Socialistische Partij

Boek `De Socialisten' ten doop gehouden

19-05-2004 * Vanmiddag heeft auteur Rudie Kagie het symbolische eerste exemplaar van zijn boek `De socialisten - achter de schermen bij de SP' overhandigd aan Jan Marijnissen. In het boek vertellen Kamerleden, Raadsleden, vrijwilligers, adviseurs en dissidenten over het ontstaan en de ontwikkeling van de partij. Het resultaat ligt inmiddels in de winkel.

Rudie Kagie, De Socialisten - achter de schermen van de SP In perscentrum Nieuwspoort kreeg Jan Marijnissen het symbolische eerste exemplaar uit handen van Kagie, in het dagelijkse leven journalist voor Vrij Nederland. Kagie kreeg gedurende anderhalf jaar alle ruimte en medewerking om aan zijn boek te werken. Het resulteerde in een objectief en toegankelijk document dat een bijzondere inkijk geeft in de snelst groeiende en inmiddels vierde partij van Nederland.

Marijnissen, die deze week precies tien jaar Kamerlid is, hield na de overhandiging een toespraak, die u hieronder kunt lezen:

Deze week is het precies tien jaar geleden dat ik met Remi Poppe geïnstalleerd werd als Kamerlid voor de SP. Het grote wennen was begonnen.

We wisten eigenlijk niks. Waar kon je het gebouw in en uit, hoe zat het met de vergaderzalen, de griffie, de kopieerapparaten, de koffie en de wc's? En hoe ging dat nu echt, politieke debatten in het belangrijkste politieke forum van het land?

Anderen moesten ook wennen - aan ons. Ik herinner me dat ik meteen nadat wij voor het eerst onze stem hadden laten gelden, in een geheime stemming over de kamervoorzitter, me verplicht voelde om hier in Nieuwspoort in het openbaar verantwoording over ons stemgedrag af te leggen.

Er waren namelijk twee stemmen tegen geweest en iedereen wist: dat was de SP, want die zijn van `stem tegen'. Niet dus. Zeker kleine partijen hebben er belang bij dat er een kamervoorzitter is. We hadden dus gewoon vóór gestemd.

Zoals we daarna wel vaker vóór stemden terwijl anderen dachten dat we wel tegen zouden zijn - en omgekeerd. Het was zoals gezegd wennen, voor iedereen, en kijken wat het worden zou met dat nieuwe partijtje in de Kamer.

Natuurlijk: wij voelden ons niet nieuw, maar de meeste was het niet echt opgevallen hoe hard we al sinds 1972 aan de weg aan het timmeren waren.

Na onze entree in de Kamer in mei 1994 is er ook in dat opzicht veel veranderd:
.
Vandaag zijn we in stemmen- en ledental de vierde partij van het land. Elke keer weer hebben we weten te groeien, in kwantiteit en, zeg ik bescheiden maar beslist, in kwaliteit.

We hebben onze plek in het politieke spectrum veroverd door mensen achter ons te verzamelen. Of iedereen daar even blij mee is, denk ik niet.
Hoe dan ook, we zíjn er en dat is opgevallen.

Dat tien jaar na ons aantreden het boek `De socialisten' zou verschijnen had ik destijds niet durven voorspellen. Wisten wij veel of ons experiment wel zo lang zou duren! Want een experiment was het, om een partij die helemaal vanaf grass roots niveau was opgebouwd in de Tweede Kamer te brengen.

Maar nodig was het, om twee redenen:
Extern: Onder Lubbers III was links verworden tot één slappe hap. Intern: De SP had al vaak geprobeerd in de Kamer te komenNu móest het lukken.

Het is er geregeld óp gegaan, om het op zijn Brabants te zeggen, maar we zijn niet ónder gegaan.

Over hoe het gegaan is, welke bochten we genomen hebben en welke botsingen dat af en toe opgeleverd heeft, staat in dit boek.

Tenminste: dat neem ik aan. Ik heb het boek alleen kunnen doorbladeren, nog niet écht kunnen lezen.

Het aan de SP eerder ter beschikking gestelde exemplaar hebben Tiny Kox en ik geschonken aan Karel Glastra van Loon toen wij daar onlangs waren. Karel is momenteel aan het bijkomen van een ingrijpende behandeling, die hem hopelijk weer kerngezond maakt zodat we weer gauw van zijn geweten gebruik mogen maken bij het bedenken van nieuwe stappen op ons politieke pad.

Karel was trouwens de eerste die 'n heus boek over de SP schreef: Afstudeerscripties hadden we al veel gezien.

De titel van Karels boek: De poppe-methode
Over Remi Poppe en over zijn opmerkelijke en onorthodoxe milieuspeurwerk.

Later hielp Karel mij bij het schrijven van `Tegenstemmen' te schrijven.
Hij leerde mij `to kill my darling'.

Naast Karel is er Kees, Kees Slager, die op ons verzoek het SP-werk op afdelingsniveau in beeld bracht in zijn fantastische avonturenboek `Het geheim van Oss'. Wie het nog niet gelezen heeft raad ik het ten zeerste aan. Het raakt immers de kern van de SP, wie we zijn en waarom we zijn zoals we zijn en doen wat we doen.

