Nederlandse Cystic Fibrosis Stichting


Nederlandse Cystic Fibrosis Stichting

"Geachte heer Hoogervorst", een brief van de NCFS aan de minister

23-09-2004
De Nederlandse Cystic Fibrosis Stichting heeft onlangs een succes geboekt in een bezwaarprocedure tegen De Friesland Zorgverzekeraar. De NCFS voerde deze voor iemand met Cystic Fibrosis ten aanzien van de vergoeding voor zittend ziekenvervoer (zie elders op deze website: De Friesland Zorgverzekeraar komt over de brug). Ondanks dit succes maakt de NCFS zich nog altijd ernstige zorgen over de uitwerking van de nieuwe regeling zittend ziekenvervoer bij mensen met Cystic Fibrosis. Daarom besloot de NCFS recent opnieuw in de pen te klimmen via onderstaande brief.

Aan de Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport De Heer Drs. J.F.H. Hoogervorst
Postbus 20250
2500 EJ Den Haag

Baarn, 16 september 2004

Excellentie,

De Nederlandse Cystic Fibrosis Stichting (NCFS) vraagt Uw aandacht voor de problemen, die zich voordoen bij patiënten met Cystic Fibrosis (CF) ten gevolge van de nieuwe regeling zittend ziekenvervoer, ingegaan op 1 juni 2004.

Deze problemen zijn voor patiënten met Cystic Fibrosis dermate urgent, dat er geen tijd is om evaluatie en debatten in de Tweede Kamer af te wachten.

Cystic Fibrosis is een ernstige, erfelijke aandoening met een progressief verloop en een beperkte levensverwachting. De helft van de patiënten komt voor het dertigste levensjaar te overlijden. In Nederland zijn ongeveer 1200 patiënten met Cystic Fibrosis. Een adequate behandeling is van levensbelang!!

Gezien de complexiteit en de ernst van de aandoening is het noodzakelijk, ook volgens internationale opvattingen, dat de patiënt in behandeling is bij een gespecialiseerd en ervaren multidisciplinair team in een van de zeven CF-centra in Nederland. De meeste patiënten zijn daarom genoodzaakt voor hun behandeling vele kilometers te reizen. Daarnaast vereist de behandeling veelvuldig bezoek aan andere behandelaars, zoals de fysiotherapeut, waarvoor ook de nodige kilometers moeten worden afgelegd.
De kosten die hiermee gemoeid zijn, gaan de financiële mogelijkheden van de patiënten (en in geval van kinderen, die van hun ouders) vele malen te boven. De meeste volwassen patiënten zijn afhankelijk van een Wajong-uitkering of hebben een partiële werkkring, omdat een volledige werkkring te vermoeiend en niet te combineren is met de intensieve behandeling. Bovendien zijn er vele extra kosten ten gevolge van Cystic Fibrosis die niet vergoed worden en die onvergoede kosten zijn alleen maar toegenomen.

Eén bezoek aan het CF-Centrum kost aan taxivervoer al gauw EUR 500,-- of meer. Dat is een exorbitant hoog bedrag, dat ook voor mensen met een regulier inkomen niet is op te brengen. De patiënt met Cystic Fibrosis moet - jaar in jaar uit - veelvuldig een beroep doen op de mensen in zijn of haar omgeving. Maar er zijn grenzen aan het sociale netwerk en de mantelzorg. En in het geval, dat de patiënt kan beschikken over vervoer per auto, zijn de steeds terugkerende kosten eveneens zeer aanzienlijk en niet op te brengen voor CF- patiënten en hun ouders. Het openbaar vervoer is voor de meeste patiënten niet haalbaar.

In de bijlage treft U een afschrift van een van de vele brieven aan, die aan een ziektekostenverzekeraar is gestuurd na afwijzing van het verzoek om vervoerskostenvergoeding. Deze brief geeft een indruk van de kosten en de problemen waar de patiënten met Cystic Fibrosis voor komen te staan.

Voor U was de constatering dat de mobiliteit in Nederland vergroot is mede aanleiding om de bestaande regeling te herzien. Dat de mobiliteit verhoogd is, wil niet zeggen dat er geen kosten aan het vervoer verbonden zijn.

