GroenLinks

GroenLinks Tweede-Kamerfractie 19 mei 2004 16:43
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Twee-op-één-cel-beleid roept nieuwe vragen op

(19 mei 2004)

Kamervraag

Gevangenen mogen niet worden gedwongen om met z'n tweeën op één cel te zitten. Dat blijkt toch te gebeuren. Gisteren nog stelde Marijke Vos mondelinge vragen aan minister Donner over de gedwongen plaatsing van twee gevangenen op 1 cel. Dat mag nu nog niet, maar gebeurt al wel. Donners antwoorden roepen echter alleen nog maar meer vragen op. Iemand die niet op 1 cel wil, mag van de minister namelijk zelfs tijdelijk in een isoleercel worden geplaatst. GroenLinks is daar tegen en vraagt de minister om opheldering. Ook wil GroenLinks weten waarom beslissingen hierover van de beklagcommissie niet worden opgevolgd door de gevangenisdirecteuren.

Schriftelijke vragen van het lid Vos (GroenLinks) aan de minister van Justitie en de Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport over de plaatsing van gedetineerden in duocellen in vervolg op eerder gestelde vragen


1. Herinnert u zich de beantwoording op de door mij eerder gestelde mondelinge vragen d.d. 18 mei 2004?


2. Heeft u kennisgenomen van de aan u gerichte brief van de Commissie van Toezicht van de Penitentiaire Inrichtingen Utrecht van 6 april 2004 met als onderwerp "plaatsing in meerpersoonscellen"?


3. In uw beantwoording op mijn eerdere mondelinge vragen heeft u een passage geciteerd uit een bericht van 16 januari 2004 van de sectordirecteur gevangeniswezen, inhoudende dat geen dwang, zoals plaatsing in een isoleercel, dient te worden toegepast bij gedetineerden die geen cel willen delen. Hoe verhoudt deze passage zich tot de constatering in de brief van de Commissie van Toezicht, dat op 16 januari 2004 tevens opdracht is gegeven om gedetineerden verplicht op één cel te plaatsen?


4. Uit voornoemde brief van de Commissie van Toezicht te Utrecht blijkt dat meerdere gedetineerden hun beklag hebben gedaan omtrent hun plaatsing in een meerpersoonscel. In tenminste één van die beklagzaken, te weten ter zitting van de beklagcommissie van 2 maart 2004 heeft de directeur van de inrichting aangegeven dat de inrichting van het departement opdracht heeft gekregen om twee gedetineerden op één cel te plaatsen, ondanks het feit dat hiervoor nog geen wettelijke basis is. Daarnaast zou plaatsing niet meer op basis van vrijwilligheid gebeuren omdat daar te weinig animo voor is. Hoe beoordeelt u deze verklaring?


5. Wilt u mij in dit kader de volledige tekst van het bericht van 16 januari 2004 ter beschikking stellen?


6. In uw mondelinge beantwoording op 18 mei jl hebt u aangegeven dat "de situatie is ontstaan dat de vrijwilligheid bestaat bij twee op één cel, totdat iemand aangeeft dat hij er geen prijs meer op stelt". Impliceert dit dat bij iedere gedetineerde aanstonds vrijwilligheid wordt verondersteld, totdat deze aangeeft daar geen prijs op te stellen (oftewel: iedereen wordt in meerpersoonscellen geplaatst, tenzij de gedetineerde daar uitdrukkelijk bezwaar tegen maakt)?


7. In uw beantwoording zegt u dat bij één inrichting persistent een probleem is geweest. Hoe verhoudt zich dat tot de constatering van de Commissie van Toezicht dat de directies door (moeten) blijven gaan met het plaatsen van gedetineerden op meerpersoonscellen? In hoeverre heeft u zich ervan op de hoogte gesteld dat het probleem zich inderdaad (heeft) beperkt tot één inrichting?


8. Uit voornoemde brief van de Commissie van Toezicht blijkt dat meerdere beklagen tegen plaatsing in meerpersoonscellen door haar gegrond zijn verklaard. Klopt het, zoals de Commissie van Toezicht in haar brief stelt, dat de directies geen gehoor geven aan de beslissingen van beklagcommissies? Zo ja, waarom? En, ingeval van positieve beantwoording, deelt u dan mijn mening dat door deze gang van zaken de Commissie van Toezicht belemmerd wordt in haar taak tot toezicht op de wijze van tenuitvoerlegging van de vrijheidsbeneming in de penitentiaire inrichtingen waartoe zij benoemd zijn? En heeft u, ingeval van eerdere positieve beantwoording, inmiddels bewerkstelligd dat aan de beslissingen van de Commissie van Toezicht wél gevolg wordt gegeven?


9. In uw beantwoording heeft u aangegeven dat plaatsing in een isoleercel als tijdelijke maatregel kan worden gebruikt zodra een gedetineerde niet langer een cel wil delen. Wat is daarvoor de wettelijke basis? Is in vorenbedoeld bericht van 16 januari 2004 tevens aangeven hoe lang plaatsing in een isoleercel als tijdelijke maatregel aanvaardbaar wordt geacht? Welke termijn acht u aanvaardbaar? Hoe verhoudt zich dat met het feit dat plaatsing in een isoleercel in de Penitentiaire beginselenwet als disciplinaire maatregel is aangeduid? En hoe verhoudt zich dat met uw beantwoording dat sancties op onvrijwillige plaatsing in een meerpersoonscel niet thuishoren? Deelt u mijn mening dat de grens tussen plaatsing in een isoleercel als tijdelijke opvang en plaatsing bij wijze van disciplinaire straf wel erg dun is?


10. In uw beantwoording hebt u aangegeven dat gebruik wordt gemaakt van de methode van verleiding. Deze zal na het definitief worden van het wetsvoorstel tot samenplaatsing niet meer worden gebruikt. In hoeverre zijn de resultaten van het huidige beleid dan nog representatief te beoordelen voor een succesvolle uitvoering na inwerkingtreding van de wet?


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -