Erasmus


02-08-2004: Artsen in Nederland passen bij patiënten in de laatste levensfase relatief vaak terminale sedatie toe

Onderzoekers van het Erasmus MC en het VU Medisch Centrum concluderen dit in het artikel 'De praktijk van terminale sedatie in Nederland' dat op 3 augustus aanstaande verschijnt in het tijdschrift 'Annals of Internal Medicine'.

Terminale sedatie is het toedienen van middelen om een patiënt in diepe sedatie of coma te brengen, waarbij wordt afgezien van de kunstmatige toediening van voeding of vocht. Het resultaat is dat de patiënt binnen afzienbare tijd overlijdt. Terminale sedatie kan worden toegepast bij patiënten in de laatste levensfase als behandeling met andere middelen niet meer toereikend is om pijn, benauwdheid, onrust of angst te verlichten.

De onderzoekers vroegen 410 artsen uit diverse specialismen naar de frequentie waarmee zij in de jaren 2000 en 2001 terminale sedatie hebben toegepast. 52% van de artsen gaf aan in deze periode wel eens terminale sedatie te hebben toegepast. In 78% van de gevallen betrof het personen van 65 jaar of ouder en in 54% van de gevallen patiënten met kanker. Op basis van deze studie en een Nederlandse studie met een andere opzet kan worden geschat dat terminale sedatie werd uitgevoerd in 4%-10% van alle sterfgevallen in Nederland.

Doel van de terminale sedatie was meestal om pijn (51%), onrust (38%), benauwdheid (38%) en angst (11%) te verlichten. Daarnaast was bespoediging van het levenseinde het uitdrukkelijke doel in 17% van de gevallen. De beslissing om diep te sederen werd in 93% van de gevallen overlegd met de familie en in 59% van de gevallen met de patiënt. De beslissing om af te zien van voeding of vocht werd in 73% van de gevallen overlegd met de familie en in 34% van de gevallen met de patiënt.

Deze studie was onderdeel van het onderzoek waarin de toetsingsprocedure euthanasie werd geëvalueerd. Er zijn een aantal verschillen tussen terminale sedatie en euthanasie. Euthanasie wordt per definitie uitgevoerd op uitdrukkelijk verzoek van de patiënt. Zo'n uitdrukkelijk verzoek is niet noodzakelijk voor terminale sedatie. Bij euthanasie overlijdt de patiënt als gevolg van de dodelijke middelen die zijn toegediend. Bij terminale sedatie overlijdt de patiënt als gevolg van de onderliggende ziekte, door het onthouden van voeding of vocht, of door de toediening van sedativa of morfine. Bovendien worden de middelen bij euthanasie altijd toegediend met het uitdrukkelijke doel om het levenseinde van de patiënt te bespoedigen, terwijl dit bij terminale sedatie slechts in beperkte mate het geval is.