Rode Kruis Vlaanderen

Persbericht

Waarom geeft het Rode Kruis zijn rapporten niet vrij?

De rol van het Rode Kruis in gewapende conflicten Het ICRC (Internationale Rodekruiscomité) is een onafhankelijke organisatie die hulp en bescherming biedt aan slachtoffers van gewapende conflicten. Het bekommert zich ook over het lot van oorlogsgevangenen. De internationale gemeenschap erkent het bezoek aan oorlogsgevangenen als één van de basistaken van het ICRC. Daarvoor is immers de tussenkomst van een neutraal en onafhankelijk orgaan noodzakelijk.

Menselijkheid, onpartijdigheid, neutraliteit... Het ICRC maakt geen onderscheid tussen de oorlogvoerende partijen. Alle gevangenen hebben recht op een menselijke behandeling. Dit principe maakt het voor het ICRC mogelijk om toegang te hebben tot de gevangenen aan alle zijden van het gewapend conflict.

Het doel van de ICRC-bezoeken Het doel van de bezoeken is een menswaardige behandeling van de gevangenen te garanderen, niet om de vrijlating van gevangenen te bereiken.
Het ICRC moet de gevangenen kunnen registreren. Er moet toegang zijn tot alle faciliteiten voor de gevangenen. Het ICRC moet een privé gesprek kunnen hebben met alle gevangenen zodat zij vrij kunnen praten.Daarnaast moet ook gegarandeerd worden dat het ICRC korte berichten naar hun familie kan versturen en dat het de bezoeken kan herhalen. Zo kan het ICRC zijn aanbevelingen over de behandeling of over de leefomstandigheden opvolgen

Waarom vertrouwelijke rapporten? Het ICRC stelt een vertrouwelijk rapport op voor de partij die gevangenen vasthoudt. Het ICRC wil immers problemen inzake behandeling of leefomstandigheden oplossen door een constructieve dialoog gebaseerd op wederzijds vertrouwen. Het ICRC spreekt zich dus niet publiekelijk uit over mogelijke problemen in verband met het transport van gevangenen of over de omstandigheden van de opsluiting. Enkel via dergelijke vertrouwelijkheid kan het ICRC de toegang blijven verzekeren tot gevangenen, ook in toekomstige conflicten.

Het ICRC bezocht in 2003, 469.648 gevangenen in 1.923 plaatsen in 80 staten.


---

---