Ministerie Tewerkstelling en Arbeid Belgie
Frank Vandenbroucke pleit voor behoud zondagsrust
"We willen er voor zorgen dat mensen ruimte hebben om met elkaar te
leven (en niet naast elkaar). En we willen dat buurtwinkels leefbaar
blijven en niet weggeconcurreerd worden. In een verouderende
samenleving is dat bijzonder belangrijk en daarom vinden wij dat het
principe van de zondagsrust niet ter discussie moet worden gesteld."
Dit zegt Minister van Werk en Pensioenen Frank Vandenbroucke vandaag
woensdag tijdens een colloquium georganiseerd door de Koninklijke
Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten. De minister
neemt daarmee duidelijk stelling in het debat over de zondagsrust.
De lezing van Vandenbroucke handelt over de voorbereiding van de
vergrijzing, en hij situeert zijn argument in een bredere oproep tot
vernieuwend denken over de toekomst van onze arbeidsmarkt. Enkele
uittreksels uit de lezing:
"Ik ben ervan overtuigd dat onze arbeidsmarkt soepeler en dynamischer
moet worden. In het bedrijfsleven wordt dit gemakkelijk vereenzelvigd
met de roep naar `meer flexibiliteit'. Als het gaat over beperkingen
op het presteren van overuren, dan denk ik dat er inderdaad argumenten
zijn voor meer `flexibiliteit', als men dat zo wil noemen. Maar als
het gaat over de zondagsrust, dan denk ik dat er in de vergrijzende
samenleving ernstige argumenten zijn tégen het opheffen van de
zondagsrust. En als men dan toch wil spreken over flexibiliteit, dan
denk ik dat er met name veel meer flexibiliteit nodig is in de manier
waarop we omspringen met talenten en kennis van mensen. Wat dat
laatste betreft, is onze arbeidsmarkt wezenlijk conservatief. Zoals er
meer soepelheid nodig is ten voordele van buitenhuiswerkende ouders
van kleine kinderen. Steriele debatten `voor of tegen flexibiliteit'
gaan ons dus niet vooruit helpen. We zullen een nieuwe woordenschat
moeten zoeken. We zullen ook moeten durven experimenteren."
"Vanaf 2010 zal de beroepsbevolking als gevolg van de vergrijzing
dalen. Enigszins lapidair gesteld zal dit betekenen dat we met minder
mensen, meer werk zullen moeten gaan verzetten, in de veronderstelling
dat de werkgelegenheid blijft groeien. Dit betekent tevens dat de
logica van een aantal maatregelen uit de jaren '80 en '90 niet meer
opgaat. Vandaar dat ook een aantal opvattingen over de arbeidsmarkt
moeten wijzigen. Wil dat dan zeggen dat we het bord moeten schoonvegen
en pleiten voor deregulering inzake arbeidstijden? Wil dit zeggen dat
we de mensen gaan vertellen, werk maar 's zondags en werk maar 's
nachts? Neen. Dat zou niet alleen niet slim zijn, maar sociaal zelfs
contraproductief. We wensen net een zeker gemeenschappelijk ritme in
de samenleving, omdat dit er voor zorgt dat mensen ruimte hebben om
met elkaar te leven (en niet naast elkaar). In een vergrijzende
samenleving is het bovendien belangrijk om buurtwinkels leefbaar te
houden, en dus het principe van de zondagsrust niet ter discussie te
stellen - want kleine winkeliers gaan anders ten onder aan de
concurrentiestrijd. Wat ik wel zeg is dat we de gangbare recepten uit
het verleden, moeten durven opfrissen. Wat ik wil zeggen is dat we van
een aantal vastgeroeste opvattingen over de arbeidsmarkt moeten
trachten te ontroesten, ook en vooral in de hoofden van de mensen."
back