Partij van de Arbeid


19-05-2004


Jongerenfractie geeft zijn mening over veiligheid op school


Naar aanleiding van de beschietingen op het Terra College is het
duidelijk geworden dat het niet altijd goed gaat met de veiligheid van
leerlingen en leerkrachten op scholen in ons land. Dit en andere
incidenten hebben duidelijk gemaakt hoe gevaarlijk het kan zijn als
ouders en leerlingen zich in een sociaal isolement bevinden. Als
leerlingen en leerkrachten niet meer met elkaar praten over problemen
en als leerlingen niets doen aan hun problemen of niet op tijd worden
geholpen. Minister van der Hoeven heeft een aantal maatregelen
aangekondigd om de veiligheid op scholen en de opvang van moeilijk
behandelbare leerlingen te verbeteren. Deze maatregelen zijn ook van
invloed op het Amsterdamse.


Om te weten te komen hoe Amsterdamse scholieren denken over de
veiligheid op hun school en hoe dat verbeterd kan worden peilde
raadslid Amma Asante, woordvoerder jeugdzaken, de mening bij een
aantal van hen die lid zijn van de jongerenfractie van de PvdA
Amsterdam. Zie bijgaand hun reacties.


Veiligheid geleerd


Dat het veilig bij mij op school is daar ben ik blij mee. Dat zal ook
niet snel veranderen. Mijn idee van een veilige school is dat je,
zowel leerling als leraar, de vrijheid hebt om je functie uit te
oefenen zonder daarin op je woorden te letten. De relatie tussen een
leerling en zijn leerkrachten is heel belangrijk. Iedereen kent de
hiërarchie tussen die twee, alleen weten ze het vaak van elkaar niet.
Een leraar en leerling horen vaak met elkaar in dialoog te gaan om zo
elkaar op de hoogte te houden van hun beeld van de school en vooral
van elkaar. Als de relatie tussen de leraar en een leerling misgaat,
kun je naar mijn mening niet meteen de school de schuld geven. Wel
vind ik dat een school zoveel mogelijk ervoor moet zorgen dat een
leraar het contact met zijn leerling behoudt en vooral evalueert om
een bepaalde tijd. Ik vind dat het een verantwoordelijkheid is van
ouders, leerkrachten, schoolbestuur en de leerling zelf. Ik vind dat
bijvoorbeeld de leerkracht de indruk kan geven aan een leerling dat
hij/zij bij de leerkracht terecht kan voor vragen of opmerkingen. Ik
merk bij bepaalde leerkrachten een sterke nadruk van hun positie wat
er naar mijn mening zorgt dat er een grote kloof ontstaat tussen
leerling en leerkracht. Laat het duidelijk zijn dat er een verschil is
tussen een leerling en leerkracht en dat de leerkracht zeker een
gezaghebbende rol moet hebben voor de klas, maar toenadering zoeken
tot elkaar en met elkaar in dialoog gaan is noodzakelijk. Ik denk dat
een loket bureau jeugdzorg nauw samen moeten werken met de scholen en
leraren. Zodat het oppakken van signalen die aangeven dat het kind
problemen heeft makkelijker wordt. Een betere samenwerking is denk ik
van belang, ik denk dat de ouders, bureau jeugdzorg en scholen elkaar
niet snel vinden. De gemeenteraad kan volgens mij ervoor zorgen dat er
samen met scholen en de verschillende hulpinstanties voor jongeren
elkaar kunnen vinden. Ik denk dat het vooral komt door juist met die
verschillende instellingen met te praten. Het is zo dat bureau
Jeugdzorg al samenwerkt met de lokale scholen, een snellere verwijzing
van de leerling door de school naar bureau zou naar mijn mening
moeten. Als een school niet weet wat zij met een leerling moet, dat
zij dan met de instellingen samenwerken om zo tot een oplossing te
komen. Ik hoop dat je hierdoor een beeld hebt hoe ik veiligheid op
school zie.


