ARTSEN ZONDER GRENZEN
Oorlog went...... behalve als je er middenin zit
Stille terreur treft miljoenen mensen
Stilte rond aanhoudend oorlogsgeweld moet doorbroken
Amsterdam, 3 mei 2004. Miljoenen mensen zijn dagelijks het
slachtoffer van terreur. Regeringstroepen en rebellenlegers
terroriseren, beroven, verwonden, verkrachten en martelen letterlijk
miljoenen mensen per dag. Vaak zonder dat er veel ophef over wordt
gemaakt. En vaak tientallen jaren achtereen, waarbij mensen
herhaaldelijk slachtoffer worden van allerlei geweld. Volgens Artsen
zonder Grenzen moet er een einde komen aan de stilte rondom dit geweld
en mogen deze wandaden niet zomaar worden geaccepteerd. Internationale
aandacht is dringend nodig om verbetering te brengen in het lot van
miljoenen slachtoffers.
Dat stelt Artsen zonder Grenzen bij de start van een campagne die de
dagelijkse en voortdurende terreur 'naast' het wereldtoneel in beeld
brengt. De campagne, die op 5 mei begint onder de naam Oorlog
went...behalve als je er middenin zit, wil een stem geven aan mensen
die steeds opnieuw met gewelddadigheden, plunderingen en
verkrachtingen te maken hebben.
11)'In landen als Burundi en DR Congo durven mensen hun akkers niet te
bewerken uit angst voor geweld' zegt Michiel Hofman, operationeel
directeur van Artsen zonder Grenzen. 'Ze durven hun kinderen niet naar
school te sturen en ontvluchten hun huizen. De levens en waardigheid
van deze mensen worden elke dag bedreigd, al jaren lang. Onze campagne
wil dit laten zien én aankaarten'.
De campagne Oorlog went... behalve als je er middenin zit, duurt een
jaar en bestaat onder meer uit een mobiele tentoonstelling die door
Nederland gaat reizen. De expositie, waar de nieuwslezers Harmen
Siezen, Debbie Petter en Hennie Stoel belangeloos aan meewerkten, laat
zien en voelen wat oorlog is en betekent voor de mensen die er in
leven. Ze brengt de dagelijkse ontwrichting in beeld in Tsjetsjenië,
Somalië, Colombia, Burundi, DR Congo, Sudan en Kashmir.
Economische activiteiten in deze gebieden zijn veelal stil komen te
liggen, gezondheidssystemen zijn er uitgehold en de psychische
belasting van mensen neemt soms onmogelijke vormen aan. Trauma's,
voedseltekorten en ziektes hebben zo de gemiddelde levensverwachting
in Burundi teruggebracht tot 43 jaar; ze hebben naar schatting meer
dan 3.5 miljoen mensen in Congo het leven gekost; ze dragen ertoe bij
dat in Somalië 45 vrouwen per dag sterven in het kraambed.