Ingezonden persbericht


Aanstaande maandag promoveert bioloog Dekker op zijn onderzoek naar de aal. De georganiseerde beroepsbinnenvisserij reageert hierop met het onderstaande persbericht.

Rijswijk, 8 oktober 2004

PERSBERICHT

Beroepsbinnenvisserij niet de oorzaak van achteruitgang aalstand wel de oplossing. Aal alleen in goede handen bij georganiseerde beroepsbinnenvisserij.

De beroepsbinnenvissers zijn niet de oorzaak van de achteruitgang van de aalstand. Een algeheel verbod op de vangst van volwassen schieraal is een te gemakkelijke weg. De binnenvissers zullen daar de dupe van zijn, zonder dat er een structurele oplossing voor de aal komt . Dat zegt Sicko Heldoorn, voorzitter van de combinatie van Beroepsvissers. De oplossing is gelegen in een Europees herstel van de aal en daar heb je vissers voor nodig .

Volgende week maandag promoveert bioloog Dekker op zijn jarenlange onderzoek naar de aal. Onderzoek dat zich concentreerde op de aalvisserij op het IJsselmeer. De cijfers over de achteruitgang in de aalstand in Europa zijn dan ook voor een belangrijk deel gebaseerd op dit overigens prima, onderzoek van Dekker. Dit onderzoek laat echter de aalvisserij op de overige binnenwateren buiten beschouwing. In tegenstelling tot de visserij op het IJsselmeer is de aalvisserij in het grootste gedeelte van Europa geen visserij in vrije concurrentie maar een gebiedsgebonden visserij. Door sommigen wordt deze visserij wel denigrerend tuinieren genoemd maar de beroepsvissers zelf zijn trots op deze manier van verstandig vissen. Een visserij in balans tussen de natuurlijke groei van de aal en vraag op de markt naar dit prima natuurproduct.

Het is dan ook niet de huidige aalstand op de binnenwateren die ons allen zorgen baart. Wel de achteruitgang van de intrek van jonge glasaal uit zee en daarmee mogelijk de toekomstige aalstand. Jonge glasaal die helemaal uit de Golf van Mexico met de oceaanstromingen naar Europa gebracht worden. Dat het niet goed gaat met de intrek van de glasaal in Europa weten de Nederlandse beroepsvissers al een tiental jaren. Ook de rapporten van bioloog Dekker laten een sterke achteruitgang zien in de intrek van jonge glasaal.

Al aan het begin van de vorige eeuw kochten Nederlandse beroepsvissers jonge, aan de kust gevangen glasaaltjes op om d ieindepoldersuittezetten.Daargroeidendezeglasaaltjesinviertottienjaartijduittotaalvaneenmooiformaatdievervolgensgerooktenverkochtwerden.Sindsdietijdiseraandevisserijtechniekennietveelveranderd.Nogsteedsvarenberoepsvissersmethunboteniederedaglangshunfuikenomdaardegevangenaaluittehalen.Nogsteedsmakenzijdezepalingschoonenrokenhemvoormensendiedesmaakvanditnatuurproductwetentewaarderen. Wat in de loop der jaren wel sterk veranderde is de prijs van de glasaal. Die is gestegen van 10 euro per kilo in 1980 naar 250 euro per kilo de afgelopen jaren. Dit jaar betalen Chinese aalkwekerijen zelfs 600 Euro voor een kilo, een prijs die beroepsbinnenvissers niet op kunnen brengen.

Mede als gevolg daarvan moesten steeds meer beroepsvissers hun bedrijf verkopen. De bedrijven die door konden gaan namen viswater over van bedrijven die er mee moesten stoppen en konden zo, op een groter wateroppervlak, genoeg verdienen om het hoofd boven water te houden.

