College ter Beoordeling van Geneesmiddelen

Nieuws en publicaties

---

Geneesmiddelen Bulletin

September 2004

Ivermectine (Stromectol®), geregistreerd

Ivermectine (Stromectol®), geregistreerd

Ivermectine is een antiparasitair middel (anthelminthicum) bestemd voor de behandeling van scabiës (veroorzaakt door Sarcoptes scabiei), intestinale strongyloidiasis (anguillulosis), en microfilaremie bij patiënten met lymfatische filariasis veroorzaakt door Wuchereria bancrofti.1 Scabiës mag alleen worden behandeld als de diagnose klinisch en/of door parasitologisch onderzoek is bevestigd. In het geval van pruritus zonder formele diagnose van scabiës dient geen medicamenteuze behandeling te worden ingesteld. Ivermectine is afgeleid van de avermectines, een groep van macrocyclische lactonen die worden geproduceerd door Streptomyces avermitilis.
Bij patiënten met scabiës werden gunstige resultaten bij de meerderheid van de patiënten (>90% met het aanbevolen doseringsadvies) verkregen met ivermectine in vergelijkend onderzoek met benzylbenzoaat, lindaan en permetrine. De werkzaamheid en veiligheid van het middel bij patiënten met strongyloidiasis zijn aangetoond in klinisch onderzoek, onder meer in vergelijkend onderzoek met albendazol en tiabendazol. Bij patiënten met filariasis gaf vergelijkend onderzoek met diëthylcarbamazine (DEC) gunstige resultaten voor ivermectine. Ivermectine is niet werkzaam tegen volwassen wormen van Filariae-species. Voorzichtigheid is geboden bij gelijktijdige toediening met DEC. DEC heeft een snelle microfilaricide werking, waardoor ontstekingsreacties kunnen ontstaan op afbraakproducten van de afgestorven microfilariae.
De meeste bijwerkingen zijn licht en van voorbijgaande aard, maar de incidentie en ernst van de bijwerkingen kunnen hoger zijn bij een infectie met meerdere parasieten, zoals Loa loa, ernstige microfilaremie, ernstige of fatale encefalopathie. Voor de overige bijwerkingen kan men de samenvatting van de productinformatie raadplegen.1
In het enige, kleine, vergelijkende onderzoek naar de behandeling van scabiës met 19-24 patiënten per groep, was in vergelijking met lindaan de frequentie bijwerkingen van beide middelen zeer laag. De bijwerkingen waren niet van dezelfde aard voor beide middelen: hoofdpijn (één patiënt), hypotensie (één patiënt), buikpijn (één patiënt) en braken (één patiënt) voor ivermectine versus hoofdpijn (zes patiënten) bij lokale behandeling met lindaan. Er waren dus meer verschillende bijwerkingen na behandeling met ivermectine. Deze verschillen in soort bijwerkingen zijn te verwachten, omdat ivermectine systemisch wordt toegediend. Bij de behandeling van scabiës kan ivermectine (orale toediening) daarom iets vaker aanleiding geven tot lichte systemische bijwerkingen dan de lokale behandeling met lindaan.
De dosering bij scabiës is 200 µg/kg lich.gewicht eenmalig oraal. Een tweede dosis kan binnen twee weken alleen worden overwogen als er nieuwe laesies ontstaan of als parasitologisch onderzoek positief uitvalt. In geval van zeer ernstige infectie kan binnen 8-15 dagen een tweede dosis ivermectine en/of gelijktijdig lokale therapie nodig zijn. De veiligheid bij kinderen Bij scabiës kan ivermectine worden beschouwd als een alternatief voor lindaan.
¹ IB-tekst Stromectol® via: www.cbg-meb.nl,
Geneesmiddeleninformatiebank.

dr S. Simonian (CBG)

Top pagina