Dodenherdenking 2004.

Op 4 mei vinden traditiegetrouw op vele plaatsen in Amsterdam herdenkingen plaats van de gevallenen in de Tweede Wereldoorlog.
Zo ook op de hoek van de J.M. van de Meylaan en de D. Greinierstraat bij de Cruquiusweg.
Het is een eenvoudige gedenksteen die ons herinnert aan een viertal gemeentewerkers die de dood vonden. Een kleine bleke steen, namen in reliëf, alleen met concentratie leesbaar, maar om niet te vergeten. Namen die staan voor zoveel meer, ongenoemde, gevallenen.

Op 4 mei 2004 wordt de steen geflankeerd door een vlag die halfstok hangt aan een in haast geplaatste mast.
Het is winderig, regenachtig weer. Een groene partytent dient om de microfoon en versterker te beschermen tegen buien die overtrekken. Eerst zijn er weinig mensen maar langzaam stromen er meer toe.

De heer Ahmed el Mesri van Multiculturele Vereniging Assadaaka leidt namens het 4 en 5 mei-comité de eenvoudige plechtigheid. Hij geeft aan dat we bij deze plechtigheid denken aan alle slachtoffers van alle oorlogen. Dit jaar staan we in de gehele stad in het bijzonder stil bij de gevallen Marokkanen die aan geallieerde zijde meevochten. Het waren er 70.000. Een aantal van hen zijn in Kapelle Zeeland begraven. Ook de vele vrouwen die in de oorlog hebben gestreden, op welke manier dan ook, worden herdacht.
Dan is er vioolspel. De heer Younis speelt ingetogen melodieën op zijn mooie instrument.
Daarna neemt de heer Jan Hoek, wethouder van het Stadsdeel Zeeburg, het woord. Hij spreekt zonder microfoon maar zijn woorden verwaaien niet. Hij memoreert aan het feit dat op deze plek vroeger het abattoirterrein was. Hier kwamen de koeien aan en werden ze geslacht. In het najaar van 1940 werd de toenmalige directeur van het slachtbedrijf ontslagen. Hij stond bekend als Jodenvriend en dat was geen aanbeveling. Een ogenschijnlijk klein drama, je leest het in de krant, je bent even kwaad en gaat vervolgens weer over tot de orde van de dag.
Al snel volgde een verbod op koosjer slachten. Daarna werd de vleesproductie ten behoeve van Joden aan banden gelegd. Al die kleine stappen leiden binnen enkele jaren tot een groot drama dat voor de meeste Joden eindigde in één van de vele vernietigingskampen. Ogenschijnlijk kleine gebeurtenissen die de opmaat vormden tot een astronomisch onrecht en verdriet.
En daarom is een herdenking als deze zo belangrijk ook al lijkt de oorlog zo lang geleden. Wij moeten allemaal waakzaam zijn vanwege die kleine gebeurtenissen om erger te voorkomen.
Om 8 uur zijn we twee minuten stil.
De heer Younis sluit dit moment af met een plechtig gespeeld Wilhelmus.
Daarna is er koffie. Een buurvrouw rolt haar zonwering uit om de koffieplek te beschermen tegen de regen. We praten nog wat na. Een goede herdenking.
4 mei bijeenkomsten in het Oostelijke Havengebied

Zoals elk jaar op 4 mei vinden er in het Oostelijke Havengebied dodenherdenkingen plaats.
Het thema van dit jaar heeft een specifieke - en een algemene kant. Er wordt stilgestaan bij de gevallen Marokkaanse soldaten die in de 2e wereldoorlog met de geallieerden hebben mee gevochten om Nederland te bevrijden. Velen van hen zijn bij de gevechten in Zeeland omgekomen. Het algemene thema is de het lijden van vrouwen in oorlogsgeweld. Zij verliezen hun mannen en kinderen en moeten het zonder hen stellen.

In de Architectenbuurt, het voormalige gemeentelijke abattoirterrein, vindt op de hoek van de Jan van der Meylaan met de Dick Greinerstraat een meer officiële 4 mei herdenking plaats. Hier gedenken we den gevallene joodse en niet joodse werknemers van het abattoir in de tweede wereldoorlog. De ceremonie is in handen van de heer A. El Mesri.

19.40 Verzamelen op de locatie, M.Younis violist.
19.45 Ahmed El Mesri (voorzitter van Assadaaka en lid 4 en 5mei comité Zeeburg) spreekt welkomstwoord.
19.50 M.Younis violist
19.55 Jan Hoek (Wethouder Stadsdeel Zeeburg) spreekt.
20.00 2 minuten stilte.
20.02 M.Younis violist.
20.02 Napraten met koffie en thee.

Goede avond dames en heren,
Als oprichter en voorzitter van de multiculturele vereniging Assadaaka heet ik u van harte welkom op deze vierde mei.
Wij zijn hier om de gevallenen van de oorlogen te gedenken. Niet alleen van de tweede wereld oorlog, maar van alle oorlogen die er geweest zijn en nog zijn.
Inçaf Boughaba bezocht de begraafplaats in Kapelle. Veel mensen weten niet dat er ruim 70.000 Marokkaanse mannen zijn gesneuveld tijdens de tweede wereldoorlog. Niet alleen de Marokkaanse jongeren weten dit niet. Dit geldt voor velen in onze samenleving.
Om de woorden van Inçaf Boughaba te gebruiken: "Ik wil de Marokkaanse jongeren van het feit bewust maken en van het gezamenlijke dat we delen met Nederland en dat we best trots mogen zijn op de Marokkaanse geschiedenis."
Ook willen wij stilstaan bij onze multiculturele samenleving. En zoals ik vaker zeg betekent multicultureel vrijheid voor iedereen, ongeacht afkomst, religie en huidskleur.
Vrijheid is: samen bouwen aan een rechtvaardige samenleving.
Vandaag herdenken wij de slachtoffers van de oorlogen, die voor de vrijheid en voor de rechtvaardigheid zijn gestorven. Wij betreuren het dat er nog steeds mensen zijn, die onvoldoende hiervan hebben geleerd.
Vandaag willen wij ook de vrouwen, moeders en dochters herdenken, die zoveel betekenen voor onze samenleving. We weten allemaal wat ze voor ons doen, maar we vergeten vaak een woord van waardering aan hen te geven. Op deze dag zeggen wij ook bedankt aan alle lieve vrouwen, dochters, zussen, moeders en natuurlijk ook grootmoeders.
Ik zou nog veel meer kunnen zeggen, maar ik moet mij aan de tijd houden en draag het nu over aan Younis.

Ahmed El Mesri
Voorzitter Assadaaka
Vanwege hun inzet op 4 mei zijn de leden van stadsdeel Zeeburg getrakteerd op een brunch. Dit gebeurde op 6 mei 2004 in Bouwwerk Noord in Zeeburg aan Obiplein 16.

---- --