NFG
Gebrek aan psychosociale zorg wordt de samenleving noodlottig
Maatschappij vraagt permanente zorg
Het idee van meer controle en discipline voor allerlei groeperingen in
de samenleving is al van vele kanten besproken. Na elk incident staan
de politiek en de media vol van retorische commentaren en een
avondvullende programma.
Maar............wat verandert er?
Op deze vraag antwoordt de Nederlandse Federatie Gezondheidszorg met
het opzetten van regionale NFG-praktijken voor psychosociale en
maatschappelijke dienstverlening. De federatie heeft geluisterd naar
de psychosociale en maatschappelijke behoeften van de cliënten en
hulpverleners uit de regio.
Vanuit de praktijk ontwikkelde zich daardoor hulpverlening die wel
aansluit op de welzijnsbehoefte van de regio; tot op heden zonder
financiële ondersteuning van de overheid.
Is het niet zo dat veel mensen, anno 2004, in psychosociale verwarring
verkeren? Ouderen die van hun geld niet meer rond kunnen komen en
daardoor verwaarloosd en gedesoriënteerd raken? Werknemers die een
onzeker toekomstperspectief hebben? Jongeren die zich eenzaam voelen
en op zoek zijn naar een eigen identiteit? Veel mensen zijn de weg
kwijt en ervaren het leven steeds meer als onleefbaar. Mensen zoeken
een vervanging, een surrogaat: drugs, alcohol en agressie bij
jongeren; schulden, desinteresse en soapseries bij volwassenen;
isolement bij ouderen.
Steeds meer dringt de vraag zich op hoe men allerlei vervolgexcessen
van deze verwarring kan voorkomen. Maatregelen spelen niet in op het
voorkomen van deze excessen, maar worden achteraf gecreëerd. Vaak zijn
dit maatregelen die niet inspelen op de achterliggende oorzaken van
geweld, armoede, depressiviteit en suïcidaliteit maar op de gevolgen
ervan. Zij leiden echter niet tot de gewenste cultuuromslag in onze
maatschappij.
Psychosociale zorg
Zolang psychosociale werkers niet in staat gesteld worden om op grote
schaal zorg en hulpverlening te bieden aan de genoemde groepen, blijft
men in de maatschappij aanmodderen. De politiek lijkt vooralsnog doof
en blind en praat liever óver de mensen dan mét de mensen.
Psychosociale zorg kan ingezet worden op alle terreinen in de
jeugdhulp en in de volwassenen- en ouderenzorg. Niet door er over te
debatteren, maar door de mouwen op te stropen en daadwerkelijk aan de
slag te gaan; aan de slag aan de basis, als gezinscoach, jeugdwerker,
psychosociale zorgverlener aan ouderen, enz. Psychosociale problemen
moeten aangepakt worden bij de basis, de lijnen moeten kort zijn en de
aanpak moet berusten op een beginsel van een liefdevolle aanpak; van
vertrouwen kweken, van respect voor de ander en voor elkaar, van
waardering en van een gevoel van saamhorigheid. Psychosociale werkers
kunnen werken aan zorgstructuren in de wijk, de samenleving en
samenwerkingsverbanden. Zij kunnen een signaleringsinstrument
ontwikkelen en onderhouden, als............de overheid de
psychosociale werkers de kans geeft!
Regionale investeringen
Wat in de eerste plaats nodig is, is een fikse investering van de
regionale overheid in de psychosociale hulpverlening. Geen
investeringen voor onderzoek, vergaderingen en al wat dies meer zij,
maar investeringen in daadkracht en in het herziene normen- en
waardenbesef. Een instituut dat de gelden voor psychosociale
begeleiding en hulpverlening beheert en direct de lijnen met de basis
onderhoudt, zonder tussenkomst van allerlei ambtelijke lagen of
anderszins. Als de overheid (lees: de samenleving) niet bereid is tot
deze investeringen dan valt er geen alternatief te verwachten voor de
voortschrijdende verloedering van de samenleving.
07 sep 04 09:47