Stichting El Tawheed wijst beschuldigingen van de hand
AMSTERDAM, 20040428 -- Naar aanleiding van de negatieve berichtgeving in de media betreffende stichting El Tawheed, wensen wij opheldering te vershaffen en ons te distantiëren van de valse aantijgingen, door ons standpunt kenbaar te maken aan de politiek, media en samenleving. In de te volgen alinea's, zullen wij duidelijk uitleggen waarom men El Tawheed niets kwalijk kan nemen, daar er geen sprake is van wetsovertredingen, dan wel het schenden van iemands rechten. Tot slot wordt gewezen op de houding van zowel politiek als media. Schijnbaar bestaat de indruk dat men ons simpelweg denigrerend kan behandelen.Wij beëindigen met een korte uitleg van onze standpunten.Hetgeen vooropgesteld dient te worden in deze discussie, betreft de scheiding tussen kerk en staat in Nederland. Men beschuldigt El Tawheed ervan op te roepen tot haat jegens homoseksuelen, het mishandelen van vrouwen en het toepassen van 'afgrijselijke' straffen, geheel vreemd aan de democratische rechtstaat. Echter, er dient onderstreept te worden, dat deze beschuldigingen geheel ongegrond zijn, daar - zoals onze woordvoerder reeds heeft aangegeven - de genoemde straffen, zoals geciteerd uit de lectuur, enkel toegepast kunnen worden in een islamitische staat. Het toepassen van islamitische straffen in Nederland is dan ook onmogelijk, daar een islamitisch rechtsysteem en bijbehorende rechters ontbreken, waarbij het eveneens niet toegestaan is voor individuen om eigen rechter te spelen. Kortom, daar het voorgaande duidelijk laat zien, dat het voltrekken van de 'eloquent' geciteerde uitspraken onmogelijk is, en men nooit opgeroepen heeft tot het in praktijk brengen hiervan, kan gesteld worden dat El Tawheed heeft zich gewoon aan de wet heeft gehouden en niet onjuist heeft gehandeld.
El Tawheed heeft in wezen niets anders dan een boek verkocht, als boekhandel zijnde, hetgeen tot dit 'debat' geleid heeft. Het verstrekken van een boek, dat in meer dan 5 talen vertaald is, verspreid wordt over verschillende continenten - specifiek ook in Nederland - en verkocht wordt in alle boekhandels, is blijkbaar enkel strafbaar voor El Tawheed. Democratisch heeft blijkbaar de betekenis, dat bibliotheken, boekhandels en zelfs hogescholen over dit boek kunnen beschikken - onder andere Hogeschool van Amsterdam onderwijst uit dit boek, maar zodra stichting El Tawheed in beeld komt, is er sprake van schending van rechten en het aanzetten tot haat. Indien er wérkelijk sprake zou zijn van het aanzetten tot haat, geachte heer Dittrich, dan dient dit ook toegeschreven te worden aan de eigen openbare boekhandels, bibliotheken en Hogescholen en níet alleen aan El Tawheed. Dat lijkt meer dan vanzelfsprekend en rechtvaardig, ervan uitgaand dat dit woord nog steeds betekenis heeft voor u en andere politici, nietwaar?
Het voorgaande in overweging nemend, komt men al snel tot de redenering, dat men er in dit geval enkel op gericht is, om El Tawheed in een slecht daglicht te stellen, daar werkelijke gronden voor deze ophef afwezig zijn. Indien dit boek werkelijk dermate aanstootgevend is, dient men een verbod op het boek in het algemeen te plaatsen, en níet enkel El Tawheed hierop aan te spreken. Zoals bij elk persbericht en uitspraak van een politicus, betreffende een bepaalde stichting in de samenleving, verwachten wij dat men degelijk onderzoek verricht, dat er sprake is van objectieve, betrouwbare berichtgeving, alvorens men beschuldigingen uit, op deze wijze voorkomend dat de publieke opinie verkeerd wordt beïnvloed. Met andere woorden, er wordt verwacht dat de ingenomen houding er een zal zijn van objectiviteit en afzijdigheid. Hetgeen waarin de media en politiek duidelijk in gebreke zijn gebleven. In het geval van El Tawheed is er namelijk geenszins sprake van een zorgvuldige aanpak, daar de eenzijdige, bovenal onjuiste, berichtgeving niets te wensen over laat en bijdraagt tot een dissonant wereldbeeld.
Hoewel politici, journalisten en wethouders negatief spreken over El Tawheed, hiermee de toon zettend voor het verdere 'debat', is ons geenszins gevraagd om uitleg of toelichting. Communicatie lijkt enkel via de pers te lopen, een werkwijze die enkel bij El Tawheed toegepast lijkt te worden. Echter, zou het niet degelijk zijn, alvorens ons publiekelijk valselijk te beschuldigen, om opheldering te vragen? Of wringt precies daar de schoen, en is men gewoonweg niet geïnteresseerd in de waarheid, in het verhaal van El Tawheed, maar enkel in de eigen gedachtespinsels, de eigen 'feitjes?
Ten behoeve van het wegnemen van twijfels en het ons distantiëren van de geuite kritiek, wensen wij duidelijk te maken waarvoor El Tawheed staat. El Tawheed volgt de Islam, volgens de Koran en de Soennah, zoals deze uitgelegd is door de boodschapper van Allah, Mohammad, en onderwezen is aan zijn metgezellen en volgelingen. Geheel in overeenstemming met het voorgaande, impliceert dit, dat el Tawheed (onder andere) niet oproept tot extremisme, gewelddadigheid, overtreding van de Nederlandse wetgeving -waaronder wij vallen - en / of terrorisme. De Islam verkondigt vrede, verbiedt onderdrukking, en als plicht voor ons moslims dienen wij hieraan gehoor te geven. Indien u in dialoog wenst te gaan met ons dan staat de deur hiertoe open. Indien u echter enkel op deze wijze uw hetze wenst te continueren, dan is dit uiteraard ook een mogelijkheid; één, waarvan El Tawheed echter geen deel uit wenst te maken, of associatie mee wenst te hebben.
- Einde bericht -
Ingezonden persbericht