Sami El Ghalbzouri


Lid Jongerenfractie PvdA Amsterdam


Leerlingen en leerkrachten moeten meer met elkaar praten


Een veilige school is voor mij een school waar je niet bang hoeft te
zijn voor dingen, zoals bijv. chantage, geweld, bedreigingen
enzovoorts. Bij mij op school is het veilig. Maar dat komt eerder
omdat het een kleine school is. Je kent iedereen en daar ga je dus ook
geen ruzie mee maken. Er is ook beveiliging aanwezig. Dat is altijd
goed voor eventuele escalaties. Maar op andere scholen die ik ken
wordt er niet echt veel aandacht aan besteedt. Er is wel
camerabeveiliging. Maar dat is ook niet alles. Ik denk dat als je
leerlingen wil beschermen je ze persoonlijk moet benaderen. Dan zullen
ze waarschijnlijk eerder open zijn. Dan zou je er eventueel achter
kunnen komen wat er met deze personen aan de hand is. Je zou erachter
kunnen komen of die personen worden bedreigd door medescholieren. Maar
dankzij vele mentoren en mentrices die hier weinig aandacht aan
besteden zullen ze hier niet achter komen. Ik zelf heb een mentrix die
het zich echt niet interesseert wat ik doe. En als ze een gesprek met
me heeft doet ze alsof ze me wil helpen. Nou is er met mij niets aan
de hand. Maar stel het zou wel het geval zijn. Dan zou ze er niet
achter zijn gekomen. Bovendien denk ik dat als je deze mensen benaderd
je andere dingen zou kunnen voorkomen zoals: steekpartijen, gevechten
en al dat andere onnodige geweld.


Als leerkrachten echt moeite willen doen voor ons zouden ze vaker met
ons in gesprek moeten gaan. Maar je ziet dat het ze eigenlijk niks
interesseert. En als een scholier dat merkt is diegene ook niet open
tegenover de leerkrachten. Als je weet dat iemand iets doet omdat
diegene het moet doen dan ga je geen moeite doen om je problemen of
dingen waar je mee zit naar boven te gooien. En omdat veiligheid van
de school vaak dit als een begin heeft wat later tot ernstige gevolgen
kan leiden vindt k wel dat er iets moet worden gedaan hieraan.


De dingen die verbeterd zouden kunnen worden zijn wat mij betreft de
benadering van leerkrachten tegenover scholieren. Dat zou helpen. Want
wat vaak het geval is. Is dat er scholieren worden bedreigd, ook van
buitenaf. Door gesprekken zul je veel dingen kunnen achterhalen. Wat
ook kan helpen is het uitbreiden van de taken en werkzaamheden van
leerkrachten. Ze zouden meer functies moeten krijgen zoals het zich
kunnen met bemoeien problemen leerlingen die problemen hebben. Dan heb
je ook nog zoiets als 'zinloos geweld'. Die mensen moeten gewoon
streng worden aangepakt. Vaak krijgen mensen die gevechten hebben
gehad of andere zaken gewoon een tijdelijke schorsing. Hieruit zullen
ze denken en begrijpen dat het niet serieus is en zouden ze het zo nog
een keer doen.


Als het gaat om de verantwoordelijkheden vind ik dat er niet alleen
naar scholen gekeken moet worden. In sommige gevallen denk ik dat de
politie ook wel wat mag doen. En ik denk dat beveiliging ook een goeie
oplossing is voor dit soort zaken.


Over de vraag wat ouders zouden kunnen doen wil ik het volgende
zeggen: vaak hebben ouders geen idee van wat er door hun kind's hoofd
speelt. Dus veel kunnen ze niet doen behalve het juist opvoeden van
hun kinderen en straf geven. Ja, het ligt er natuurlijk aan om welke
leeftijdsgroep we het hebben. Want een kind van 18 kun je natuurlijk
ook niet zeggen van: blijf in je kamer!... Maar zoals ik al zei, veel
ouders interesseert het niet, of ze hebben geen idee wat hun kind op
school doet. De ouders moeten er bij betrokken raken door de school.
Het gaat immers om hun kinderen.


En er zouden op alle scholen een loket van bureau jeugdzorg moeten
zijn. Bij ons op school is dat nog niet het geval. Ik weet niet waar
ik naar toe kan als ik problemen heb.


Tenslotte zou de gemeenteraad van Amsterdam ervoor kunnen zorgen dat
leerlingen met problemen beter geholpen worden. Dat kan bijvoorbeeld
door de ouders van deze kinderen meer te betrekken bij het
schoolgebeuren. Daarnaast kunnen ze mensen erbij betrekken waar
kinderen tegenop kijken en met hen laten praten. Ik denk dat ze in
deze tijd nog eerder naar een beroemde voetbalspeler luisteren dan
naar hun eigen ouders. Ik heb het absoluut niet over alle kinderen,
maar jammer genoeg velen wel.


Hicham Bouanani


Lid Jongerenfractie PvdA Amsterdam


AA