De Unie


Graanbe- en verwerkende Bedrijven - Nog géén CAO

14 mei 2004 - Helaas, er is slecht nieuws! In de 3e onderhandelingsronde over uw collectieve arbeidsvoorwaardenpakket per
1 juni 2004 zijn we vastgelopen.

In onze vorige ledenbrief hebben wij u al verteld dat de onderhandelingen zich toespitsten op een CAO met een looptijd van 7 maanden met afspraken over pensioenen, het 2e ziektejaar en de compensatie van vakbondscontributie. Met dit laatste proberen wij voor u te zoeken naar enige financiële verbetering. Maar de werk-gevers blijken hooguit bereid hier een fiscale constructie over af te spreken. Uiteindelijk heeft dit geleid tot een discussie over een éénmalige salarisbetaling voor alle werknemers. Ook dit blijkt voor werkgevers onbespreekbaar! Het gevolg is dat er voorlopig (nog) geen nieuwe CAO komt!

Zelfs geen kleine inkomensverbetering
Naar aanleiding van de vorige onderhandelingsronde hadden wij van enkelen van u al een reactie ontvangen op het voorstel over de volledige compensatie van de vakbondscontributie. Eén van u noemde dit zelfs al een voor de werkgevers goedkoop voorstel. Toch blijkt juist dit aan werkgevers-zijde een moeilijk onderwerp te zijn geweest. Voornamelijk op principiële gronden is dit vakbonds-voorstel dan ook afgewezen en is men hooguit bereid tot het zogenaamd fiscaal faciliteren. Dit laatste betekent dat de contributie voor fiscale heffing wordt afgetrokken van uw brutoloon. Zowel voor de werkgever als het vakbondslid geldt dan enig fiscaal voordeel. Vanuit de vakbonden is daarop aangedrongen op een vergelijkbare éénmalige salarisbetaling, maar dan voor alle werknemers. Het door werkgevers afwijzen van dit voorstel betekent dat zij - financieel bezien - eigenlijk een ongewijzigde voortzetting van de bestaande CAO voor ogen hebben. Voor vakbonden een onacceptabele optie!

De gevolgen van geen CAO
Geen CAO betekent dat er óók op het punt van de pensioenen en het 2e ziektejaar geen nieuwe afspraken zijn. Verderop in deze ledenbrief geven wij aan hoever CAO-partijen vóór het moment van afbreken in die discussie waren gevorderd. Hierdoor ligt ten aanzien van de pensioenen de pijn vooral aan uw kant, maar bij het 2e ziektejaar ligt de pijn bij de werkgevers. En verder: Als er na 1 juni 2004 nog geen nieuwe CAO is afgesproken, dan treedt de zogenaamde nawerking in. Dit betekent dat de bestaande collectieve arbeidsvoorwaarden in ieder geval voor de periode van één jaar moeten worden gerespecteerd.

De discussie over de compensatie van de pensioenpremie Zoals de vorige keer al aan u geschreven is gaat het hier over wat wel/niet onderdeel uitmaakt van de financiële compensatie voor uw (geleidelijk groeiende) bijdrage aan de premie voor het Ouderdoms-pensioen? Voor de huidige CAO zijn zogeheten compensatietabellen berekend. Die tabellen blijken nu echter geen rekening te houden met de diverse zaken waarover u wel pensioenpremie betaald: vakantiegeld, ploegentoeslag, consignatietoeslag en eindejaarsuitkeringen. Maar die regelingen zijn per bedrijf en zelfs vaak per individu verschillend.
CAO-partijen hebben nu tegen elkaar gezegd dat het openbreken van de bestaande compensatie-tabellen niet wenselijk is. Uitzondering vormt wellicht het opnemen van de (wettelijke) 8% vakantiegeld? Voor de andere zaken wordt gedacht aan een éénmalige compensatie aan het eind van het jaar. Verder wordt er gedacht aan het, bijvoorbeeld samen met bijvoorbeeld salarisadministrateurs, vinden van een beter systeem van compensaties. Van dit laatste is De Unie een voorstander. Het nu niet kunnen komen tot een nieuwe CAO betekent dat het vinden van de oplossing voor ons uit wordt geschoven en werkgevers ook (nog) niet bereid zijn om u op dit punt financieel te compenseren!

Uw inkomen gedurende het 2e ziektejaar
In de huidige CAO wordt uw inkomen gedurende de eerste twee jaren van arbeidsongeschiktheid aangevuld tot 100%. Uitgaande van oude wetgeving is het eerste jaar Ziektewet en het tweede jaar WAO. Ziektewet is volledig voor rekening van de werkgever. In de nieuwe wetgeving is er sprake van dat de eerste twee ziektejaren voor rekening van de werkgever zijn. Ook het tweede ziektejaar tot 100% moeten aanvullen is daarmee een dure aangelegenheid voor de werkgevers. Het nu niet komen tot een nieuwe CAO betekent dat vakbonden (nog) niet bereid zijn om hierover een voor werkgevers gunstiger afspraak te maken!

Het is een eindbod!
Formeel gesproken kan de huidige situatie worden uitgelegd als een eindbod van de kant van de werkgevers. Met andere woorden: dit is alles wat zij met ons willen afspreken! Bij een contract voor 7 maanden een vollediger compensatie van de pensioenpremie, het 2e ziektejaar op maximaal 70% en het fiscaal faciliteren van de vakbondscontributie. Aan de ene kant is dit een te magere uitkomst van deze onderhandelingen. Aan de andere kant valt er niet veel méér af te spreken. Wat is hier wijsheid? Een vraag die wij vooral aan u stellen. Want het gaat hier over uw collectieve arbeidsvoorwaarden-pakket.

Graag uw reactie
Wij zijn dan ook erg benieuwd naar uw antwoord! Gezien het belang verwachten wij dat u deze keer allen even de moeite neemt om van u te laten horen! Graag hebben wij uw reactie uiterlijk op vrijdag 28 mei 2004 in ons bezit.

Reageren kan per post (De Unie, t.a.v. de heer Ed C.P. Lecomte, Antwoordnummer 2060, 4100 VB Culemborg) en per e-mail (groothandel@unie.nl). Wij verzoeken u om daarbij duidelijk te vermelden dat uw reactie betrekking heeft op de CAO Graanbe- en verwerkende Bedrijven 2004.

Ed C.P. Lecomte
Bedrijfsgroepvoorzitter Groothandel

vrijdag, 14 mei 2004