Artsen zonder Grenzen


Artsen zonder Grenzen zeer bezorgd over deportatie illegale mijnwerkers Angola
dinsdag 4 mei 2004

Artsen zonder Grenzen (AzG) is zeer bezorgd over de mensonterende deportatie van Congolese en andere buitenlandse illegale diamantdelvers uit Angola. AzG doet een beroep op de Angolese autoriteiten om deze mensen beter te beschermen en in hun basisbehoeften te voorzien.

Volgens de Angolese autoriteiten zijn zon 53.000 Congolese burgers al via de route Cuango-Cafunfu-Luremo in de provincie Lunda Norte gerepatrieerd. De regering heeft aangekondigd in de komende tijd nog 50.000 tot 100.000 mensen op dezelfde manier terug te sturen.

In een geïmproviseerd kamp bij de diamantstad Cafunfu worden 2800 mannen van verschillende nationaliteiten sinds 28 maart vastgehouden. Alle basisvoorzieningen ontbreken in het kamp. Water, voedsel, onderdak en sanitaire voorzieningen zijn niet aanwezig. Er is alleen medische zorg voor de meest urgente zieken. Onduidelijk is hoe lang deze mensen nog onder dezelfde omstandigheden vastgehouden zullen worden.

De Congolezen worden met vrachtwagens van het Angolese leger naar Luremo vervoerd, op 65 kilometer van de grens. De mensen worden opeengepakt in de volle zon vervoerd. Verder zijn ze vaak slachtoffer van plundering, zodat ze niets meer hebben tegen de tijd dat ze in Luremo aankomen.

In Luremo zelf worden de mensen onderzocht op diamanten en andere kostbaarheden. Daarbij moeten ze zeer vernederende anale en vaginale onderzoekingen ondergaan, soms met stokken. Vaak werd dezelfde latex handschoen gebruikt om een groot aantal mensen te onderzoeken.

Vanaf Luremo moeten de mannen de laatste 65 kilometer naar Tungila lopen, een tocht van een aantal dagen in zeer hete en vochtige omstandigheden. Water en voedsel zijn onderweg niet beschikbaar. De mensen komen totaal uitgeput in Tunguila aan. Het team van AzG was niet in staat te zien wat er bij de grens zelf gebeurt, omdat de autoriteiten geen toestemming gaven om verder dan Tunguila te reizen.

Gedurende de hele tocht zijn water, voedsel en medische zorg onvoldoende of volledig afwezig. In Luremo ontmoette het team een vrouw die zeer binnekort zou moeten bevallen. Ondanks haar toestand werd ze naar Tunguila getransporteerd, zag het team haar terug. De bevalling was nu bijna gaande, maar zonder dat er medische zorg beschikbaar was. In Tunguila zag het team ook een vrouw die zo uitgedroogd en uitgeput was dat ze haar eigen twee kinderen niet meer herkende. In Cafunfu ontmoette het team een vrouw die verkracht was door drie mannen in politieuniformen. Haar gezondheidstoestand was bijzonder slecht, omdat ze tien dagen eerder bevallen was.

AzG bereidt in Luremo een project voor medische hulp aan de mensen die teruggestuurd worden voor.

AzG roept de Angolese regering op om de mensen tegen geweld te beschermen en te zorgen voor de meest elementaire voorzieningen.

Artsen zonder Grenzen is aanwezig in Angola sinds 1983. De organisatie is momenteel aanwezig in 13 van de 18 provincies en richt zich op de bahndeling van vergeten ziekten (malaria, tbc en slaapziekte) en op bevolkingsgroepen in afgelegen, moeilijk bereikbare gebieden.
---