Veroordeeld WTO noemt Europese en Amerikaanse landbouwsubsidies illegaal
Novib en haar zusterorganisaties binnen Oxfam verwelkomen de uitspraak
van de Wereld Handels Organisatie WTO die het grootste deel van de
subsidies die Europa en de Verenigde Staten aan hun suiker- en
katoenboeren geven als illegaal bestempelt.
In twee aparte rechtszaken bij de WTO geschillencommissie, aangebracht
door Brazilië en andere ontwikkelingslanden, zijn de Europese Unie en
de Verenigde Staten schuldig bevonden aan het betalen van subsidies
die overproductie aanmoedigen en die dumping van overschotten van
landbouwproducten op de wereldmarkt toestaan. Hierdoor wordt het
levensonderhoud van miljoenen arme boeren in ontwikkelingslanden
ondermijnd.
"Deze uitspraken zijn een triomf voor ontwikkelingslanden en een
waarschuwing voor rijke landen die steeds weer de regels van de WTO
aan hun laars lappen. Door de westerse oneerlijke subsidiesystemen
blijven miljoenen mensen in armoede leven", aldus Adrie Papma, Novib
directeur handelscampagne.
Het katoenpanel stelt dat de Amerikaanse 3,2 miljard dollar aan
directe katoen subsidies en 1,6 miljard dollar aan export kredieten
(voor katoen en andere producten) niet in overeenstemming met de WTO
regels zijn. Dit betreft bijna alle katoensubsidies en ongeveer 50 %
van alle exportkredieten van de Verenigde Staten in 2002.
Het suikerpanel stelt dat de Europese Unie meer dan vier keer de door
de WTO toegestane hoeveelheid gesubsidieerde suiker naar de
wereldmarkt exporteert. Onder de WTO Uruguay ronde heeft de Europese
Unie afgesproken dat ze maximaal een miljoen ton per jaar aan
gesubsidieerde suiker zou exporteren, maar in de praktijk is dat vijf
miljoen ton door een systeem van indirecte subsidies. Dit veroordeelt
de WTO.
Adrie Papma: "De Europese Unie en de Verenigde Staten zijn in het
ongelijk gesteld. Ze moeten nu de aanbevelingen van de panels opvolgen
en onmiddellijke stappen ondernemen om hun oneerlijke regelingen te
hervormen. Als ze dat niet doen, zullen zij een organisatie
ondermijnen die ze zelf gecreëerd en nodig hebben. De Europese Unie
en de Verenigde Staten hebben het mechanisme voor schikking van
geschillen bij de WTO zelf vaker gebruikt dan enig ander land. Ze zijn
niet alleen moreel verplicht om deze uitspraken te implementeren, maar
het is ook in hun eigen belang."
"De suikeruitspraak gaat over de Europese Unie die zich niet aan de
regels houdt en gesubsidieerde suiker op de wereldmarkt dumpt. De WTO
uitspraak zegt niets over de regelingen met betrekking tot
voorkeurstoegang voor ontwikkelingslanden. De Europese Unie moet zich
aan haar internationale toezeggingen houden om arme producenten toe te
staan hun suiker aan Europa te verkopen."
In ieder geval zullen alle partijen de mogelijkheid hebben om de
uitspraken aan te vechten voor de implementatie deadline van juli
volgend jaar. Novib/Oxfam roept hen op om niet in beroep te gaan maar
de uitspraken snel door te voeren.
Novib/Oxfam laat de gevolgen van deze landbouwsubsidies van de rijke
westerse landen zien binnen haar handelscampagne âMake Trade Fairâ.
Handel kan een mogelijkheid zijn om mensen uit de armoede te halen,
maar dan moet het wel volgens eerlijke regels gebeuren.
Novib/Oxfam schat dat de Amerikaanse katoendumping tussen 2001 en 2002
Afrika meer dan 300 miljoen dollar kostte. Landen als Mozambique,
Malawi en Ethiopië verloren sinds 2001 samen meer dan 238 miljoen
dollar als gevolg van beperkte toegang voor hun suiker tot Europaâs
markten.
Mozambique is het derde armste land in de wereld, meer dan driekwart
van de bevolking leeft van minder dan twee dollar per dag. Handel in
suiker is voor Mozambique een belangrijke kans om armoede te
verminderen en de levensstandaard van vele inwoners te verbeteren.
De suikerindustrie in Mozambique is een van de meest efficiënte in de
wereld, die suiker produceert voor ongeveer 280 dollar per ton. Dat is
veel minder dan de gemiddelde productiekosten in Europa, waar suiker
wordt geproduceerd voor driemaal de wereldmarktprijs. Maar Mozambique
wordt belemmerd om haar suikerproductie uit te breiden als gevolg van
beperkte markttoegang tot Europese markten en oneerlijke concurrentie
van gedumpte Europese suiker in Afrika. Gezien haar capaciteit had
Mozambique alleen dit jaar al 38 miljoen dollar kunnen verdienen aan
suikerexporten.
Voor tien miljoen mensen in West Afrika is katoen hun eerste bron van
inkomsten, voor velen van hen is het verbouwen van katoen de enigste
bron van inkomsten. Een West Afrikaanse boer verdient ongeveer 500
dollar per jaar aan de katoenoogst. Als gevolg van gedumpt Amerikaans
katoen (in Amerika krijgen 25.000 boeren jaarlijks 4 miljard dollar
subsidie) wordt de wereldprijs voor katoen gedrukt. Als gevolg daarvan
kunnen katoenboeren in Mali hun kinderen niet meer naar school sturen
en hebben katoenboeren in Benin geen geld meer voor medicijnen.
Oxfam International is een confederatie van twaalf
ontwikkelingsorganisaties die in 120 landen werken. De confederatie
bestaat uit: Oxfam America, Oxfam-in-Belgium, Oxfam Canada, Oxfam
Community Aid Abroad (Australië), Oxfam Germany, Oxfam Great Britain,
Oxfam Hong Kong, Intermon Oxfam (Spanje), Oxfam Ireland, Novib/Oxfam
Netherlands, Oxfam New Zealand and Oxfam Quebec.
Bron: Novib, 8 september 2004
Auteur: Novib