Vrije Universiteit Amsterdam

Overzicht | veb@dienst.vu.nl

---

Speekseleiwit weert bacteriën en verraadt mogelijk kanker

Toevoeging van een deel van het lichaamseigen eiwit agglutinine aan onder meer tandpasta en spoeldranken kan mogelijk helpen de schadelijke werking van bacteriën tegen te gaan. Dat blijkt uit onderzoek van Floris Bikker, waar hij dinsdag 25 mei op promoveert. Nog verrassender was dat het bacteriebindende eiwit mogelijk de aanwezigheid van speekselkliertumoren verraadt.

De speekselklieren en de slijmvliezen in longen en maag-darmkanaal produceren van nature agglutinine. Het eiwit vangt een breed spectrum van schadelijke bacteriën weg door te binden aan stoffen (fosfaatgroepen) die algemeen voorkomen op de buitenzijde van bacteriën. Om erachter te komen welk deel van agglutinine verantwoordelijk is voor die binding, hakte de promovendus het eiwit dat bestaat uit een keten van aminozuren, onderverdeeld in domeinen in verschillende stukken. Daarnaast vergeleek Bikker de aminozuurvolgorde van agglutinine met die van eiwitten in hersenen en longen, want daar blijkt agglutinine ook voor te komen.

Het bacteriebindende element, zo ontdekte Bikker, is een ketentje van elf aminozuren. De bindingsplek komt herhaaldelijk voor in één eiwitmolecuul: er zit er één in elk domein van het SRCR-type, en daarvan heeft elk agglutinine-eiwit er veertien. Bikker toonde ook aan dat agglutinine in twee varianten bestaat: een korte en een lange versie. De eerste kan 30 tot 45 procent minder bacteriën binden, waarschijnlijk door het kleinere aantal bindingselementen. Of mensen met een korte variant gevoeliger zijn voor mond-, long- en maag-darmkanaalinfecties, moet nog blijken uit verder onderzoek.

Een verband tussen agglutinine en kanker kwam naar voren bij vergelijking van de aminozuurvolgordes van eiwitten in verschillende weefsels. Eiwitten uit longvocht en hersenweefsel, respectievelijk bekend onder de namen gp340 en DMBT1, blijken identiek aan agglutinine. DMBT1 staat voor Deleted in Malignant Brain Tumors-1, en is zo genoemd omdat dit agglutininesynoniem afwezig is in sommige hersentumoren. Bikker keek vervolgens naar de eiwitsamenstelling in en rond speekselkliertumoren. Agglutinine blijkt ook in sommige van deze tumoren afwezig, maar wordt dan wel in verhoogde hoeveelheden geproduceerd door gezond weefsel er omheen. De promovendus vermoedt dat de hoge concentraties agglutinine in speeksel de aanwezigheid van speekselkliertumoren kan verraden.

Volgens Bikker bieden de resultaten in ieder geval mogelijkheden voor toepassingen in mond-, en spoeldranken, tandpasta, en kauwgom, maar ook in zalf, neus- en oogdruppels.