Chronisch zieken en Gehandicapten Raad Nederland

Louis de Vos

Louis de Vos, oud-voorzitter Gehandicaptenraad, overleden

Velen uit de gelederen van de CG-Raad hebben met ontroering kennis genomen van het overlijden van Louis de Vos, op 2 oktober jongstleden. De Vos was geruime tijd voorzitter van de Gehandicaptenraad, één van de organisaties die als 'voorganger' van de CG-Raad kan worden gezien.

De Vos verdiende zijn sporen voornamelijk in de wereld van visueel gehandicapten. Zelf was hij direct betrokken als vader van visueel gehandicapte kinderen. Hij werd een gedreven kracht in de wereld van mensen met een visuele handicap. Tevens werd hij er bestuurlijk actief. Vanuit deze expertise werd hij in 1988 gevraagd en gekozen als voorzitter van de Gehandicaptenraad.

De Vos was voorzitter van de Gehandicaptenraad van 1988 tot 1991. Hij vervulde vooral een rol in het omvormen van de organisatie tot een echte belangenorganisatie van mensen met een handicap. Een organisatie waarin zij zelf uitdrukkelijk het beleid maakten. Dit vereiste destijds een omslag in het denken en een aanpassing van de organisatievorm. De Stichting Nederlandse Gehandicaptenraad werd een echte vereniging: de Federatie Nederlandse Gehandicaptenraad. Bij de fusie van het Werkverband Organisaties van Chronisch Zieken (WOCZ) en de Gehandicaptenraad tot CG-Raad zei De Vos in een interview met het toenmalige blad Gehandicaptenraad Nieuws (december 2000) hier het volgende over:
'De achterban koesterde een zeker wantrouwen ten opzichte van bestuur en bureau. Mensen hadden de indruk dat de Gehandicaptenraad niet van hen was en namens hen werkte, maar meer voor en over hen ging. Ik gaf die critici groot gelijk. De mensen waar het allemaal om ging hadden te weinig greep op het beleid. Er was niet veel beweging in de organisatie te krijgen en daarmee werd er weinig vooruitgang geboekt. De invloed van doorgewinterde professionals uit de hoek van dienstverleners was veel te groot. Ze hadden toen nog vier zetels in het bestuur. Verder was er een sterke directeur op bureauniveau. Die had het bureau goed, misschien te goed georganiseerd. Er moest gewoon iets worden gedaan met de onvrede uit de achterban.'

De Vos slaagde erin de Gehandicaptenraad te veranderen in een organisatie van mensen met een handicap. Een organisatieonderzoek en hierop volgend een herstructurering van de hele organisatie waren noodzakelijk. De hele omslag in werkwijze en organisatievorm hield tevens in dat de Gehandicaptenraad een betaald voorzitter kreeg, die zelf deel uit moest maken van de beweging van mensen met een handicap. De Vos was daarmee de laatste onbezoldigde voorzitter. De Vos in het interview van december 2000: 'Een ware doorbraak in denken. De dienstverleners maakten niet langer deel uit van het bestuur. Toen de Algemene Ledenvergadering de plannen goedkeurde, had ik het gevoel dat ik met een gerust hart kon aftreden.'

Louis de Vos zal blijven voorleven in de herinnering van velen als grondlegger van de huidige werkwijze van de CG-Raad.

(4 oktober 2004)

---