CORDAID
Cordaid: Problemen van Azië en Latijns-Amerika van agenda af
De begroting van het ministerie van Ontwikkelingssamenwerking - als
onderdeel van die van Buitenlandse Zaken - beperkt zich vooral tot
veiligheidssituatie in Afrika. Latijns Amerika en Azië worden niet
genoemd. In combinatie met de sterke aandacht voor het probleem van
veiligheid en ontwikkeling, lijkt de minister vooral een korte termijn
visie op de Nederlandse OS-inspanningen te hebben. Nu in
Latijns-Amerika en Azië de veiligheidsproblematiek is afgenomen en in
vrijwel alle landen democratisch gekozen regeringen aan de macht zijn,
lijken ze beleidsmatig niet meer interessant. Dat is een
misvatting.
In Latijns-Amerika en Azië gaat het om de vraag of
ontwikkelingssamenwerking meer is dan crisisbeheersing en het
verhelpen van de diepste armoede. De groei van het bruto nationaal
product in een aantal landen maskeert de structurele problemen en de
massale marginalisering. Tachtig procent van de bevolking in deze
beide continenten heeft geen deel aan de economische groei en voert
een dagelijkse strijd om te overleven in de informele sector. In
landen als El Salvador, Honduras, de Filippijnen en Sri Lanka zijn
grote delen van de bevolking afhankelijk van de toelages van
geëmigreerde familieleden. De globalisering versterkt deze problemen
eerder dan dat ze die oplost. Het is jammer dat de armoedekant van de
globalisering niet meer op de agenda van Minister Van Ardenne schijnt
te staan.
Verkiezingen als democratische legitimatie zijn onvoldoende om te
kunnen spreken van good governance. De economische en politieke elites
hebben geen oog voor de belangen van de armste groepen en voor de
noodzaak om economische groei te verbinden aan de noodzaak om het
interne verdelingsvraagstuk prioriteit te geven. Azië en
Latijns-Amerika laten zien dat een beleid van
ontwikkelingssamenwerking dat geen verbinding maakt tussen de noodzaak
van economische groei en herverdeling in combinatie met empowerment
van de armste groepen, tegen een plafond aanloopt. Zonder visie op dat
punt blijft ontwikkelingssamenwerking een stoplap om de levenssituatie
van de armsten te schragen in landen waar de politieke en economische
elites zich doof houden voor de noodzaak van herverdeling van de
groeiende rijkdom.
Coherentie is terecht een van de centrale assen van het OS-beleid.
Ontwikkelingssamenwerking staat niet los van vraagstukken van vrede en
veiligheid, van vrijhandel, van kennisuitwisseling en innovatie, van
landbouwpolitiek. Met rede wordt op de sector een beroep gedaan om
nieuwe bondgenootschappen aan te gaan met andere sectoren, teneinde
samen effectiever te zijn in de bestrijding van armoede en
ongelijkheid. Maar de liefde kan niet van één kant komen. De
millenniumdoelstellingen over onderwijs, aids, toegang tot drinkwater
zijn niet alleen een zaak voor het ministerie van OS. Cordaid vindt
dat in de begrotingen van andere Ministeries meer aandacht zou moeten
zijn voor het internationale armoedevraagstuk.