De NCFS was geschokt over het feit dat slechts vier groepen van patiënten/gehandicapten een vergoeding voor vervoerkosten kunnen aanvragen bij hun zorgverzekeraar. Het verbaast ons zeer dat U voorbij gaat aan het feit dat ook andere patiënten noodgedwongen veelvuldig kosten moeten maken voor vervoer naar hun behandelaars. Op geen enkele wijze heeft U de keuze voor deze groepen gemotiveerd en evenmin de keuze om voor andere groepen de vergoeding van de gemaakte kosten te laten vervallen. En ook nu geeft U in antwoord op kamervragen van Kamerlid Kant aan, het aantal groepen niet uit te willen breiden.

Een uitspraak, die ons zeer verontrust. De hardheidsclausule biedt voor mensen met Cystic Fibrosis geen soelaas.

Aan de voorwaarde, dat een bezoek aan behandelaars tweemaal per week moet plaatsvinden, zullen de meeste patiënten niet kunnen voldoen. Dat zal doorgaans alleen bij frequent bezoek aan de fysiotherapeut het geval zijn. Maar dan wordt veelal niet voldaan aan de voorwaarde, dat er meer dan 25 kilometer overbrugd moeten worden. Hier wordt voorbijgegaan aan het feit, dat er ook hoge kosten verbonden zijn aan een minder frequent bezoek of aan een korte afstand. Een behandelingsfrequentie van eenmaal per maand kan al niet meer opgebracht worden door mensen met Cystic Fibrosis.

In Uw antwoord aan de Tweede Kamer op vragen van mevrouw Kant wijst u erop, dat mensen, wanneer hun aanvraag om vervoersvergoeding is afgewezen, kunnen "vragen om toepassing van de hardheidsclausule en in geval een dergelijk verzoek wordt afgewezen, bezwaar en zonodig vervolgens beroep tegen de beslissing van hun ziekenfonds kunnen maken".

De NCFS moedigt patiënten aan een beroep te doen op de hardheidsclausule en bezwaar aan te tekenen. De NCFS steunt hen daarbij waar nodig. Een beroepsprocedure wordt niet uit de weg gegaan.

Maar dit kost heel veel tijd. Tijd die patiënten met Cystic Fibrosis niet hebben. Hun behandeling moet doorgaan. Zij kunnen de verslechtering van hun ziektebeeld niet stopzetten. Het is van het grootste belang, dat hun behandeling geen onderbrekingen kent.

Patiënten en ouders zien zich, nu zij geconfronteerd worden met de gevolgen van de nieuwe regeling, genoodzaakt om de behandeling bij het CF-Centrum drastisch te verminderen of zelfs stop te zetten. Hetzelfde geldt voor bezoeken aan de fysiotherapeut en andere behandelaars. Voor deze patiëntengroep betekent dit ondermeer, dat slijm in de luchtwegen gaat vastzitten waardoor infectiegevaar wordt vergroot.

Dit leidt op korte termijn tot verslechtering van de conditie van de patiënt, de kans op complicaties neemt toe evenals het gebruik van medicijnen en het aantal ziekenhuisopnames. Daarmee nemen de kosten van de behandeling toe en nemen de kwaliteit én de kwantiteit van het leven van mensen met Cystic Fibrosis af.

De NCFS verzoekt U dan ook zéér dringend de regeling zittend ziekenvervoer zodanig bij te stellen, dat Cystic Fibrosis-patiënten aanspraak kunnen maken op vergoeding van de vervoerkosten die zij moeten maken voor een adequate behandeling. Deze is voor hen van levensbelang.

Gaarne zijn wij bereid tot nader overleg en toelichting.

Wij hopen op korte termijn een reactie van U te ontvangen.

Met de meeste hoogachting,

Drs. J.J. Noordhoek-van der Staay
Directeur

Bijlage: Een geanonimiseerde brief

cc.
Leden van de Vaste Kamercommissie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport
Chronisch zieken en Gehandicapten - Raad Nederland, College voor Zorgverzekeringen
Zorgverzekeraars Nederland

© NCFS, Dr. A. Schweitzerweg 3, 3744 MG Baarn telefoon 035 - 64 79 257, fax 035 - 64 79 489, e-mail info@ncfs.nl