STING
http://www.sting.nl


Kabinetsbeleid betekent afbraak basiszorg

Utrecht 20 september - Het zorgbeleid 2005 past geheel in het beeld van een zich terugtrekkende overheid. De hervormingsagenda van Hoogervorst en Ross-van Dorp legt de verantwoordelijkheid voor de zorgverlening bij zorgverzekeraars, zorgaanbieders en lagere overheden. De hervormingen, het nieuwe woord voor bezuinigingen, leiden tot afbraak van de basiszorg. Sting maakt zich zeer ernstige zorgen over de kwaliteit en de toegankelijkheid van de huishoudelijke verzorging, die het fundament vormt van de gehele gezondheidszorg. De kabinetsplannen zijn rampzalig voor zorgvragers en leiden tot banenverlies voor helpenden en verzorgenden.

Het kabinet presenteert de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) als het wondermiddel tegen alle kwalen. Deze wet brengt onder andere (huishoudelijke) hulp en ondersteuning onder bij de gemeentelijke overheden. De WMO betekent het einde van de wettelijke aanspraak op deze basiszorgvoorzieningen. Het kabinet verwacht dat het schrappen van aanspraken kan worden gecompenseerd door eigen draagkracht en intensiever gebruik van mantelzorg. Sting deelt die verwachting niet. Integendeel: de WMO zal de zelfredzaamheid in de thuissituatie zeer sterk verminderen en huishoudelijke zorg ontoegankelijk maken voor grote groepen zorgafhankelijke ouderen, gehandicapten en cliënten met psychosociale problemen.

Om de kosten binnen de perken te houden stellen de bewindslieden van VWS tal van beheersmaatregelen voor. De regionale indicatieorganen krijgen de opdracht om strakker zorg toe te wijzen. Daarmee wordt de deur die toegang biedt naar zorgtoewijzing op een kier gezet. Duizenden zorgvragers blijven voortaan buiten staan, naarstig op zoek naar vrijwilligers en mantelzorgers die er niet zijn. De recent verworven mogelijkheden via het persoonsgebonden budget worden deels op losse schroeven gezet. Zorgvernieuwingsgelden gaan voor de bijl. Juist met deze gelden werkten zorginstellingen aan kwaliteitsverbeteringen van de zorgverlening en bekostigden zij bijscholingen voor hun verzorgenden.

Wat doet het kabinet nog wel? In ieder geval herhalen de bewindslieden met kracht enkele bezwerende mantra s: eigen verantwoordelijkheid van de burger en inzet van buren, vrienden en familieleden. Daarbij tonen zij zich doof voor berichten en ervaringen die zij nu al maandenlang ontvangen van mantelzorgorganisaties, cliënten- en beroepsorganisaties. In de zorgnota is helemaal niets terug te vinden over de misère van zorgafhankelijke ouderen en het verlies van werkgelegenheid en kwaliteit van zorg. Evenmin rept de nota over een begrip als kwaliteit van leven. Toch ziet het kabinet voor zichzelf een verantwoordelijkheid weggelegd als het gaat om kwaliteit, toegankelijkheid en betaalbaarheid van de zorg. Als dit kabinet die verantwoordelijkheid invult zoals tot nu toe, zal het in de zorgnota 2005 voorgestelde beleid leiden tot een ijstijd in de verzorging. Minder helpenden en verzorgenden, minder kwaliteit, minder zorg en nog meer zorgvragers in de kou.