Beide heren zijn - toeval of niet - nu bezig met 'n boek dat de werktitel meekreeg: `Hoe dan, Jan'. Dat is niet de naam van `n Chinees gerecht maar de titel van 'n diepgaand gesprek met de fractievoorzitter van de SP over van alles en nog wat. In verband met de pech die Karel overkomen is heeft het boek enige vertraging opgelopen.

Goed, Kees Slager schreef dus een bijna 500 pagina's tellend boek over Oss.
Maar, hoe volledig het boek van Kees ook was, het kon niet alles vertellen en beschrijven. Het boek beperkte zich immers voor het grootste deel tot de ontwikkeling van de SP in het Brabantse Oss.

Precies daarom was ik zo blij dat Rudie voorstelde om `De socialisten' te schrijven, waarin zoals de titel vermeldt, `achter de schermen van de SP' gekeken wordt.

Rudie heeft dan ook alle medewerking gekregen om zijn werk in alle vrijheid te doen. Dat gegeven schijnt bijzonder te zijn. Partijen zijn niet zo blij met pottenkijkers blijkbaar.

Wij hebben daar geen moeite mee, al houdt het ook risico's in. De NPS-film waarin o.a. een beeld werd gegeven van hoe het er bij de SP aan toe gaat, heeft ons dat ondubbelzinnig duidelijk gemaakt. Wanneer je de burelen, archieven en alles wat iets meer zij openstelt, hoop je natuurlijk op ook integriteit aan de andere kant

Je gaat er niet vanuit dat als je al je hele politieke leven jaarlijks grote bedragen in de partijkas stort, 'n weekblad dan 'n foto van jou op cover zet met als titel `de uitbuiters van de SP'. Of, zoals 'n ander weekblad deed: 'n foto van mij afdrukken nonchalant leunend op 'n Bentley en er dan niet bij vertellen dat die foto was gemaakt voor Quote in het kader van 'n artikel met als onderwerp `Marijnissen ontmoet de nouveau riche'.

Ikzelf heb Rudie voor het boek 'n aantal malen langdurig gesproken, en ik ga er ongelezen vanuit dat hij het boek naar eer en geweten heeft geschreven.

Het boek behandelt verleden, heden en toekomst van de SP. De nadruk ligt op de jaren na de grote doorbraak in het begin van de jaren negentig. Het boek schijnt ook interessante onthullingen te bevatten, zelfs voor mij. Het gaat dus ook over hoe het mis kan gaan binnen de SP.

Ik heb ook begrepen dat u in dit boek kunt nalezen hoe het ons vergaan is in de tumultueuze periode tussen 2001 en 2003, toen we eerst met Pim Fortuyn en daarna met Bos en Balkenende te maken kregen, en hoe verschillende mensen met verschillende meningen daarop kritisch terugblikken.

Met dit boek wordt, denk ik, hoop ik `n waardevolle bijdrage geleverd aan het in kaart brengen van het fenomeen SP - want dat is het, zou de vader van Dik Trom zeggen.

Ik vind dat de SP die aandacht verdient. En ik vind het vooral fijn dat dit boek niet alleen gaat over degenen van ons, mijzelf voorop, die voortdurend in de schijnwerpers staan.

In `De Socialisten' worden naar ik heb begrepen ook anderen - terecht
- in de schijnwerpers gezet: de onmisbaren in de partijorganisatie, die doorgaans in stilte de club draaiende en groeiende houden: in de Kamer en in de afdelingen van onze partij.

De SP heeft nu meer dan 43.000 leden. Onze leden zijn actiever dan in welke andere partij ook. Ze zijn van onschatbare waarde voor de SP, maar ook voor de mensen waarvoor ze zich inzetten.

Díe socialisten komen ook in `De Socialisten' gelukkig ook aan bod en daarvoor bedank ik Rudie Kagie, want het zijn de schouders van al díe mensen waarop wij hier in de Haagse politiek mogen staan en daardoor in het zicht kunnen komen. Zonder die mensen was Jan Marijnissen nergens, ik hoop dat dit boek dát ook duidelijk maakt.

Nu ik zelf 'n exemplaar heb, ga ik het natuurlijk allemaal snel écht lezen. Hopelijk doen jullie dat allemaal ook.

Dat is fijn voor de schrijver, die er meer tijd in gestoken heeft dan aanvankelijk gepland.

En dat is fijn voor de uitgever, die het aandurfde om Rudie de vrijheid te geven zijn boek over een politiek fenomeen te schrijven. Hartelijk dank, uitgever Mets en Schilt - en een goede verkoop toegewenst. En als jullie en hopelijk nog heel veel meer anderen die willen weten hoe het reilt en zeilt in de SP, dit boek lezen, wordt daarmee het beeld van de SP, van de socialisten, weer wat completer.

Ik wens u veel leesplezier en ik dank Rudie Kagie voor zijn tijd, zijn inzet en zijn inspiratie.

Op `De socialisten'!

Rudie Kagie: De socialisten - achter de schermen van de SP

Hardcover | 245 Pagina's | Mets en Schilt uitg. | 2004

ISBN: 9053303650

EUR 18,00