De oorzaak voor de achteruitgang in de hoeveelheden glasaal voor de Europese kusten is onduidelijk. Europese aalbiologen hebben gezocht naar een relatie tussen de visserij en de achteruitgang van de glasaalvangsten maar dat verband is, oa vanwege de gebrekkige vangststatistieken in m.n de Zuid-Europese landen, niet aan te tonen. Een heel complex aan factoren wordt nu aangewezen als de mogelijke oorzaak. Een belangrijke kandidaat is de klimaatsverandering die invloed heeft op de golfstroom die de jonge aallarven vanuit de golf van Mexico naar Europa moeten brengen. Andere mogelijke oorzaken zijn; de wildgroei aan stuwdammen en dijken die intrekkende aal de weg versperren, waterkrachtcentrales die uittrekkende volwassen aal verhakselen, vervuiling, introductie van parasieten uit andere delen van de wereld, de explosieve groei van de aalscholverpopulatie in Europa en natuurlijk de aalvisserij zelf.

De klimaatsverandering tegenhouden is iets van de heel lange termijn. De stuwdammen en dijken afbreken zal de EU niet doen, het aanleggen van kunstwerken om aal de gelegenheid te geven haar oorspronkelijke verspreidingsgebied weer in te laten nemen kost heel veel geld, de vervuilde rivierbodems opschonen vraagt ook miljarden, de parasieten krijgen we niet meer weg en het aantal aalscholverkolonies terugdringen vraagt te veel politieke moed. De bij verre goedkoopste interventie is het verder reguleren van de visserij op de aal. Ook de Nederlandse beroepsvissers beseffen dat. In 2002 heeft de Combinatie van Beroepsvissers al voorstellen gedaan voor het herstel van de aalstand. Voorstellen waarin beroepsvissers mee willen werken aan onderzoek en mee willen betalen aan de uitzet van volwassen schieraal. Ook willen de organisaties van beroepsvissers per watersysteem, in overleg met biologen, beheerplannen voor de aal maken die het stempel duurzaam verdienen. Deze gebieden zullen in aanmerking moeten kunnen komen voor gesubsidieerde glasaal uit die gebieden in Europa waar nog een overschot aan deze glasaaltjes is.

Wat er echter nu dreigt te gebeuren met een algeheel verbod op de schieraalvisserij, is dat de beroepsvisserij alleen voor de kosten op moet gaan draaien van wat waarschijnlijk een gemeenschappelijk probleem is. Vangstbeperkende maatregelen voor de aalvisserij zal de economie van de binnenvissers verder ondermijnen. Nog meer vissers zullen hun water over moeten doen aan de overblijvende collega s. Collega s die nu soms al meer dan 1000 hectare viswater moeten bevissen. Wat de vissers voorzien is dat het aantal stropers dat er s nachts wat bijverdient met het stropen op aal verder zal toe nemen ten koste van de legale beroepsvissers. Dat zal de aalstand zeker niet ten goede komen.

Brusselse beleidsmakers moeten in serieus overleg treden met de vertegenwoordigers van de Europese beroepsvissers en de aalbiologen om samen de grote lijnen voor een aalherstelplan uit te zetten. Een aalherstelplan waarin ook gewerkt wordt aan wezenlijke verbeteringen in het milieu van de aal. Daar ligt een structurele oplossing. De lidstaten zullen daar dan vervolgens snel een invulling aan moeten geven. Georganiseerde, sterke beroepsvisserijbedrijven, die met meer bezig zijn dan alleen de dagelijkse strijd om het bestaan, zijn de beste partner van de beleidsmakers en een ieder die de aalstand ter harte gaat.


---

Voor meer informatie kunt u bellen met:
Sicko Heldoorn, Voorzitter van de Combinatie van Beroepsvissers 0512 - 386202 Wilkin den Boer, Vice-voorzitter Combinatie van Beroepsvissers 0180 - 310440 Secretariaat van de CvB (Nico van Doorn en Arjan Heinen) 070 - 3369613 of 06 53655786

Bijschrift bij foto in aparte e-mail, op te vragen bij de Combinatie aheinen@pvis.nl : Steeds minder jonge aaltjes bereiken de Europese kusten. Er ligt een heel scala aan mogelijke oorzaken. De beroepsbinnenvisserij vraagt om gefundeerde maatregelen en wil zich inzetten om op korte termijn een Europees herstelexperiment te realiseren.

Ook ander foto materiaal (vissers, aal, fuiken) is bij de CvB op te vragen.