Ingezonden persbericht


Onder embargo tot dinsdag 24 augustus 13:00 uur

Den Haag

Fathers 4 Justice

PLAATS VAN SAMENKOMST: PARKEERPLAATS TEGENOVER MADURODAM IN DEN HAAG, OM 13:30, DINSDAG 24 AUGUSTUS 2004. Na het briefen van de pers rijden we met naar de Kinderbescherming in Den Haag, waar Tom afscheid zal nemen op de stoepen voor het gebouw. Aanwezig zullen zijn: Tom, zijn nieuwe partner, en een woordvoerder van de Nederlandse afdeling van Fathers 4 Justice.

Rotterdamse man tracht zijn zoon te beschermen tegen verder lijden


---

Een Rotterdamse vader, Tom, nam afscheid van zijn zoon op dinsdag 24 Augustus om 13:45 uur voor het gebouw van de Raad voor Kinderbescherming in Den Haag. Na een vergeefse strijd van meer dan een jaar om toegang tot zijn zoon te krijgen, wordt hij nu gedwongen het gevecht op te geven. "Mijn zoon wordt gebruikt als wapen tegen mij", zegt hij,"en jammer genoeg moet ik mij realiseren dat het voortzetten van de strijd alleen zal bijdragen tot het voortzetten van het leed dat mijn zoon moet ondergaan".

Tom's afscheid van zijn zoom vond plaats op de stoepen van de Kinderbescherming. Het was een emotionele en kleurrijke gebeurtenis. Vertegenwoordigers van de campagne groepering voor gelijkwaardig ouderschap Fathers 4 Justice waren aanwezig om Tom te ondersteunen. Vele van haar leden zijn ook reeds jaren verstrengeld in een strijd om toegang tot hun kinderen.

Tom zag zijn 5 jarige zoon voor het laatst in Juni 2003. Zijn nieuwe partner sinds 2 weken en haar jonge zoon ontmoetten Tom's zoon voor de eerste keer. Tom's ex-vrouw beschuldigde de nieuwe partner van Tom vrijwel onmiddellijk na de kennismaking van seksueel misbruik van Tom's zoon. Het AMK deed onderzoek inzake de beschuldiging en vond geen bewijs dat er enig misbruik had plaatsgevonden. De Raad van Kinderbescherming in Den Haag werd gevraagd een rapport te produceren dat de Rechtbank zou kunnen adviseren. Toen dit rapport uiteindelijk arriveerde bleek het een grote schok voor Tom en zijn nieuwe gezin. Het bevatte slechts de beschuldigingen van de moeder, en verzuimde de bevindingen van het AMK te vermelden. Tevens bleek dat de Raad geen enkele persoon had geïnterviewd die het verhaal van Tom's ex-vrouw zou tegenspreken. Wel bevat het rapport advies voor omgang in een zogenaamd omgangshuis. Omgangshuizen zijn echter desastreus voor de beeldvorming van een kind rond de ouder met omgang en put de betrokken ouder financieel compleet uit. Fathers 4 Justice beschouwt de zogenaamde omgangshuizen als nutteloos in zaken waarin geen enkele gegronde reden is om normale omgang tussen het kind en beide ouders te laten plaatsvinden.

Tom legt uit: "Ik ben ontzet dat enige ouder zijn eigen kind kan inzetten als wapen tegen de andere ouder. De schade die zulk gedrag veroorzaakt bij het kind is diepgaand en onherstelbaar. Ik ben ontzet dat onze zogenaamde kinderbescherming dergelijk gedrag actief promoot ".

De Kinderbescherming claimt dat waarheidsbevindingen geen onderdeel uitmaakt van haar activiteiten. Desalniettemin produceert de Kinderbescherming een rapport dat de Rechtbank adviseert over de vraag of een vader al dan niet toegang tot zijn kinderen dient te hebben. Hoe is het mogelijk dat de familiewetgeving een advies aan de Rechtbank toestaat dat niet gebaseerd is op de waarheid? Toch is dit precies wat er 27 keer per dag in Nederland gebeurt.

Tom heeft weinig hoop dat hij ooit zijn zoon weer zal kunnen zien. Hij heeft wettelijk ouderlijk gezag, maar het voortzetten van de strijd om zijn zoon te zien zal slechts resulteren in meer beschuldigingen en hersenspoelingen van zijn zoon. "Het is de moeilijkste beslissing in mijn leven", zegt Tom, "maar uiteindelijk moest ik hem nemen. Indien de autoriteiten niet bereid zijn de waarheid te zoeken, en in plaats daarvan de ongegronde beschuldigingen van de moeder actief promoten, dan moet ik datgene doen wat de psychische schade aan mijn zoon zo veel mogelijk minimaliseert. Treurig genoeg verliest hij daarbij zijn vader, echter als vader onder de huidige Nederlandse familiewetgeving is men machteloos".

De Kinderbescherming is een organisatie bedoeld om kinderen te beschermen tegen misbruik - en toch worden per dag 27 kinderen ernstig misbruikt door dezelfde organisatie die claimt dat zij kinderen beschermen. Elke dag wordt bereikt dat 25 kinderen hun vader nooit meer zullen zien, en nog 2 kinderen zullen hun moeder nooit meer zien. Niet omdat die ouder een slechte ouder is, maar simpelweg wegens het gemak van de andere ouder - en om de winst te waarborgen voor familierecht advocaten, de carrières van werknemers van de kinderbescherming te waarborgen, en om de nieuwe industrie rond omgangshuizen te financieren. De effecten op de verbannen ouder zijn enorm. Vele verbannen ouders (in 90% van de gevallen de vader) blijven getraumatiseerd en financieel gebroken door het systeem achter. 70% van hen eindigt in de WAO als een gigantische kostenplaats voor de gemeenschap. De effecten op de betrokken kinderen zijn onuitwisbaar.

Een woordvoerder van Fathers 4 Justice zei: "We hebben leden gevraagd om Tom's verdriet en privacy te respecteren. De leden die hier aanwezig zijn, zijn hier om Tom te steunen terwijl hij afscheid neemt van zijn zoon. De corruptie van rechtvaardigheid in de familiewetgeving is een nationaal schandaal." De woordvoerder voegde eraan toe "Meer dan de helft van de zaken van advocaten firma's - een geschatte 40% van het inkomen - komt voort vanuit de familiewetgeving. We gaan ervan uit dat Minister Donner oprecht wenst om de toenemende crisis in de familiewetgeving te beëindigen, maar dat hij te bang is om de consequenties te aanvaarden. Deze consequenties behelzen de gevolgen voor een legale industrie die enorme economische belangen heeft bij het in stand houden van een systeem dat werkt tegen de belangen van kinderen in. Echter, in een beschaafde gemeenschap dient het belang van onze kinderen te prevaleren boven de grote financiële belangen en winsten in de industrie van familiewetgeving".