördineerd door dr. Jenneke Klein-Nulend, Mel Bacabac (aio) en dr. Jack van Loon van de sectie Orale Celbiologie van ACTA.

Het ruimteonderzoek moet uitwijzen of, en zo ja waarom, botcellen onder gewichtsloosheid minder gevoelig zijn voor prikkels om botmateriaal aan te maken. Zodoende kunnen we beter begrijpen waarom botverlies bij kosmonauten optreedt en waarom langdurige inactiviteit op aarde resulteert in broze en breekbare botten.

Bot is levend weefsel. De beenderen in het lichaam worden continu vernieuwd door de activiteit van botcellen. Tijdens het proces van botvorming produceren de botcellen (osteocyten) signaalmoleculen die nodig zijn om het bot gezond en stevig te houden. Botcellen produceren deze signaalmoleculen onder invloed van mechanisch prikkels, bijvoorbeeld wanneer het bot fysiek wordt belast. Wanneer bot niet wordt belast, zoals tijdens een verblijf in de ruimte of bij immobiliteit op aarde, neemt de botmassa enorm af. Ook in de tandheelkunde is botverlies een bekend probleem dat kan leiden tot tandvleesaandoeningen.

In het ruimtestation ISS worden osteocyten (botcellen), osteoblasten (botvormende cellen) en periostale cellen (cellen die zich om het bot heen bevinden en waaruit zich steunweefsel ontwikkelt zoals pezen) mét en zonder zwaartekracht gekweekt. Voor de controlegroep is een speciale centrifuge ontwikkeld om de zwaartekracht na te bootsen. Ook blijft bij ACTA in Amsterdam een controlegroep achter. De benodigde botcellen zijn uit kippenbotten geïsoleerd. Om de botvorming op celniveau te kunnen volgen is een methode ontwikkeld om cellen in een kweekschaal mechanisch te kunnen belasten. Bijzonder is dat het experiment met behulp van sensoren in de kweekschaal "on line" op aarde kan worden gevolgd.